Samenwerkingsprocedure (SYN)

Deze besluitvormingsprocedure is opgeheven door het Verdrag van Lissabon i.

De procedure werd met name gebruikt op het terrein van economisch en monetair beleid. Kern van de procedure was dat de mening van het Europees Parlement i (EP) over een voorstel zwaar meetelde, al kon het EP een wetsvoorstel niet definitief tegenhouden.

In het kort verliep de samenwerkingsprocedure als volgt: de Europese Commissie i deed een voorstel. Het Europees Parlement bracht daar advies over uit, waarna de Raad van Ministers i een standpunt over het voorstel innam. Het EP kon aangeven het eens of oneens te zijn met het standpunt van de Raad. De Raad kon het voorstel vervolgens goed- of afkeuren. Was het EP tegen een voorstel, dan kon de Raad dat voorstel alleen met eenparigheid van stemmen i aannemen.

1.

Schema

samenwerkingsprocedure

2.

Samenwerkingsprocedure in detail

Stap 1: initiatief

De Europese Commissie deed een voorstel aan de Raad van Ministers en het Europees Parlement.

Stap 2: standpunt bepalen

Het Europees Parlement bracht een advies uit over het voorstel.

De Raad van Ministers nam een gemeenschappelijk standpunt in over het voorstel. De Raad was niet verplicht rekening te houden met het advies van het Europees Parlement, maar deed dat in de praktijk wel.

Stap 3: aannemen besluit (eerste lezing)

Het Europees Parlement stemde over het gemeenschappelijk standpunt van de Raad. Daarbij konden vier dingen gebeuren:

  • 1. 
    het EP deed geen uitspraak over het voorstel
  • 2. 
    het EP stemde in met het standpunt van de Raad
  • 3. 
    het EP keurde het standpunt van de Raad af
  • 4. 
    het EP bracht wijzigingen in het voorstel aan

Indien het EP geen uitspraak deed over het voorstel of ermee instemde, nam de Raad een besluit met gekwalificeerde meerderheid van stemmen i.

Indien het EP tegen het voorstel stemde, nam de Raad een besluit met eenparigheid van stemmen i.

Stap 4: aannemen gewijzigd besluit

Als het EP het voorstel wijzigde, ging het voorstel naar de Commissie. Die kon twee dingen doen:

  • 1. 
    de Commissie nam de wijzigingen van het EP wel over
  • 2. 
    de Commissie nam de wijzigingen van het EP niet over

Indien de Commissie het EP volgde, nam de Raad een besluit met gekwalificeerde meerderheid van stemmen.

Indien de Commissie het EP niet volgde, nam de Raad een besluit met eenparigheid van stemmen.

Stemwijze

In alle stappen in het besluitvormingsproces nam het Europees Parlement besluiten met meerderheid van de uitgebrachte stemmen i. De stemwijze in de Raad van Ministers hing af van de positie die het EP had ingenomen, zoals hierboven staat beschreven.

3.

Toepassing samenwerkingsprocedure

De samenwerkingsprocedure wordt niet meer gebruikt.

4.

Procedure vóór inwerkingtreding Lissabon-verdrag

De samenwerkingsprocedure is eind jaren tachtig ingesteld om het Europees Parlement een grotere rol in de besluitvorming te geven. In de daarop volgende verdragswijzigingen werd de samenwerkingsprocedure op steeds meer terreinen vervangen door de medebeslissingsprocedure i (nu de gewone wetgevingsprocedure geheten). Met de inwerkingtreding van het Verdrag van Lissabon is de samenwerkingsprocedure definitief afgeschaft.

5.

Juridisch kader

De samenwerkingsprocedure staat niet in de huidige Europese verdragen i beschreven. Geen van de bijzondere wetgevingsprocedures i, inclusief varianten, lijken in hun opzet op deze procedure.

6.

Meer informatie