Besluit 2020/1790 - 16 november 2020 Machtiging van Portugal een verlaagd accijnstarief toe te passen op bepaalde in de autonome regio’s Madeira en de Azoren geproduceerde alcoholhoudende producten - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 402/1

Bij Besluit nr. 376/2014/EU van de Raad (2) wordt Portugal gemachtigd een verlaagde accijns toe te passen op lokaal geproduceerde en verbruikte rum en likeuren in de autonome regio Madeira en op lokaal geproduceerde en verbruikte likeuren en eaux de vie in de autonome regio de Azoren, die lager mag zijn dan het bij Richtlijn 92/84/EEG van de Raad (3) vastgestelde minimumaccijnstarief maar niet meer dan 75 % lager dan het normale nationale accijnstarief voor alcohol.

De Portugese autoriteiten hebben in februari 2019 de Commissie verzocht een voorstel in te dienen voor een besluit van de Raad tot verlenging van de in Besluit nr. 376/2014/EU toegekende machtiging, onder dezelfde voorwaarden en met een uitbreiding van het geografische toepassingsgebied tot het Portugese vasteland met een beperktere verlaging, voor opnieuw een periode van zeven jaar, van 1 januari 2021 tot en met 31 december 2027.

De producenten in de autonome regio’s van Madeira en de Azoren ondervinden moeilijkheden om toegang te krijgen tot markten buiten deze regio’s, en de regionale en lokale markten zijn de enige afzetmogelijkheden voor de verkoop van bepaalde alcoholhoudende producten. Die producenten krijgen te maken met extra kosten omdat grondstoffen van agrarische oorsprong duurder zijn dan in normale productieomstandigheden als gevolg van de geringe omvang, het gefragmenteerde karakter en de lage mechanisatiegraad van landbouwbedrijven. De verwerking van suikerriet levert bovendien een lagere productie op dan in andere ultraperifere gebieden als gevolg van het reliëf, het klimaat, de bodem en de ambachtelijke productiewijze. Het vervoer naar de eilanden van een aantal niet lokaal geproduceerde grondstoffen en verpakkingsmaterialen leidt tot extra kosten.

In het geval van de Azoren laat het insulaire karakter zich tweemaal gevoelen omdat het een groep eilanden is die ver uit elkaar liggen. Het vervoer naar die afgelegen en insulaire regio’s verhoogt de extra kosten verder. Hetzelfde geldt voor een aantal noodzakelijke reizen en zendingen naar het vasteland. Ook de opslag van eindproducten leidt tot extra kosten omdat de lokale consumptie niet alle productie opneemt, met name in het geval van de productie van rum. De geringe omvang van de regionale markt verhoogt de kosten per eenheid, met name door de ongunstige verhouding tussen vaste kosten en output. Tot slot hebben de betrokken producenten ook extra kosten die gelden voor de lokale economieën in het algemeen, in het bijzonder hogere arbeids- en energiekosten.

De rumproductie is toegenomen als gevolg van de toegenomen productie van suikerriet. Een deel van de rum wordt verouderd of gebruikt als basis voor likeuren, maar de onverkochte hoeveelheden rum worden opgeslagen, waaraan kosten zijn verbonden; hierrdoor lopen de extra kosten voor de producenten nog verder op. Vanwege de extra kosten, en dus een hogere prijs van het eindproduct, kunnen de producenten in de autonome regio’s van Madeira en de Azoren niet concurreren met producenten van buitenaf en derhalve geen andere markten penetreren. Toegang tot de markt van het Portugese vasteland met verlaagde...