Regeringsprogramma 1952

Het regeringsprogramma¹ van 1952 omvat de afspraken gemaakt tussen regeringspartijen PvdA², KVP³, ARP⁴ en CHU⁵ en vormde de basis voor het kabinet-Drees III⁶. Centraal in de richtlijnen stond de kwestie Nieuw-Guinea.

Dit waren een aantal van de belangrijkste richtlijnen uit het regeringsprogramma:

• - 

  Het verder uitwerken van de plannen voor de AOW.
• - 

  Plannen opstellen voor het introduceren van een kinderbijslag.
• - 

  Handhaven van het nietgedifferentieerde loonbeleid.
• - 

  Uitbreiden van de publiekrechtelijke bedrijfsorganisatie in diverse economische sectoren.
• - 

  Verhoging van de huren ter financiering van het egalisatiefonds.

• - 

  Het opheffen van de handelingsonbekwaamheid van de gehuwde vrouw.

• - 

  De regering stelde dat er mogelijk Nieuw-Guinearaad werd ingesteld, maar de fracties krijgen vrijheid in hun standpunten hierover.

Meer over

• 1. 

  Regeringsprogramma's en regeerakkoorden hebben gemeen dat schriftelijk het voorgenomen beleid van een toekomstig kabinet wordt vastgelegd. Een regeringsprogramma kan ter goedkeuring voorgelegd worden aan de coalitiefracties, maar dit is niet strikt noodzakelijk.
   
• 2. 

  De Partij van de Arbeid (PvdA) is een progressieve, sociaaldemocratische partij. De partij werd opgericht in 1946 als een voortzetting van de vooroorlogse Sociaal-Democratische Arbeiders Partij (SDAP), de Vrijzinnig-Democratische Bond (VDB) en de Christelijk-Democratische Unie (CDU). De PvdA trok samen met GroenLinks op en deed met een gezamenlijke lijst mee aan de Tweede Kamerverkiezingen van 22 november 2023. Frans Timmermans leidt de gezamenlijke fractie in de Tweede Kamer.
   
• 3. 

  De KVP was een christendemocratische partij, die, hoewel zij voor iedereen openstond, vrijwel uitsluitend aanhang had onder de katholieken. De partij was in 1945 de opvolger van de vooroorlogse RKSP. In 1980 fuseerde zij met ARP en CHU tot het CDA. De KVP had met name in sommige streken (Limburg, Noord-Brabant, delen van Gelderland, Twente) een sterke machtspositie.
   
• 4. 

  De ARP werd op 3 april 1879 opgericht door Abraham Kuyper. Daarmee kwam er een partijverband voor politieke stroming, de antirevolutionairen, die reeds sinds het begin van de 19e eeuw bestond. Zij was de eerste nationale politieke partij. De ARP was een christendemocratische, protestantse partij. In 1980 ging de ARP met KVP en CHU op in het CDA.
   
• 5. 

  De CHU was een christendemocratische politieke partij, die vooral aanhang had onder Nederlands-Hervormden. De CHU kende een los partijverband en daarom was er sprake van een unie. De CHU ontstond in 1908 door samengaan van de Christelijk-Historische Partij en de Friese Bond van christelijk-historischen. In 1980 fuseerde de CHU met ARP en KVP tot het CDA.
   
• 6. 

  Na de verkiezingen van 1952 kwam dit derde kabinet op brede basis tot stand. Het kabinet onder leiding van PvdA-voorman Willem Drees bestond uit ministers van de PvdA, KVP, ARP en CHU en telde verder een partijloze minister. Het was een van de rooms-rode coalities. De VVD, deel van het voorgaande kabinet-Drees II, werd als regeringspartij vervangen door de ARP.
   
• 7. 

  Voor de verkiezingen had de VVD al aangegeven niets in een kabinet op brede basis te zien, waarna Drees zich richtte tot de ARP als vierde partij. Programmatisch kwamen de vier partijen, PvdA, KVP, ARP en CHU, snel tot overeenstemming. De verdeling van de portefeuilles duurde daarna nog bijna twee maanden.