Wat nu langer werken?

Met dank overgenomen van R.M. (Renske) Leijten i, gepubliceerd op dinsdag 3 november 2009, 4:28, column.

Dinnie werkt al 29 jaar in de thuiszorg. Eerst in Enschede en sinds een jaar of twee in Berkelland. Ze heeft een versleten rug en nek, maar ze doet het met passie. “Ik kom bij mensen thuis die in hun laatste levensfase zitten en ik vind het heerlijk om te doen. Sinds het plotselinge overlijden van mijn man is mijn werk houvast geworden”. Dinnie is een beetje kribbig, want er hangt haar en vele collega’s bij de thuiszorg van Livio in Enschede ontslag boven het hoofd. “Ik ben zo ook mijn baan kwijt!”

Samen met dik 200 collega’s was ze bij een demonstratie in het centrum van Enschede. Een groep gemeenten in Twente, Reggeland en Berkelland hebben in al hun wijsheid besloten een te lage prijs te betalen voor de thuiszorg. Gevolg: 1500 mensen krijgen of ontslag of moeten voor minder loon aan de slag bij een schoonmaakbedrijf. Voor 7000 alfahulpen is het ook hoogst onzeker of zij in de toekomst nog werk hebben.

Boze vrouwen die na jaren lang opeens ‘te duur’ zijn. Nel uit Almelo heeft haar ontslag al binnen. “Krijg je opeens na 39 jaar met passie werken in de zorg een brief van het UWV. Ik heb die brief drie dagen niet kunnen openen. Ik had nog graag tien jaar doorgegaan. Als ik moet werken voor minder loon, kom ik niet rond.”

Demonstreren voor behoud van hun werk, dat was wat de dames in Enschede deden. Maar het is meer dan dat. Ze vechten voor behoud van de zorg voor de mensen die het nodig hebben. Ze vechten voor menselijke thuiszorg, zonder winstoogmerk of concurrentiestrijd. Doe jij ook mee?