Mr. A.F. (Pim) Schepel

Erudiete jurist, afkomstig uit een intellectuele vrijzinnig-democratische familie. Werd in 1932 al op zijn vierentwingste commies-griffier (plaatsvervangend griffier) van de Tweede Kamer; een functie die zijn vader ook had bekleed. Zijn beide grootvaders waren Kamerlid. Bekwaam organisator die als Griffier het werk van de Tweede Kamer veertig jaar lang van binnenuit volgde. Steun en toeverlaat van de voorzitters Van Schaik¹, Kortenhorst² en Van Thiel³. Behalve Griffier van de Kamer was hij ruim twintig jaar lid, later voorzitter van de Spoorwegongevallenraad.

functie(s) in de periode 1945-1973: Griffier Tweede Kamer

• - 

  advocaat en procureur te 's-Hertogenbosch, 1931
• - 

  advocaat en procureur te Amsterdam, van 1931 tot 1932
• - 

  commies-griffier Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 23 februari 1932 tot 30 oktober 1945
• - 

  administrateur Dienst voor de Wederopbouw, van 1940 tot 1945
• - 

  Griffier Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 30 oktober 1945 tot 1 februari 1973

• - 

  kantonrechter-plaatsvervanger te 's-Gravenhage, van 1945 tot 1973
• - 

  voorzitter Centrale Vereniging van Bibliotheken
• - 

  lid Spoorwegenongevallenraad, van 1956 tot 1 januari 1971
• - 

  voorzitter Spoorwegenongevallenraad, van 1 januari 1971 tot 1 februari 1978

U ziet een selectie van de nevenfuncties. In de uitgebreide versie is een overzicht van nevenfuncties in te zien.

In de uitgebreide versie is een overzicht van de opleiding(en) opgenomen.

• - 

  Speelde een belangrijke rol bij de modernisering van het Reglement van Orde in 1966

• - 

  Zijn vader, C.J.H. Schepel, was commies-griffier van de Tweede Kamer der Staten-Generaal, en later raadsheer in de Hoge Raad

In de uitgebreide versie zijn, indien bekend, de familierelaties opgenomen.

Uitgebreide biografieën van de huidige leden van de Eerste en Tweede Kamer zijn beschikbaar via parlement.com.

Voor de overige ruim 5000 biografieën geldt het volgende:

In het digitale biografisch archief van de Stichting PDC, partner van het Montesquieu Instituut, is een uitgebreide versie aanwezig met bijvoorbeeld partijpolitieke functies, maatschappelijke nevenfuncties, parlementaire activiteiten, opleiding en wetenswaardigheden. Voorlopig is het beschikbaar stellen van uitgebreide biografieën, en/of daarop gebaseerde statistische gegevens, opgeschort. Wilt u een uitgebreide biografie inzien? Laat het ons weten als u daar belangstelling voor heeft.

• 1. 

  Vooraanstaande katholieke politicus, zowel voor als na de Tweede Wereldoorlog. Was advocaat. Behoorde als Kamerlid tot de linkervleugel van zijn fractie en was in 1923 aanvoerder van de dissidenten die de Vlootwet torpedeerden. Werd in 1929 Tweede Kamervoorzitter en in 1933 minister van Justitie in het kabinet-Colijn II. Kreeg te maken met de problemen rond de instroom van Duitse (deels Joodse) vluchtelingen en voerde een restrictief toelatingsbeleid. Werd in 1937 weer Kamervoorzitter. Protesteerde op 10 mei 1940 kort, maar krachtig tegen de Duitse inval. Formeerde in 1948 met Drees een kabinet op brede basis en gaf daaraan als vicepremier mede leiding. Bracht een nieuwe staatsregeling voor Suriname tot stand. Geen boeiend spreker, wel bekwaam jurist en algemeen geacht.
   
• 2. 

  Katholieke Tweede Kamervoorzitter, die dat ambt vijftien jaar bekleedde. Was advocaat in Amsterdam en secretaris van katholieke werkgeversorganisatie en behoorde tot de vooraanstaande leden van de RKSP- en KVP-fracties, waarvan hij enige tijd secretaris was. Verdedigde als advocaat het 'foute' dagblad De Telegraaf en Pieter Menten. Was ook actief als schrijver en politiek commentator van De Volkskrant. Tijdens zijn voorzitterschap werd onder meer de werkwijze van de Kamer gemoderniseerd. Was voorstander van levendige debatten. Kwam in december 1958 in conflict met de PvdA-fractie toen hij tegen de zin van de PvdA en het demissionaire kabinet afhandeling van een wetsvoorstel doorzette. Zijn charme zorgde er overigens voor dat die 'aanvaring' niet de persoonlijke verhoudingen verstoorde.
   
• 3. 

  Bekende en populaire katholieke Tweede Kamervoorzitter in de jaren zestig. Hij vervulde dat ambt op vaderlijke wijze met veel (Brabantse) humor, tact en soepelheid. Tijdens zijn voorzitterschap vonden de 'Nacht van Schmelzer' en de discussies over de 'Drie van Breda' plaats. Onder zijn voorzitterschap werd bovendien de werkwijze van de Kamer gemoderniseerd en werd het Kamerwerk dichter bij de burgers gebracht (televisie-uitzendingen, hoorzittingen). Was afkomstig uit een Helmondse ondernemersfamilie. Werd in 1952 in het kabinet-Drees III de eerste minister van Maatschappelijk Werk en keerde in 1956 terug in de Tweede Kamer, waarvan hij namens de KVP eerder al vier jaar deel had uitgemaakt.