Stiekem - Hoofdinhoud
Stiekem
Iedere keer denk je je er goed op te hebben voorbereidt, maar toch is het ieder jaar weer een spurt van hot naar her; alles komt voorbij in een mum van tijd.
Ik heb het over de laatste weken voor het reces. En dan met name de laatste week. Deze week, bol van de debatten, spoeddebatten, hoorzittingen en AO’s, is als geen andere. De kamer is drukker dan ooit, en er is hectiek alom. Door al dat gehaast moet je soms even twee keer kijken - en luisteren - of je je wel in het juiste debat bevindt, maar wonder boven wonder zit je bijna altijd goed. Al met al erg vermoeiend, maar des te leuker!
De week begon met het plenaire debat over de Voorjaarsnota. Rode lijn in dit debat was wat D66 betreft de roze bril van het kabinet. Een bril die het kabinet steeds vaker zelf opzet, en ons ook steeds vaker probeert voor te houden. Keer op keer proberen de twee B’s ons gerust te stellen wanneer het gaat over de financieel-economische situatie. Eerst zou de economie ‘wel tegen een stootje kunnen’, later zou de staatssteun aan Fortis en ABN de belastingbetaler zelfs geld opleveren. Feit is echter dat B-2 zonder doel schiet. En zelfs geen opgelegde kansen benut - zoals investeren in duurzame energie, werken aan een flexibelere arbeidsmarkt en investeren in onderwijs - in deze tijd van crisis. Wat Balkenende en Bos echter wel doen is navelstaren - ook tijdens de Voorjaarsnota - en de volgende generatie opzadelen met een torenhoge schuld.
Woensdag waren er onder meer debatten over Ontwikkelingssamenwerking en de Jeugdzorg, en was ik me ook al aan het voorbereiden op donderdag. Donderdag was namelijk de laatste de voor het reces. En daardoor ook meteen de meest volgepropte dag van het jaar. Op deze dag komt alles langs. Eigenlijk voelt het als een parlementair jaar in het klein. Elk soort debat passeert de revue, ieder Kamerlid is aanwezig, parlementaire journalisten zijn in alle hoeken van het Binnenhof te vinden én er is een BBQ. Zowel een traditionele als een vegetarische - en uiteraard probeer ik ieder jaar naar beide te gaan, om een goede bodem te leggen voor de twee uur durende stemmingen later op de avond. Dit jaar zat ik echter van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat non-stop in debat. Sultana’s vervingen de (vega)burgers.
Al met al was het weer een week zoals er slechts weinig zijn. Maar een overvolle agenda, het opzuigen van informatie en de poging dit later enigszins fatsoenlijk te formuleren maken het stiekem heel leuk. Zonder de onuitputtelijke hulp van onze beleidsmedewerkers echter, die op zo een laatste dag eveneens aan het knallen zijn als nooit tevoren, zou het stiekem een stuk minder leuk geweest zijn.. En dan zeker bij het afsluitende Nieuwspoortfeest! Waar ik verder ook stiekem over moet zijn.
Hierbij wil ik tevens van de gelegenheid gebruik maken jullie, lezers, te bedanken voor jullie kritische geluid het afgelopen jaar. Ook in het nieuwe jaar hoor ik graag van jullie!