Geactualiseerde stabiliteitsprogramma van Oostenrijk, 2006-2010 - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 182/1

Op 10 juli 2007 heeft de Raad het geactualiseerde stabiliteitsprogramma van Oostenrijk voor de periode 2006-2010 behandeld. Na de algemene verkiezingen in oktober 2006 is in januari 2007 een nieuwe regering gevormd, die op 29 maart 2007 de begroting voor de beide jaren 2007 en 2008 bij het Parlement heeft ingediend. Op dezelfde dag is ook het geactualiseerde stabiliteitsprogramma ingediend, met andere woorden tweeënhalve maand na de in de gedragscode voor Oostenrijk vastgestelde termijn van 15 december.

In het macro-economische scenario dat aan het programma ten grondslag ligt, wordt ervan uitgegaan dat de reële BBP-groei zal vertragen van een conjuncturele piek van 3,1 % in 2006 tot gemiddeld 2

% gedurende de rest van de programmaperiode. Afgaande op de momenteel beschikbare informatie lijkt dit scenario tot 2008 op enigszins voorzichtige groeihypothesen gebaseerd, daar de groei volgens recente gegevens krachtiger kan uitvallen. Wat de laatste jaren van de programmaperiode betreft, lijken de prognoses aannemelijk, ook al liggen de groeipercentages iets hoger dan het door de diensten van de Commissie berekende gemiddelde potentiële groeicijfer. De in het programma gehanteerde inflatieprognoses lijken realistisch.

In 2006 beliep het overheidstekort 1,1 % van het BBP, terwijl in het vorige geactualiseerde stabiliteitsprogramma van een doelstelling van 1,7 % van het BBP is uitgegaan. Dat de doelstelling is overtroffen, is het gevolg van een beter dan verwachte conjunctuurontwikkeling. Hoewel de ontvangstenquote iets is gedaald in vergelijking met een jaar eerder, bleek zij toch ruim een procentpunt hoger te liggen dan het streefcijfer. De sterker dan verwachte BBP-groei heeft ertoe bijgedragen dat de uitgavenquote is teruggelopen ten opzichte van het voorafgaande jaar. Zij lag evenwel meer dan een half procentpunt hoger dan het streefcijfer, hetgeen erop wijst dat de begroting niet zo strikt is uitgevoerd als gepland.

De begrotingsstrategie is er hoofdzakelijk op gericht over de hele conjunctuurcyclus bezien een begrotingsevenwicht te bewerkstelligen, door de vruchten te plukken van de administratieve hervorming en tegelijkertijd voor diverse bestedingscategorieën de uitgaven te verhogen. Dit laatste komt tot uiting in het feit dat de begrotingsconsolidatie in vergelijking met de vorige actualisering tot de laatste jaren van de programmaperiode wordt uitgesteld. In de actualisering wordt voorspeld dat de begrotingssituatie van de overheid zal omslaan van een tekort van 1,1 % van het BBP in 2006 in een overschot van 0,4 % in 2010. De consolidatie, waarvan het zwaartepunt in de laatste twee jaar van de programmaperiode ligt, zal volgens de plannen overwegend aan de uitgavenzijde plaatsvinden, waarbij vooral de sociale uitgaven zullen worden beteugeld en een aantal specifieke uitgaven geleidelijk zullen worden afgebouwd. In de nieuwe actualisering wordt de voorgenomen aanpassing verder naar de toekomst verschoven dan in het vorige programma, tegen de achtergrond van een algemeen genomen gunstiger macro-economisch scenario.

Het uitstel van de begrotingsaanpassing komt ook tot uiting in het overeenkomstig de algemeen aanvaarde methode...