Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal (EGKS)

Dit verdrag regelde de gemeenschappelijke controle over de zware industrie en mijnbouw in zes Europese landen: de Beneluxlanden, Duitsland, Frankrijk en Italië. Het in augustus 1952 ondertekende verdrag was een eerste stap naar Europese integratie. De EGKS had een Hoge Autoriteit die als supranationaal college fungeerde en een eigen parlement, bestaande uit parlementariërs uit de lidstaten.

De EGKS ontstond op voorstel¹ van de Franse minister van buitenlandse zaken, Robert Schuman, geïnspireerd door een andere Fransman, Jean Monnet. Door het Verdrag werd met name de Frans-Duitse samenwerking vorm gegeven. Beide landen waren tussen 1870 en 1945 verwikkeld in drie oorlogen. De EGKS hield op 23 juli 2002 op te bestaan.

• 1. 

  Deze verklaring uit 1950 wordt beschouwd als de geboorteakte van de Europese Unie (EU). Het plan werd vernoemd naar de opsteller van de tekst: de Franse Minister van Buitenlandse Zaken, Robert Schuman. De kern van het plan was om de Franse en West-Duitse productie van kolen en staal onder de leiding van een gemeenschappelijke Hoge Autoriteit te plaatsen, in een nieuwe organisatie die moest openstaan voor deelname van andere Europese landen. Deze organisatie werd de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal (EGKS), de voorloper van de huidige EU.
   
• 2. 

  Het Verdrag tot oprichting van een Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal (EGKS-Verdrag of Verdrag van Parijs) werd in 1951 gesloten door zes landen: België, Duitsland, Frankrijk, Italië, Luxemburg en Nederland. Het werd in 1952 van kracht. De EGKS vormde zich tot de voorloper van de latere Europese Unie.