Roerige week - Hoofdinhoud
Een roerige week! Veel rumoer rond Uruzgan, het Westerscheldedebat. En dan ging het debat over de enkele-feit-constructie in de Algemene wet gelijke behandeling nog niet eens door… Op donderdag eindigde de plenaire vergadering met een debat over een herziening van de kernenergiewet. Opvallende overeenkomst in al deze kwesties: zeer stevige verschillen tussen de coalitiepartijen. Vooral tussen PvdA en CDA gaapt nogal eens een diepe kloof. Vaak smeult dit ondergronds, en is het bijtijds weer gladgestreken. Maar deze week ging er geen dag voorbij of het kwam openlijk naar voren.
Niet zelden leiden de meningsverschillen tussen het kabinet ertoe dat zaken vooruit worden geschoven. Dat bleek donderdag weer in het kernenergiedebat. Het oorspronkelijke wetsvoorstel was zo uitgekleed dat er alleen nog zaken in stonden die technisch van aard waren of breed gedragen. De echte knopen - wel of geen tweede centrale - mag het volgende kabinet doorhakken.
Maar er zijn moeilijke beslissingen die dit kabinet echt zelf moet nemen. Hoe het verder gaat na afloop van de huidige missie in Uruzgan in 2010 bijvoorbeeld. Maar in plaats van rustig binnen het kabinet daarover van gedachten te wisselen, koos minister Verhagen ervoor om hardop hierover te filosoferen. Puur inhoudelijk bezien vind ik het helemaal niet vreemd dat hij de discussie over een afgeslankte nieuwe missie in Uruzgan opwerpt. Daar is - als het om een beperkte inzet gaat - zelfs veel voor te zeggen. Eerlijk gezegd ben ik afgelopen week juist positiever daarover gaan denken.
Maar onverstandig was het wel om dit balletje publiek op te gooien. Zeker in het licht van de eerdere afspraak dat het in 2010 in Uruzgan echt afgelopen is met de Nederlandse missie. Dan heb je toch wel een zware bewijslast als je toch weer militairen in Uruzgan wilt.. Die discussie moet niet via de media worden gevoerd, maar binnen het kabinet. En pas daarna in het parlement.
Zo is het eigen schuld van minister Verhagen dat hij van de weeromstuit in een tumultueus kamerdebat een rigide afspraak-is-afspraak-motie aan zijn broek kreeg. Maar erg gelukkig is al dat vooruitlopen op toekomstige besluitvorming bepaald niet.