G20

Met dank overgenomen van W.J. (Wouter) Bos i, gepubliceerd op vrijdag 25 september 2009.

We hebben net de G20 afgesloten en zijn op weg naar het vliegveld. Een 48uurtje Verenigde Staten, men zegt dat dat net kan zonder jet lag, we zullen zien.

Ondertussen was het wel indrukwekkend wat we hier mee maakten. We zijn er zelf langzamerhand aan gewend maar als je ziet waar we afspraken over hebben gemaakt (beperkingen aan bonussen, beter toezicht op banken, nieuwe regels, meer zeggenschap voor ontwikkelingslanden), dat was anderhalf jaar geleden onvoorstelbaar en is nu gewoon een feit.

De G20 heeft daar zelf ook door aan status gewonnen. Het is ook heel bijzonder om te zien hoe Obama, Medvedev, Hu en Lula elkaar weten te vinden en zaken doen. De persoonlijke stijl van Obama speelt daarbij ook een rol. Het ene moment cool kauwgom kauwend onderuitgezakt in zijn stoel, het andere moment lopend door de ruimte, voor iedereen een aardig woord en iedereen aanrakend, grappen makend met Medvedew over zijn stropdas, steeds ontspannen maar altijd "on the ball". Heel indrukwekkend.

Zoals het ook een verademing is om te zien wat het voor de hele internationale gemeenschap voor verschil maakt als de amerikanen internationaal willen samenwerken in plaats van zich van de wereld afkeren. Het verplicht ons wel hem in staat te stellen zo ook resultaten te boeken anders ben ik bang dat thuis de steun voor zijn open houding naar de wereld snel zal vervliegen.