Voorstel van wet - Wijziging van de Werkloosheidswet en enige andere wetten in verband met de wijziging van het WW-stelsel en wijziging van het ontslagrecht (Wet wijziging WW-stelsel en ontslagrecht) - Hoofdinhoud

Dit voorstel van wet i is onder nr. 2 toegevoegd aan wetsvoorstel 30370 - Wet wijziging WW-stelsel i.

1. Kerngegevens

Officiële titel	Wijziging van de Werkloosheidswet en enige andere wetten in verband met de wijziging van het WW-stelsel en wijziging van het ontslagrecht (Wet wijziging WW-stelsel en ontslagrecht); Voorstel van wet
Documentdatum	17-11-2005
Publicatiedatum	12-03-2009
Nummer	KST91642
Kenmerk	30370, nr. 2
Van	Sociale Zaken en Werkgelegenheid (SZW)
Originele document in PDF

2. Tekst

Tweede Kamer der Staten-Generaal

Vergaderjaar 2005–2006

30 370

Wijziging van de Werkloosheidswet en enige andere wetten in verband met de wijziging van het WW-stelsel en wijziging van het ontslagrecht (Wet wijziging WW-stelsel en ontslagrecht)

Nr. 2

VOORSTEL VAN WET

Wij Beatrix, bij de gratie Gods, Koningin der Nederlanden, Prinses van Oranje-Nassau, enz. enz. enz.

Allen, die deze zullen zien of horen lezen, saluut! doen te weten: Alzo Wij in overweging genomen hebben, dat het wenselijk is de toekomstbestendigheid van de Werkloosheidswet te waarborgen en het besluit om die wet te dereguleren en inzichtelijker te maken af te ronden alsmede de ontslagpraktijk te versoepelen en in verband daarmee de Werkloosheidswet en enkele andere wetten te wijzigen;

Zo is het dat Wij, de Raad van State gehoord, en met gemeen overleg der Staten-Generaal, hebben goedgevonden en verstaan, gelijk Wij goedvinden en verstaan bij deze:

ARTIKEL I. WIJZIGING VAN DE WERKLOOSHEIDSWET

De Werkloosheidswet zoals deze komt te luiden indien artikel I van het bij koninklijke boodschap van 7 september 2004 ingediende voorstel van wet, houdende wijziging van de Werkloosheidswet en enige andere wetten, in verband met aanscherping van de wekeneis (Kamerstukken 29 738), artikel XII van het bij koninklijke boodschap van 12 september 2005 ingediende voorstel van wet, houdende wijziging van een aantal socialeverzekeringswetten en enige andere wetten (Verzamelwet sociale verzekeringen 2006, Kamerstukken 30 238) en artikel V van het bij koninklijke boodschap van 30 september 2005 ingediende voorstel van wet, houdende aanpassing van en verbeteringen in diverse wetten in verband met de invoering van de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen alsmede enkele andere correcties (Aanpassings- en verzamelwet Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen, Kamerstukken 30 318) tot wet zijn verheven en in werking zijn getreden en indien artikel 2 van de Invoeringswet Wet financiering sociale verzekeringen en artikel 1.3 van de Wet Invoering en financiering Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen in werking zijn getreden, wordt als volgt gewijzigd:

Artikel 7 vervalt.

Onder vernummering van hoofdstuk IIa tot hoofdstuk II vervalt hoofdstuk IIb.

Het opschrift van het nieuwe hoofdstuk II komt te luiden:

HOOFDSTUK II. DE UITKERING BIJ WERKLOOSHEID

De verdeling van het nieuwe hoofdstuk II in afdelingen vervalt.

In het nieuwe hoofdstuk II vervalt in de opschriften van de paragrafen 1, 2 en 3 «loongerelateerde».

In het nieuwe hoofdstuk II wordt het opschrift «§ 1. De duur van de uitkering» vervangen door «§ 4. De duur van de uitkering» en wordt het opschrift «§ 2. De hoogte van de uitkering» vervangen door: § 5. De hoogte van de uitkering.

In artikel 15 vervalt «loongerelateerde». H

Artikel 16 wordt als volgt gewijzigd:

1.

In het vierde lid wordt «artikel 61, eerste lid» vervangen door: artikel 61.

2.

Het zevende lid komt te luiden:

7.

Bij ministeriële regeling kunnen voor de berekening van het aantal arbeidsuren, bedoeld in het tweede lid, regels worden gesteld omtrent de gelijkstelling van uren waarin geen arbeid is verricht met arbeidsuren en het buiten beschouwing laten van uren waarin arbeid is verricht.

3.

Het achtste lid vervalt, onder vernummering van het tiende lid tot achtste lid en het twaalfde lid tot tiende lid.

4.

In de tweede zin van het achtste lid (nieuw) wordt «het negende lid» vervangen door: artikel 16a, tweede lid,.

5.

Het negende lid komt te luiden:

9.

In afwijking van het eerste lid is tevens werkloos de werknemer die voldoet aan het eerste lid, onderdeel b, doch niet voldoet aan het eerste lid, onderdeel a, uitsluitend vanwege het feit dat hij recht heeft op onverminderde doorbetaling van loon en de werkgever dit loon niet voldoet omdat hij verkeert in een toestand als bedoeld in artikel 61. De eerste zin vindt slechts toepassing gedurende de periode dat de voor de werknemer rechtens geldende opzegtermijn langer duurt dan de opzegtermijn, bedoeld in artikel 64, eerste lid, onderdeel b, en voorzover de werknemer direct voorafgaande aan deze periode recht had op een

uitkering op grond van hoofdstuk IV over de opzegtermijn bedoeld in artikel 64, eerste lid, onderdeel b.

Na artikel 16 wordt een artikel ingevoegd, luidende:

Artikel 16a

1.

Voor de toepassing van deze wet en de daarop berustende bepalingen is de eerste dag van werkloosheid de eerste dag waarop een verlies van een of meer uren, alsmede een verlies van het recht op onverminderde doorbetaling van het loon over die uren intreedt in de kalenderweek waarin zich een situatie voordoet als bedoeld in artikel 16, eerste of achtste lid.

2.

Indien bij het intreden van het arbeidsurenverlies, bedoeld in artikel 16, eerste lid, niet wordt voldaan aan een van de overige in dat lid bedoelde voorwaarden, of de werknemer geen recht op uitkering heeft op grond van artikel 19, wordt, in afwijking van het eerste lid, voor de toepassing van deze wet en de daarop berustende bepalingen als eerste werkloosheidsdag aangemerkt, de dag van de kalenderweek waarop aan de overige voorwaarden, bedoeld in het eerste lid, wordt voldaan en artikel 19 niet meer aan het recht op uitkering in de weg staat.

3.

In afwijking van het eerste en tweede lid is de eerste dag van werkloosheid voor de werknemer, bedoeld in artikel 16, negende lid, de dag na het einde van de termijn, bedoeld in artikel 64, eerste lid, onderdeel b.

Artikel 17 komt te luiden:

Artikel 17

Recht op uitkering ontstaat voor de werknemer indien hij in 36 weken onmiddellijk voorafgaande aan de eerste dag van werkloosheid in ten minste 26 weken als werknemer arbeid heeft verricht.

Artikel 17a wordt als volgt gewijzigd:

1.

«artikel 17, onderdeel a» wordt telkens vervangen door «artikel 17».

2.

In het eerste lid worden de onderdelen d en e geletterd c en d.

3.

In het tweede lid wordt «ingevolge dit hoofdstuk of hoofdstuk IIb dan wel op grond van hoofdstuk 7 van de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen» vervangen door: op grond van dit hoofdstuk of op grond van hoofdstuk 7 van de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen.

Artikel 17b vervalt, onder verlettering van artikel 17c tot artikel 17b. M

Artikel 18 wordt als volgt gewijzigd:

1.

Het tweede en vierde lid vervallen, onder vernummering van het derde lid tot tweede lid.

2.

In het tweede lid (nieuw) wordt «Artikel 17 is niet van toepassing» vervangen door: De artikelen 17 en 42, tweede lid, zijn niet van toepassing.

Artikel 19 wordt als volgt gewijzigd:

1.

Het eerste lid, onderdeel e, vervalt, onder verlettering van de onderdelen f tot en met m tot e tot en met l.

2.

Aan het tweede lid wordt een zin toegevoegd, luidende: Onder wachtdagen worden niet verstaan de eerste dertien weken van ongeschiktheid van de werknemer tot het verrichten van zijn arbeid wegens ziekte.

3.

In het vijfde lid wordt «onderdeel k» telkens vervangen door «onderdeel j» en vervalt onderdeel c, onder vervanging van de puntkomma aan het slot van onderdeel b door een punt.

4.

In het zesde lid wordt «onderdeel a tot en met h, vervangen door: onderdeel a tot en met g.

5.

In het zevende lid wordt «onderdeel h» vervangen door: onderdeel g.

6.

In het negende lid wordt «onderdeel f» vervangen door: onderdeel e. O

Artikel 20 wordt als volgt gewijzigd:

1.

Het derde en vierde lid komt te luiden:

3.

Voor de werknemer op wie het eerste lid, onderdeel b, van toepassing is eindigt het recht op uitkering ter zake van het aantal arbeidsuren dat hij arbeid als werknemer verricht dan wel ter zake van het aantal arbeidsuren dat hij minder beschikbaar is voor arbeid dan het aantal arbeidsuren dat hij heeft verloren.

4.

Zo nodig in afwijking van het derde lid eindigt het recht op uitkering geheel indien de werknemer:

a.

al dan niet opeenvolgend een zodanig aantal uren arbeid als werknemer verricht dat een verlies aan arbeidsuren resteert van minder dan vijf en minder dan de helft van zijn arbeidsuren, bedoeld in artikel 16; of

b.

beschikbaar is voor arbeid voor minder dan vijf en minder dan de helft van zijn arbeidsuren, bedoeld in artikel 16.

2.

Het vijfde lid vervalt, onder vernummering van het zesde lid tot vijfde lid.

3.

Het vijfde lid (nieuw) komt te luiden:

5.

Bij ministeriële regeling kunnen regels worden gesteld omtrent: a. de berekening van het aantal arbeidsuren, bedoeld in het derde en

vierde lid, ter zake waarvan het recht op uitkering eindigt. Deze regels hebben betrekking op het buiten beschouwing laten van uren waarin arbeid wordt verricht en de gelijkstelling van uren waarin geen arbeid is verricht met uren waarin arbeid wordt verricht; en

b.

het geheel of gedeeltelijk eindigen van een recht op uitkering bij samenloop van uitkeringen op grond van dit hoofdstuk.

4.

Er worden twee leden toegevoegd, luidende:

6.

Het eerste lid, onderdeel b, is niet van toepassing gedurende de eerste dertien weken van ongeschiktheid van de werknemer tot het verrichten van zijn arbeid wegens ziekte indien hij hierdoor minder of niet beschikbaar is voor arbeid dan het aantal arbeidsuren dat hij heeft verloren.

7.

Voor de toepassing van het zesde lid worden perioden van ongeschiktheid samengeteld, indien zij elkaar met een onderbreking van minder dan vier weken opvolgen of indien zij direct voorafgaan aan en aansluiten op een periode waarin uitkering in verband met zwangerschap of bevalling op grond van artikel 3:7, eerste lid, 3:8 of 3:10, eerste lid, van de Wet arbeid en zorg wordt genoten, tenzij de ongeschiktheid redelijkerwijs niet geacht kan worden voort te vloeien uit dezelfde oorzaak.

Artikel 21, derde lid, wordt als volgt gewijzigd:

1.

In onderdeel a, wordt «onderdeel f, h of k» vervangen door: onderdeel e, g of j.

2.

In onderdeel b wordt «onderdeel a, b, c, d of m» vervangen door: onderdeel a, b, c, d of l

Artikel 23 vervalt, onder vernummering van artikel 22b tot artikel 23.

Artikel 24 wordt als volgt gewijzigd:

1.

Het tweede lid komt te luiden:

2.

De werknemer is verwijtbaar werkloos geworden indien:

a.

hij zich verwijtbaar zodanig heeft gedragen dat van de werkgever redelijkerwijs niet kon worden gevergd de dienstbetrekking te laten voortduren;

b.

de dienstbetrekking is beëindigd door of op verzoek van de werknemer zonder dat aan de voortzetting ervan zodanige bezwaren waren verbonden, dat deze voortzetting redelijkerwijs niet van hem kon worden gevergd.

2.

Onder vernummering van het vierde tot en met zesde lid tot derde tot en met vijfde lid vervalt het derde lid.

3.

In het vierde lid (nieuw) wordt «het eerste en vierde lid» vervangen door: het eerste en derde lid.

4.

Het zesde lid komt te luiden:

6.

Het niet voeren van verweer door de werknemer tegen of het instemmen van de werknemer met een beëindiging van de dienstbetrekking door of op verzoek van de werkgever leidt niet tot overtreding van de verplichtingen, bedoeld in het eerste lid, aanhef en onderdeel a, of het vijfde lid.

5.

Onder vernummering van het zevende lid tot achtste lid wordt een lid ingevoegd, luidende:

7.

Het tweede en zesde lid zijn van overeenkomstige toepassing met betrekking tot het eerste lid, onderdeel b, onder 3°.

6.

Er wordt een lid toegevoegd, luidende:

9.

Bij of krachtens algemene maatregel van bestuur kunnen regels worden gesteld op grond waarvan aan werknemers in individuele gevallen tijdelijk ontheffing kan worden verleend van verplichtingen, hun op grond van het eerste lid, onderdeel b, onder 1°, 2° of 4°, opgelegd.

Aan artikel 26 wordt een lid toegevoegd, luidende: 6. Bij of krachtens algemene maatregel van bestuur kunnen regels worden gesteld op grond waarvan aan werknemers in individuele gevallen tijdelijk ontheffing kan worden verleend van verplichtingen, hun op grond van het eerste lid, onderdelen d, f of g, opgelegd.

Artikel 27 wordt als volgt gewijzigd:

1.

De tweede zin van het eerste lid komt te luiden: In dat geval weigert het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen de uitkering gedeeltelijk door het uitkeringspercentage te verlagen naar 35 over de volledige duur van de uitkering, maar ten hoogste over een periode van 26 weken.

2.

In het derde lid wordt «24, eerste lid, onderdeel b, onder 1° of 4°, of zesde lid,» vervangen door: 24, eerste lid, onderdeel b, onder 1° of 4°, of vijfde lid,.

3.

Na het derde lid wordt onder vernummering van het vierde tot en met het achtste lid tot vijfde tot en met het negende lid een lid ingevoegd, luidende:

4.

Indien de verzekerde, bedoeld in de Ziektewet, die gedurende de eerste dertien weken van zijn ongeschiktheid tot het verrichten van zijn arbeid wegens ziekte een uitkering ontvangt op grond van deze wet een verplichting voortvloeiend uit artikel 45, eerste lid, van de Ziektewet niet is nagekomen, weigert het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen de uitkering tijdelijk of blijvend, geheel of gedeeltelijk.

4.

In het vijfde lid (nieuw) wordt «in het derde lid» vervangen door: in het derde of vierde lid.

5.

In het zesde lid (nieuw) wordt «in het derde lid» vervangen door: in het derde of vierde lid.

6.

In het negende lid (nieuw) wordt «het derde en vierde lid» vervangen door: het derde, vierde en vijfde lid.

Artikel 28 komt te luiden:

Artikel 28

Indien het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen een maatregel als bedoeld in artikel 27 heeft opgelegd, zet het in geval van herleving van het recht op uitkering als bedoeld in artikel 21 een weigering van de uitkering voort.

Aan artikel 30 wordt een lid toegevoegd, luidende:

5.

De uitkering wordt uitbetaald over 5 dagen per week.

Artikel 31 wordt als volgt gewijzigd:

1.

Het tweede en derde lid vervallen, onder vernummering van het vierde en vijfde lid tot tweede en derde lid.

2.

In het tweede lid (nieuw) wordt «In afwijking van het derde lid» vervangen door: In afwijking van het eerste lid.

3.

In het derde lid (nieuw) wordt «in het eerste en het tweede lid» vervangen door: in het eerste lid.

Artikel 34a vervalt. Y

Artikel 35 komt te luiden:

Artikel 35

De uitkering wordt niet betaald over perioden gelegen voor 26 weken voorafgaand aan de dag waarop de aanvraag om een uitkering werd ingediend. Het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen is bevoegd in bijzondere gevallen af te wijken van de eerste zin.

In artikel 35b, eerste lid, wordt «de artikelen 34, 35 en 35a» vervangen door: de artikelen 34 en 35a.

Artikel 35c vervalt. BB

Artikel 42 komt te luiden:

Artikel 42

1.

De uitkeringsduur is drie maanden, te rekenen vanaf de eerste dag waarop het recht op uitkering is ontstaan.

2.

Indien de werknemer:

a.

aantoont in de periode van vijf kalenderjaren onmiddellijk voorafgaande aan het kalenderjaar waarin zijn eerste werkloosheidsdag is gelegen, in tenminste vier kalenderjaren over 52 of meer dagen per kalenderjaar loon te hebben ontvangen; of

b.

onmiddellijk voorafgaande aan of op zijn eerste dag van werkloosheid recht heeft op een uitkering op grond van een wet als genoemd in artikel 19, eerste lid, onderdeel b, c, of d; wordt de uitkeringsduur verlengd met een maand voor ieder volledig kalenderjaar dat het arbeidsverleden de duur van drie kalenderjaren overstijgt, met

dien verstande dat de totale uitkeringsduur maximaal 38 maanden bedraagt.

3.

Bij het vaststellen van de uitkeringsduur op grond van het eerste en tweede lid blijven perioden waarin recht op uitkering bestaat op grond van artikel 18, eerste lid, buiten beschouwing.

4.

Het arbeidsverleden, bedoeld in het tweede lid, wordt berekend door samentelling van:

a.

het aantal kalenderjaren, vanaf en met inbegrip van 1998 tot en met het kalenderjaar onmiddellijk voorafgaande aan het kalenderjaar waarin zijn eerste werkloosheidsdag is gelegen, waarover de werknemer over 52 of meer dagen loon heeft ontvangen; en

b.

het aantal kalenderjaren vanaf en met inbegrip van het kalenderjaar waarin de werknemer zijn 18e verjaardag bereikte tot 1998.

5.

Een kalenderjaar wordt in aanmerking genomen bij de berekening, bedoeld in het vierde lid, onderdeel a, indien volgens een beschikking als bedoeld in artikel 83i van de Wet structuur uitvoeringsorganisatie werk en inkomen, de werknemer in dat kalenderjaar over 52 of meer dagen loon heeft ontvangen.

6.

Voor de toepassing van het vierde lid, onderdeel a, wordt, indien over een kalenderjaar een beschikking als bedoeld in artikel 83i van de Wet structuur uitvoeringsorganisatie werk en inkomen niet is afgegeven, dat kalenderjaar in aanmerking genomen indien de werknemer aantoont daarin over 52 of meer dagen loon te hebben ontvangen.

Na artikel 42 worden twee artikelen ingevoegd, luidende:

Artikel 42a

1.

Voor de toepassing van artikel 42 worden met dagen waarover loon is ontvangen, gelijkgesteld:

a.

dagen waarover recht bestond op een uitkering die naar aard en strekking overeenkomt met een uitkering op grond van de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen of met een uitkering op grond van de Wet op de arbeidsongeschiktheidsverzekering voorzover de uitkering wordt toegekend naar een arbeidsongeschiktheid van ten minste 80% respectievelijk wordt toegekend over periodes waarin de persoon slechts in staat is om met arbeid ten hoogste 20% te verdienen van het maatmaninkomen, bedoeld in artikel 1 van eerstgenoemde wet;

b.

dagen waarover een persoon een uitkering ontvangt op grond van hoofdstuk III van de Wet arbeidsongeschiktheidsvoorziening militairen, berekend naar een arbeidsongeschiktheid van ten minste 80% of een toelage op grond van dat hoofdstuk, die al dan niet vermeerderd met de arbeidsongeschiktheidsuitkering 70% of meer bedraagt van het dagloon, waarnaar de arbeidsongeschiktheidsuitkering is of zou zijn berekend.

2.

Voor de toepassing van artikel 42 worden niet reeds in aanmerking genomen kalenderjaren waarin een persoon recht heeft op kinderbijslag op grond van artikel 7 van de Algemene Kinderbijslagwet of een andere gezinsbijslag als bedoeld in artikel 4, eerste lid, onderdeel h, van verordening (EG) nr. 1408/71 i van de Raad van de Europese Gemeenschap van 14 juni 1971 betreffende de toepassing van socialezekerheids-regelingen op werknemers en zelfstandigen, alsmede op hun gezinsleden, die zich binnen de Gemeenschap verplaatsen (PbEG L 149) voor een tot zijn huishouden behorend kind dat bij de aanvang van dat kalenderjaar de leeftijd van vijf jaar niet heeft bereikt, voor de helft gelijkgesteld met kalenderjaren waarin over 52 of meer dagen loon is ontvangen. De in de eerste zin bedoelde persoon wordt aangemerkt als verzorgend persoon.

3.

Het tweede lid vindt geen toepassing indien de verzorgende persoon in een kalenderjaar voor een periode langer dan een half jaar als

werknemer in de zin van een wettelijke regeling inzake werkloosheid recht heeft op een uitkering ter zake van werkloosheid.

4.

Voor de toepassing van het tweede lid wordt onder:

a.

een kind verstaan een eigen, aangehuwd of pleegkind;

b.

een pleegkind verstaan een kind dat als een eigen kind wordt onderhouden en opgevoed.

5.

Voor de toepassing van artikel 42 worden dagen, tot een maximum van achttien maanden, waarover de werknemer onbetaald verlof heeft genoten, gelijkgesteld met dagen, waarover loon is ontvangen.

6.

Voor de toepassing van dit artikel en van artikel 42 wordt niet als loon beschouwd een uitkering:

a.

op grond van deze wet, met uitzondering van een uitkering op grond van hoofdstuk IV van deze wet;

b.

op grond van hoofdstuk 7 van de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen, met uitzondering van een uitkering aan de persoon die slechts in staat is om met arbeid ten hoogste 20% te verdienen van het maatmaninkomen, bedoeld in artikel 1 van die wet;

c.

op grond van de Wet op de arbeidsongeschiktheidsverzekering, berekend naar een arbeidsongeschiktheid van minder dan 80%; of

d.

die naar aard en strekking overeenkomt met een uitkering als bedoeld in onderdeel a, b of c.

7.

Bij algemene maatregel van bestuur kunnen regels worden gesteld:

a.

ter vaststelling van het aantal dagen waarover loon is ontvangen, bedoeld in artikel 42, tweede lid, onderdeel a;

b.

op grond waarvan voor het bepalen van het aantal van 52 dagen, bedoeld in artikel 42, tweede lid, onderdeel a, dagen waarover, anders dan bedoeld in het vijfde lid, geen loon is ontvangen, worden gelijkgesteld met dagen waarover loon is ontvangen.

Artikel 42b

1.

Indien het recht op uitkering geheel of gedeeltelijk is geëindigd en vervolgens een nieuwrecht op uitkering is ontstaan, zonder dat aan de voorwaarde, bedoeld in artikel 42, tweede lid, wordt voldaan, wordt met inachtneming van het tweede lid, de duur van dat nieuwe recht verlengd met de duur van de verlengde uitkering, bedoeld in artikel 42, tweede lid, van het eerdere recht voorzover de werknemer hierover geen uitkering heeft ontvangen als gevolg van de eindiging van dat eerdere recht.

2.

Het eerste lid vindt geen toepassing voorzover het eerdere recht geheel of gedeeltelijk was geëindigd op grond van artikel 20, eerste lid, onderdeel a, b, c of d, en op grond van artikel 21 niet voor herleving in aanmerking zou zijn gekomen wegens het overschrijden van de in laatstgenoemd artikel bedoelde termijnen.

In artikel 43, eerste lid, vervalt «loongerelateerde».

Artikel 43

Telkens nadat het recht op uitkering na gehele eindiging van dat recht is herleefd op grond van artikel 21, eindigt de uitkering zoveel later dan de in artikel 42, eerste, tweede en derde lid, bedoelde periode als de periode tussen de eindiging en herleving van het recht op uitkering heeft geduurd.

In artikel 44 en 45, eerste lid, wordt «deze afdeling» vervangen door: dit hoofdstuk.

Artikel 47 komt te luiden:

Artikel 47

1.

De uitkering bedraagt gedurende de eerste twee maanden 75% van het dagloon. Vanaf de derde maand bedraagt de uitkering 70% van het dagloon.

2.

Voor de werknemer die bij het ontstaan van zijn recht op uitkering zijn arbeidsuren, bedoeld in artikel 16, niet volledig heeft verloren of wiens verlies van arbeidsuren tijdens de duur van de uitkering wijziging ondergaat, bedraagt de uitkering het op grond van het eerste lid vastgestelde percentage van het dagloon, vermenigvuldigd met het aantal uren werkloosheid per kalenderweek, gedeeld door het aantal arbeidsuren voorafgaande aan het intreden van het verlies van arbeidsuren waarnaar zijn recht is berekend. Het aantal arbeidsuren voorafgaande aan het intreden van het verlies van arbeidsuren wordt bepaald met toepassing van artikel 16.

3.

Het tweede lid vindt geen toepassing voorzover bij de vaststelling of een herziening van het dagloon met de omstandigheden, bedoeld in dat lid, rekening is gehouden.

In artikel 61 vervalt het tweede lid alsmede de aanduiding «1.» voor het eerste lid.

Artikel 62 komt te luiden:

Artikel 62

1.

Geen recht op uitkering op grond van dit hoofdstuk heeft de werknemer, wiens dienstbetrekking met de werkgever reeds was geëindigd voordat de werkgever kwam te verkeren in een toestand als bedoeld in artikel 61, tenzij:

a.

een duidelijke samenhang bestaat tussen de omstandigheden die tot het eindigen van de dienstbetrekking leidden en de omstandigheden, die tot die toestand hebben geleid; of

b.

de werknemer een recht heeft op betaling van loon, vakantiegeld, vakantiebijslag of andere bedragen als bedoeld in artikel 61, dat geen verband houdt met een toestand als bedoeld in artikel 61 en dat niet geldend kan worden gemaakt uitsluitend wegens die toestand.

2.

Geen recht op uitkering over de in artikel 64, eerste lid, onderdeel b, bedoelde termijn van opzegging, heeft de werknemer die niet beschikbaar is om arbeid te aanvaarden, tenzij de werknemer:

a.

wegens ziekte, gebreken, zwangerschap of bevalling ongeschikt is tot het verrichten van arbeid;

b.

een uitkering ontvangt op grond van hoofdstuk 3 van de Wet arbeid en zorg; of

c.

arbeid als werknemer of werkzaamheden verricht uit hoofde waarvan hij niet als werknemer wordt beschouwd.

3.

De werknemer heeft geen recht op uitkering indien de aanvraag om

een uitkering is ingediend nadat 26 weken zijn verstreken na de dag waarop de werkgever is komen te verkeren in een toestand als bedoeld in artikel 61. Het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen is bevoegd in bijzondere gevallen af te wijken van de eerste zin.

4.

Indien de werkgever, bedoeld in artikel 61, een vaste inrichting heeft op het grondgebied van ten minste één lidstaat van de Europese Unie of een in ten minste één andere lidstaat van de Europese Unie wonende of gevestigde vaste vertegenwoordiger, bestaat slechts recht op uitkering op grond van dit hoofdstuk indien de werknemer zijn arbeid voor deze werkgever gewoonlijk verricht of verrichtte voor een vaste inrichting van de werkgever in Nederland of een in Nederland wonende of gevestigd vaste vertegenwoordiger van de werkgever.

In artikel 63 wordt «artikel 61, eerste lid» telkens vervangen door «artikel 61» en wordt «de het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen» telkens vervangen door: het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen.

De artikelen 64 tot en met 66 komen te luiden:

Artikel 64

1.

Het recht op uitkering op grond van dit hoofdstuk omvat:

a.

het loon over ten hoogste dertien weken, onmiddellijk voorafgaande aan:

1°. de dag waarop de dienstbetrekking door ontbinding eindigt; 2°. de dag waarop de dienstbetrekking met wederzijds goedvinden eindigt; 3°. de dag waarop de dienstbetrekking van rechtswege eindigt, of 4°. de dag van opzegging van de dienstbetrekking;

b.

het loon over ten hoogste de voor de werknemer geldende termijn van opzegging of de termijn van opzegging, die zou hebben gegolden als deze termijn was aangevangen op de op grond van het tweede lid door het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen vastgestelde dag, met dien verstande dat de krachtens artikel 40 van de Faillissementswet ten aanzien van de werknemer geldende termijn, zowel in als buiten faillissement, niet wordt overschreden; en

c.

het vakantiegeld, de vakantiebijslag en de bedragen, die de werkgever in verband met de dienstbetrekking met de werknemer aan derden verschuldigd is, over ten hoogste het jaar onmiddellijk voorafgaande aan het tijdstip waarop de in onderdeel a, onder 1°, 2°, 3° of de in onderdeel b bedoelde termijn eindigt.

2.

Ten aanzien van het eerste lid, onderdeel a, geldt dat het recht op uitkering op grond van dit hoofdstuk het loon omvat over ten hoogste dertien weken onmiddellijk voorafgaande aan de dag waarop de dienstbetrekking naar het oordeel van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen redelijkerwijs had moeten worden beëindigd of opgezegd, indien de dienstbetrekking niet of op een later dan het daarvoor redelijkerwijs in aanmerking komende moment is beëindigd of opgezegd.

3.

De hoogte van de uitkering van het vakantiegeld, bedoeld in het eerste lid, onderdeel c, wordt berekend op grond van de aanspraak op vakantiedagen die de werknemer bij het einde van de dienstbetrekking heeft, met dien verstande dat de uitkering niet meer bedraagt dan het vakantiegeld over het aantal vakantiedagen dat hij kan verwerven in een jaar waarin hij een dienstbetrekking met de werkgever, bedoeld in artikel

61, heeft en waarin hij gedurende de volledig overeengekomen arbeidsduur recht op loon heeft.

Artikel 65

1.

Op de uitkering, bedoeld in artikel 64, worden geheel in mindering gebracht:

a.

de inkomsten uit arbeid als werknemer en uit werkzaamheden uit hoofde waarvan hij niet als werknemer wordt beschouwd, verricht tijdens de periode, bedoeld in artikel 64, eerste lid, onderdelen a en b;

b.

de vakantiedagen en vakantiebijslag verworven uit arbeid als werknemer en uit werkzaamheden uit hoofde waarvan hij niet als werknemer wordt beschouwd, verricht tijdens de periode, bedoeld in artikel 64, eerste lid, onderdelen a en b;

c.

de door een werkgever niet zijnde de werkgever, bedoeld in artikel 61, verrichte betalingen van bedragen die hij in verband met de dienstbetrekking met de werknemer aan derden verschuldigd is; en

d.

de inkomsten wegens loonderving over de periodes, bedoeld in artikel 64, eerste lid, onderdelen a en b.

De eerste zin is niet van toepassing indien de werknemer deze inkomsten, vakantiedagen, vakantiebijslag of betalingen reeds ontving naast respectievelijk de inkomsten, vakantiedagen, vakantiebijslag of betalingen uit de dienstbetrekking uit hoofde waarvan hij recht op uitkering op grond van dit hoofdstuk heeft.

2.

Door de werkgever, bedoeld in artikel 61, verrichte betalingen van verplichtingen als bedoeld in artikel 64, eerste lid, onderdelen a, b en c, worden voor ieder van die verplichtingen afzonderlijk toegerekend aan de periode voorafgaand aan een periode als bedoeld in die onderdelen, indien de werknemer een vordering tot betaling van die verplichtingen heeft op de werkgever die op die beide periodes betrekking heeft.

Artikel 66

1.

De vorderingen van de werknemer en derden op de werkgever, bedoeld in artikel 64, eerste lid, gaan over op het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen, voorzover deze vorderingen door het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen worden voldaan.

2.

Het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen verhaalt de door werkgevers verschuldigde premies op grond van Wet financiering sociale verzekeringen over de uitkering, bedoeld in dit hoofdstuk, op de werkgever.

3.

De vorderingen van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen, bedoeld in het eerste en tweede lid, zijn bevoorrecht op alle goederen van de werkgever en gaan boven alle andere voorrechten met uitzondering van die van de artikelen 287 en 288 onder a, alsmede die van artikel 284 van Boek 3 van het Burgerlijk Wetboek.

Artikel 67 wordt als volgt gewijzigd:

1.

In onderdeel a wordt na de puntkomma ingevoegd: en.

2.

Onderdeel b vervalt, onder verlettering van onderdeel c tot onderdeel b.

In artikel 68 wordt «de artikelen 17 tot en met 21, 28, 41, en 52a tot en met 52i» vervangen door: de artikelen 17 tot en met 21, 28, 35, 41, 42, 42a en 47.

Na artikel 68 wordt een hoofdstuk ingevoegd, luidende:

HOOFDSTUK V. STIMULERINGSMAATREGEL PREVENTIE WERKLOOSHEID

Artikel 69

1.

Het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen verhaalt op de werkgever onder bij of krachtens algemene maatregel van bestuur te stellen nadere voorwaarden de op grond van hoofdstuk II van deze wet betaalde uitkering met betrekking tot een werknemer die op of na de leeftijd van 55 jaar uit de dienstbetrekking met die werkgever arbeidsuren alsmede het recht op onverminderde doorbetaling van zijn loon over die uren heeft verloren en recht op een uitkering op grond van hoofdstuk II heeft gekregen.

2.

Artikel 79, vijfde tot en met tiende lid, is van overeenkomstige toepassing, met dien verstande dat voor «overheidwerkgever» en «overheidswerkgever, bedoeld in het eerste lid» wordt gelezen «werkgever» en voor «de in het eerste lid bedoelde uitkering, premies, tegemoetkoming of vergoeding» wordt gelezen «de in artikel 69, eerste lid, bedoelde uitkering».

3.

Het eerste lid is niet van toepassing, indien de betreffende werknemer na het bereiken van de leeftijd van 50 jaar voor de eerste maal sedert een jaar bij de werkgever in dienstbetrekking is gekomen

4.

Het eerste lid is niet van toepassing indien artikel 79 van toepassing is.

In de artikelen 72, 72a, 76, 76a, 79 en 130 wordt «hoofdstuk IIa of IIb» telkens vervangen door: hoofdstuk II.

In artikel 76, eerste lid, wordt «het desbetreffende hoofdstuk» vervangen door: dat hoofdstuk.

Aan artikel 79, tweede lid, wordt, onder vervanging van de punt aan het slot van onderdeel b door een puntkomma, een onderdeel toegevoegd, luidende:

c.

gedurende de eerste dertien weken van ongeschiktheid tot het verrichten van zijn arbeid wegens ziekte, waarbij artikel 20, zevende lid, van overeenkomstige toepassing is.

Artikel 80 komt te luiden:

Artikel 80

1.

Een beschikking tot verhaal van uitkeringen, premies of vergoedingen als bedoeld in artikel 79, eerste lid, of tot verhaal van uitkeringen als bedoeld in artikel 69, eerste lid, wordt niet meer gegeven indien meer dan vijf jaren sedert het einde van het kalenderjaar zijn verstreken, waarin zij zijn betaald of afgedragen.

2.

Uitkeringen, premies of vergoedingen als bedoeld in artikel 79, eerste lid, en uitkeringen als bedoeld in artikel 69, eerste lid, die niet zijn ingevorderd binnen tien jaren na het geven van de beschikking tot verhaal, worden niet meer ingevorderd.

3.

De rechtsvordering tot terugbetaling van een onverschuldigd betaald bedrag in verband met verhaal van uitkeringen, premies of vergoedingen verjaart door verloop van vijf jaren sedert het einde van het kalenderjaar waarin de beschikking tot verhaal is gegeven.

In artikel 81 wordt «artikel 79, eerste lid,» vervangen door: artikel 69, eerste lid, of artikel 79, eerste lid,.

Na artikel 116 worden twee artikelen ingevoegd, luidende:

Artikel 117

De werkgever, niet zijnde een overheidswerkgever, is geen belanghebbende bij een besluit op grond van hoofdstuk II.

Artikel 118

De werknemer is geen belanghebbende bij een besluit op grond van artikelen 69.

De artikelen 125 en 126 vervallen.

Aan hoofdstuk XB wordt een artikel toegevoegd, waarvan de nummering aansluit op het laatste artikel van dat hoofdstuk, luidende:

Artikel #

1.

De artikelen 15, 16, 17, 17a, 17b, 17c, 18, 19, 23, 24, 27, 28, 35c, 42, 43, 47, 52a tot en met 52i, 72, 72a, 76, 76a, 79 en 130 en de daarop berustende bepalingen zoals deze luidden op de dag voor inwerkingtreding van artikel I, onderdeel J, van de Wet wijziging WW-stelsel en ontslagrecht blijven van toepassing met betrekking tot een recht op uitkering waarvan de eerste werkloosheidsdag is gelegen op of voor die dag en de artikelen 42a en 42b blijven buiten toepassing met betrekking tot dat recht.

2.

Indien dit een langere duur van het recht op uitkering ten gevolge heeft, blijven de artikelen 42, 43, 52g en 52h, zoals die luidden op de dag voor inwerkingtreding van artikel I, onderdeel BB, van de in het eerste lid genoemde wet, tot vijf jaar na die dag, van toepassing met betrekking tot het recht op uitkering van de persoon die op of voor die dag recht op uitkering op grond van deze wet had, welk recht eindigt of is geëindigd op grond van het verrichten van werkzaamheden als werknemer, en die ter

zake van de verrichte werkzaamheden na die dag een nieuw recht op uitkering krijgt.

3.

De artikelen 16 en 31 en hoofdstuk IV en de daarop berustende bepalingen zoals deze luidden op de dag voor inwerkingtreding van artikel I, onderdeel H, onder 1, van de in het eerste lid genoemde wet blijven van toepassing met betrekking tot een recht op uitkering waarvan de eerste dag van de periode, bedoeld in artikel 64, onderdeel a, zoals dat luidde op die dag, is gelegen op of voor die dag.

4.

De artikelen 20 en 35 zoals deze luidden op de dag voor inwerkingtreding van artikel I, onderdeel O, onder 1, van de in het eerste lid genoemde wet blijven van toepassing op een verlies van arbeidsuren dat heeft plaatsgevonden op of voor die dag zolang er sprake is van aftrek van arbeidsinkomsten op grond van artikel 35 zoals dat luidde op die dag.

Aan hoofdstuk XB wordt een artikel toegevoegd, waarvan de nummering aansluit op het laatste artikel van dat hoofdstuk toegevoegd, luidende:

Artikel ##

De artikelen 19, 20, 27, 43 en 79 en de daarop berustende bepalingen zoals deze luidden op de dag voor inwerkingtreding van artikel I, onderdeel EE, van de Wet wijziging WW-stelsel en ontslagrecht blijven van toepassing met betrekking tot een recht op uitkering van de persoon wiens eerste dag tot ongeschiktheid tot het verrichten van arbeid wegens ziekte is gelegen op of voor die dag.

ARTIKEL II. WIJZIGING VAN DE WET INKOMENSVOORZIENING OUDERE EN GEDEELTELIJK ARBEIDSONGESCHIKTE WERKLOZE WERKNEMERS

De Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte werkloze werknemers zoals deze komt te luiden indien artikel 1.11 van de Wet Invoering en financiering Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen in werking is getreden en artikel II van het bij koninklijke boodschap van 7 september 2004 ingediende voorstel van wet, houdende wijziging van de Werkloosheidswet en enige andere wetten in verband met aanscherping van de wekeneis (29 738) tot wet is verheven en in werking is getreden, wordt als volgt gewijzigd:

Artikel 2 komt te luiden:

Artikel 2

In deze wet en de daarop berustende bepalingen wordt verstaan onder werkloze werknemer: de persoon die:

1°. werkloos is en de leeftijd van 65 jaar nog niet heeft bereikt;

2°. na het bereiken van de leeftijd van 50 jaar werkloos is geworden, en

3°. nadien de volledige uitkeringsduur, bedoeld in hoofdstuk II van de Werkloosheidswet, inclusief een eventuele verlenging van deze duur op grond van artikel 76 van die wet, heeft bereikt, tenzij op dat tijdstip een maatregel van blijvend gehele weigering van de uitkering op grond van artikel 27, eerste of tweede lid, van de Werkloosheidswet van toepassing is.

B Artikel 9 wordt als volgt gewijzigd:

1.

In het vierde lid wordt «artikel 47 of artikel 52i van de Werkloosheidswet» vervangen door: artikel 47 van de Werkloosheidswet.

2.

Het vijfde lid vervalt onder vernummering van het zesde lid tot vijfde lid.

3.

In het vijfde lid (nieuw) wordt de zinsnede «Het vierde en vijfde lid zijn» vervangen door: Het vierde lid is.

Artikel 63 komt te luiden:

Artikel 63

De artikelen 2 en 9 zoals die luidden op de dag voor inwerkingtreding van artikel II van de Wet wijziging WW-stelsel en ontslagrecht, blijven van toepassing op de persoon wiens eerste werkloosheidsdag als bedoeld in de Werkloosheidswet is gelegen op of voor die dag.

ARTIKEL III. WIJZIGING VAN DE WET WERK EN INKOMEN NAAR ARBEIDSVERMOGEN

De Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen zoals deze komt te luiden indien artikel 1.2 van het bij koninklijke boodschap van 17 mei 2005 ingediende voorstel van wet houdende regels omtrent de invoering en financiering van de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen alsmede met betrekking tot de intrekking van de Wet op de (re)integratie arbeidsgehandicapten (Wet Invoering en financiering Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen, Kamerstukken 30 118) tot wet is verheven en in werking is getreden, wordt als volgt gewijzigd:

Artikel 30, derde lid, wordt als volgt gewijzigd:

1.

Het derde lid komt te luiden: 3. De verzekerde die recht heeft op een loongerelateerde uitkering van

de WGA-uitkering en arbeid in dienstbetrekking verricht is verplicht:

a.

zich te onthouden van zodanig verwijtbaar gedrag dat van zijn werkgever redelijkerwijs niet kon worden gevergd de dienstbetrekking te laten voortduren;

b.

de dienstbetrekking niet door of op zijn verzoek te laten beëindigen zonder dat aan de voortzetting ervan zodanige bezwaren waren verbonden, dat deze voortzetting redelijkerwijs niet van hem kon worden gevergd.

2.

Er wordt een lid toegevoegd, luidende: 5. Het door de verzekerde, bedoeld in het derde lid, niet voeren van

verweer tegen of het instemmen met een beëindiging van de dienstbetrekking door of op verzoek van de werkgever leidt niet tot overtreding van de verplichting, bedoeld in het derde lid, aanhef en onderdeel a.

Aan artikel 32 wordt een lid toegevoegd, luidende: 3. Bij of krachtens algemene maatregel van bestuur kunnen regels worden gesteld op grond waarvan aan werknemers in individuele gevallen tijdelijk ontheffing kan worden verleend van verplichtingen, hun op grond van artikel 30, eerste lid, opgelegd.

Artikel 59, eerste lid, komt te luiden:

1.

De duur van de loongerelateerde uitkering van de WGA-uitkering is drie maanden. De uitkeringsduur wordt verlengd met een maand voor ieder volledig kalenderjaar dat het arbeidsverleden de duur van drie kalenderjaren overstijgt, met dien verstande dat de totale uitkeringsduur maximaal 38 maanden bedraagt.

Artikel 61 wordt als volgt gewijzigd:

1.

Het eerste lid komt te luiden:

1.

De loongerelateerde uitkering van de WGA-uitkering bedraagt per kalendermaand:

a.

0,75 x (C-D) over de eerste twee maanden waarin het recht op uitkering bestaat; en

b.

0,7 x (C-D) vanaf de derde maand waarin het recht op uitkering bestaat.

Hierbij staat C voor het maandloon en D voor het in de betreffende kalendermaand verworven inkomen.

2.

In het tweede lid wordt «Het eerste lid is van overeenkomstige toepassing op de loonaanvullingsuitkering van de WGA-uitkering» vervangen door: De hoogte van de loonaanvullingsuitkering van de WGA-uitkering komt overeen met de hoogte van de loongerelateerde uitkering, bedoeld in het eerste lid, onderdeel b,.

Aan hoofdstuk 13 wordt een artikel waarvan de nummering aansluit op het laatste artikel van dat hoofdstuk toegevoegd, luidende:

Artikel #. Overgangsrecht in verband met de inwerkingtreding van de Wet wijziging WW-stelstel en ontslagrecht

Met betrekking tot de persoon wiens recht op een WGA-uitkering is ontstaan voor de dag van inwerkingtreding van artikel III, onderdelen B en D, van de Wet wijziging WW-stelsel en ontslagrecht, blijven de artikelen 59 en 61, zoals die luidden op die dag van toepassing met betrekking tot dat recht.

ARTIKEL IV. WIJZIGING VAN DE TIJDELIJKE WET BEPERKING INKOMENSGEVOLGEN ARBEIDSONGESCHIKTHEIDSCRITERIA

In artikel 4, vijfde lid, wordt «artikel 19, eerste lid, onderdeel f, h of k» vervangen door: artikel 19, eerste lid, onderdeel e, g of j.

Artikel 5 wordt als volgt gewijzigd:

1.

In het eerste lid wordt «hoofdstuk IIa van de Werkloosheidswet» vervangen door: hoofdstuk II van de Werkloosheidswet.

2.

In het tweede lid wordt «de artikelen 17, 17a, en 17b van de Werkloosheidswet» vervangen door: de artikelen 17, 17a, 42 en 42a van de Werkloosheidswet.

In artikel 5b, eerste lid, wordt «Hoofdstuk IIA, afdeling II, van de Werkloosheidswet» vervangen door: hoofdstuk II van de Werkloosheidswet.

ARTIKEL V. WIJZIGING VAN DE WET STRUCTUUR UITVOERINGSORGANISATIE WERK EN INKOMEN

In artikel 83i, vierde lid, van de Wet structuur uitvoeringsorganisatie werk en inkomen wordt artikel 17b van de Werkloosheidswet» vervangen door: artikel 42a van de Werkloosheidswet.

ARTIKEL VI. WIJZIGING VAN DE WET KINDEROPVANG

In artikel 6, eerste lid, onderdeel h, van de Wet kinderopvang wordt «hoofdstuk IIA of IIB van de Werkloosheidswet» vervangen door: hoofdstuk II van de Werkloosheidswet.

ARTIKEL VII. WIJZIGING VAN DE WET OVERHEIDSPERSONEEL ONDER DE WERKNEMERSVERZEKERINGEN

In artikel 45b, eerste lid en derde lid, wordt «hoofdstuk IIa van de Werkloosheidswet» vervangen door: hoofdstuk II van de Werkloosheidswet.

ARTIKEL VIII. WIJZIGING VAN DE WET FINANCIERING SOCIALE VERZEKERINGEN

De Wet financiering sociale verzekeringen zoals deze komt te luiden indien artikel XXV van het bij koninklijke boodschap van 12 september 2005 ingediende voorstel van wet, houdende wijziging van een aantal socialeverzekeringswetten en enige andere wetten (Verzamelwet sociale verzekeringen 2006, Kamerstukken 30 238) tot wet is verheven en in werking is getreden en indien artikel 1.5 van de Wet Invoering en financiering Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen in werking is getreden, wordt als volgt gewijzigd:

Artikel 100, onderdeel a, komt te luiden: a. de op grond van deze wet te betalen uitkeringen: 1°. met uitzondering van de uitkeringen, bedoeld in artikel 104, eerste lid; 2°. met inbegrip van de uitkeringen, bedoeld in artikel 104, zevende lid;.

Aan artikel 103 wordt onder vervanging van de punt aan het slot van onderdeel g door een puntkomma een onderdeel toegevoegd, luidende:

h.

de bedragen die het UWV ontvangt door de toepassing van artikel 69 van de Werkloosheidswet.

Artikel 104 wordt als volgt gewijzigd:

1.

In het derde lid wordt «De artikelen 21 en 52d van de Werkloosheidswet zijn» vervangen door: Artikel 21 van de Werkloosheidswet is.

2.

Er worden twee leden toegevoegd, luidende:

7.

In afwijking van het eerste lid, onderdeel a, komen de uitkeringen die worden betaald gedurende de eerste dertien weken van ongeschiktheid van de werknemer tot het verrichten van zijn arbeid wegens ziekte, niet ten laste van een sectorfonds. Artikel 20, zevende lid, van de Werkloosheidswet is van overeenkomstige toepassing.

8.

Voor de bepaling van de periode van zes maanden, bedoeld in het eerste lid, onderdeel a, worden perioden waarin de werknemer uitkering ontvangt als bedoeld in het zevende lid, buiten aanmerking gelaten.

In artikel 108, eerste lid, onderdeel j, wordt «artikel 22b, eerste lid,» vervangen door: artikel 23, eerste lid,.

Aan hoofdstuk 7a wordt een artikel, waarvan de nummering aansluit op het laatste artikel van dat hoofdstuk toegevoegd, luidende:

Artikel #

Artikel 104, derde lid, zoals dat luidde op de dag voor inwerkingtreding van artikel VIII, onderdeel C, onder 1, van de Wet wijziging WW-stelsel en ontslagrecht blijft van toepassing met betrekking tot een recht op uitkering waarvan de eerste werkloosheidsdag is gelegen op of voor die dag.

ARTIKEL IX. WIJZIGING VAN DE ZIEKTEWET

De Ziektewet wordt als volgt gewijzigd: A Artikel 29 wordt als volgt gewijzigd:

1.

Het tweede lid, onderdeel d, komt te luiden:

d.

de verzekerde die:

1°. op grond van artikel 7, onderdeel a, als werknemer wordt beschouwd, vanaf de eerste dag van de veertiende week van de ongeschiktheid tot werken of zo veel eerder als de uitkering, bedoeld in dat onderdeel, eindigt in verband met het verstrijken van de uitkeringduur;

2°. op grond van artikel 7, onderdeel b, als werknemer wordt beschouwd, vanaf de eerste dag van de ongeschiktheid tot werken;.

2.

Er wordt een lid toegevoegd, luidende:

11.

Voor de toepassing van het tweede lid, onderdeel d, onder 1°, worden perioden van ongeschiktheid samengeteld, indien zij elkaar met een onderbreking van minder dan vier weken opvolgen of indien zij direct voorafgaan aan en aansluiten op een periode waarin uitkering in verband met zwangerschap of bevalling op grond van artikel 3:7, eerste lid, 3:8 of 3:10, eerste lid, van de Wet arbeid en zorg wordt genoten, tenzij de ongeschiktheid redelijkerwijs niet geacht kan worden voort te vloeien uit dezelfde oorzaak.

In artikel 36, eerste lid, wordt na «omdat aan het overlijden geen periode van arbeidsongeschiktheid voorafging» ingevoegd: of artikel 29, tweede lid, onderdeel d, onder 1°, van toepassing was.

Artikel 45 wordt als volgt gewijzigd:

1.

Het vijfde lid komt te luiden: 5. Het opleggen van een maatregel blijft achterwege, indien voor

dezelfde gedraging:

a.

een boete als bedoeld in artikel 45a wordt opgelegd;

b.

een maatregel op grond van artikel 27, vierde lid, van de Werkloosheidswet wordt opgelegd, of

c.

een boete als bedoeld in artikel 27a van de Werkloosheidswet wordt opgelegd.

2.

Er worden twee leden toegevoegd, luidende:

7.

Onder benadeling als bedoeld in het eerste lid, onderdeel j, wordt mede verstaan de situatie dat de verzekerde zonder deugdelijke grond heeft nagelaten verweer te voeren tegen of heeft ingestemd met een beëindiging van de dienstbetrekking in de periode, bedoeld in artikel 29, eerste lid.

8.

Indien aan de verzekerde die op grond van artikel 7, onderdeel a, als werknemer wordt beschouwd in de eerste dertien weken van zijn ongeschiktheid tot werken een maatregel op grond van artikel 27, vierde lid, van de Werkloosheidswet is opgelegd, wordt de beschikking waarbij die maatregel is opgelegd vanaf de eerste dag van de veertiende week van zijn ongeschiktheid of zoveel eerder als de uitkering op grond van de Werkloosheidswet eindigt in verband met het verstrijken van de uitkeringsduur, geacht te zijn gebaseerd op het eerste lid.

Aan artikel 45a wordt een lid toegevoegd, luidende:

8.

Het opleggen van een boete blijft achterwege indien voor dezelfde

gedraging een boete als bedoeld in artikel 27a van de Werkloosheidswet

wordt opgelegd.

E Na artikel 86 wordt een artikel ingevoegd, luidende:

Artikel 86a

Ten aanzien van de verzekerde wiens eerste dag van ongeschiktheid tot het verrichten van zijn arbeid wegens ziekte is gelegen voor het tijdstip van inwerkingtreding van artikel IX, onderdelen A en B, van de Wet wijziging WW-stelsel en ontslagrecht, blijven de artikelen 29, tweede lid, onderdeel d, en 36, eerste lid, van toepassing zoals deze luidden op of voor dat tijdstip, en blijft artikel 29, elfde lid, buiten toepassing.

ARTIKEL X. WIJZIGING VAN HET BUITENGEWOON BESLUIT ARBEIDSVERHOUDINGEN 1945

Het Buitengewoon Besluit Arbeidsverhoudingen 1945 wordt als volgt gewijzigd:

Artikel 6 wordt als volgt gewijzigd:

1.

Onder vervanging van de punt door een puntkomma aan het slot van onderdeel c, wordt aan het tweede lid een onderdeel toegevoegd, luidende:

d.

indien de opzegging haar grond vindt in redenen van bedrijfseconomische aard en in de van toepassing zijnde collectieve arbeidsovereenkomst selectiecriteria zijn overeengekomen die in acht zullen worden genomen bij de bepaling van de ontslagkeuze, mits deze overeenkomst is afgesloten met een of meer verenigingen van werknemers die in de onderneming of bedrijfstak werkzame personen onder haar leden telt, krachtens haar statuten ten doel heeft de belangen van haar leden als werknemers te behartigen, als zodanig in de betrokken onderneming of bedrijfstak werkzaam is en die ten minste 2 jaar in het bezit is van volledige rechtsbevoegdheid en daarbij tevens is voorzien in een regeling op grond waarvan:

1°. de arbeidsverhouding van de werknemer niet kan worden opgezegd dan nadat hij in de gelegenheid is gesteld om over zijn bezwaar tegen die opzegging te worden gehoord door een commissie die is belast met de behandeling van de bezwaren van werknemers tegen de door de werkgever beoogde opzegging van de arbeidsverhouding;

2°. de bezwaren door de commissie eerst in behandeling worden genomen nadat de werkgever de verplichting tot schriftelijke melding, bedoeld in artikel 3, eerste lid, van de Wet melding collectief ontslag overeenkomstig de daarvoor geldende voorschriften heeft gedaan.

2.

Onder vernummering van het derde tot en met tiende lid tot vierde tot en met elfde lid, wordt na het tweede lid een lid ingevoegd, luidende:

3.

Ten aanzien van een vereniging van werknemers als bedoeld in het tweede lid, onderdeel d, aanhef, die krachtens haar statuten geacht kan worden een voortzetting te zijn van een of meer andere verenigingen met volledige rechtsbevoegdheid van werknemers, wordt de duur van de volledige rechtsbevoegdheid van die vereniging of verenigingen voor de vaststelling van de tijdsduur van 2 jaar mede in aanmerking genomen.

Artikel 9, eerste lid, komt te luiden:

1.

Een opzegging is vernietigbaar indien deze geschiedt:

a.

zonder dat de op grond van artikel 6, eerste lid, vereiste toestemming is verleend;

b.

zonder dat de werknemer in de gelegenheid is gesteld in zijn

bezwaar te worden gehoord door de in artikel 6, tweede lid, aanhef en onderdeel d, bedoelde commissie of zonder dat het advies van die commissie schriftelijk aan de werknemer en de werkgever ter kennis is gebracht;

c.

in strijd met een bindend advies van de in artikel 6, tweede lid, aanhef en onderdeel d, bedoelde commissie op het bezwaar van de werknemer.

ARTIKEL XI. WIJZIGING VAN HET BURGERLIJK WETBOEK

Titel 10 van Boek 7 van het Burgerlijk Wetboek wordt als volgt gewijzigd:

Aan artikel 670, eerste lid, wordt onder vervanging van de punt aan het slot van onderdeel b door «, of» een onderdeel toegevoegd, luidende:

c.

indien op grond van artikel 6, tweede lid, onderdeel d, van het Buitengewoon Besluit Arbeidsverhoudingen 1945, de toestemming bedoeld in onderdeel b, niet is vereist, een aanvang heeft genomen nadat de werknemer schriftelijk een voornemen tot opzegging kenbaar is gemaakt.

In artikel 681, tweede lid, komt onderdeel d te luiden:

d.

wanneer deze geschiedt in afwijking van een in de bedrijfstak of de onderneming krachtens wettelijke regeling, collectieve arbeidsovereenkomst of gebruik geldende criteria voor de bepaling van de ontslagkeuze, tenzij hiervoor zwaarwichtige gronden aanwezig zijn;.

ARTIKEL XII. WIJZIGING VAN DE WET MELDING COLLECTIEF ONTSLAG

De Wet melding collectief ontslag wordt als volgt gewijzigd:

Artikel 2 komt te luiden:

Artikel 2

1.

Deze wet is van toepassing op het door de werkgever doen eindigen van een arbeidsovereenkomst om redenen van bedrijfseconomische aard.

2.

Deze wet is niet van toepassing op het eindigen van:

a.

de arbeidsovereenkomst wegens het aflopen van de seizoenarbeid voor het verrichten waarvan zij werd aangegaan;

b.

de arbeidsovereenkomst waarvoor op grond van artikel 6, tweede lid, onderdeel c, geen toestemming van het bevoegd gezag is vereist;

c.

de arbeidsverhoudingen, bedoeld in artikel 2 van het Buitengewoon Besluit Arbeidsverhoudingen 1945;

3.

Onze Minister kan arbeid aanwijzen, die voor de toepassing van het tweede lid, onderdeel a, in ieder geval als seizoenarbeid wordt beschouwd. Een zodanige aanwijzing wordt in de Staatscourant bekend gemaakt.

4.

In afwijking van het tweede lid, aanhef en onderdeel b, zijn de artikelen 3 en 4, eerste en tweede lid, tevens van toepassing op het doen eindigen van arbeidsovereenkomsten ten gevolge van faillissement van

de werkgever of toepassing ten aanzien van hem van de schuldsaneringsregeling natuurlijke personen.

Artikel 3, tweede lid, vervalt, onder vernummering van het derde en vierde lid tot tweede en derde lid.

In de artikelen 6, eerste lid, en 7, eerste lid, wordt «het doen eindigen van de dienstbetrekkingen» telkens vervangen door: het opzeggen van de arbeidsovereenkomsten.

In de artikelen 3, eerste lid, eerste zin, 4, tweede lid, en 7, tweede lid, wordt «de dienstbetrekkingen» telkens vervangen door: de arbeidsovereenkomsten.

ARTIKEL XIII. INWERKINGTREDING

De artikelen van deze wet treden in werking op een bij koninklijk besluit te bepalen tijdstip, dat voor de verschillende artikelen of onderdelen daarvan verschillend kan worden vastgesteld.

ARTIKEL XIV. CITEERTITEL

Deze wet wordt aangehaald als: Wet wijziging WW-stelstel en ontslagrecht.

Lasten en bevelen dat deze in het Staatsblad zal worden geplaatst en dat alle ministeries, autoriteiten, colleges en ambtenaren wie zulks aangaat, aan de nauwkeurige uitvoering de hand zullen houden.

Gegeven

De Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid,

3. Meer informatie

30370 - Wet wijziging WW-stelsel

4. Parlementaire Monitor

Met de Parlementaire Monitor volgt u alle parlementaire dossiers die voor u van belang zijn en bent u op de hoogte van alles wat er speelt in die dossiers. Helaas kunnen wij geen nieuwe gebruikers aansluiten, deze dienst zal over enige tijd de werkzaamheden staken.