Van Boedapest tot Den Helder

Met dank overgenomen van J.G. (Jack) de Vries i, gepubliceerd op zondag 4 oktober 2009.

Deze week ben ik op bezoek geweest in Hongarije. Sinds 2002 één van de collega-lidstaten van de Europese Unie. Het land ook dat ons PRT in Baghlan heeft overgenomen toen wij aan onze missie in Uruzgan begonnen. Ik mocht er ook een tentoonstelling openen over de beide missies en de 3D-benadering. Het was op dezelfde dag als dat er in Nederland over Uruzgan werd gedebatteerd.

Hoofdreden van mijn bezoek was een tweetal vliegtuigen: de AWACS en de C17. Voor de eerste ben ik bezig vluchten vanuit Geilenkirchen te kunnen uitplaatsen naar andere landen binnen de Navo, om op die manier de overlast in Limburg te verminderen. Hongarije heeft gelukkig de bereidheid daar een bijdrage aan te leveren.

De basis die daar mogelijk voor in aanmerking komt is de basis waar het ander vliegtuig, de C17, is gehuisvest: de Heavy Airlift Wing op Pápa-airbase. Het C17 project is een mooi voorbeeld van internationale samenwerking. Als Nederland hebben we behoefte aan meer transportcapaciteit, maar zelfstandig kunnen we geen C17 in de lucht houden. Nu hebben we 500 vlieguren ingekocht in een project waaraan meerdere landen meedoen. Prachtig gezicht om een papieren initiatief te zien veranderen in daadwerkelijk indrukwekkende C17’s waarin ik een kijkje kon nemen. Deze week vond ook de eerste C17 vlucht plaats vanuit Pápa naar de ISAF missie. Met aan boord een Nederlandse piloot.

Dat is het materieel, maar ik ben natuurlijk ook van personeel. En op dat punt loopt het nog niet vlekkeloos in Hongarije. Het gaat dan vooral om het onderwijs voor de kinderen van de Nederlandse defensiemedewerkers. Als vader van twee kinderen in het basisonderwijs kan ik me goed voorstellen dat je gezinsleven enorm onder druk komt te staan wanneer je je kinderen iedere dag ongelukkig uit school ziet komen. Samen met de Nederlandse ambassadeur in Hongarije gaan we zorgen dat er verbetering komt. Randvoorwaarden thuis zijn enorm van belang om onze mensen hun werk goed te laten doen.

Dat merkte ik ook deze zaterdag weer bij het bezoek aan de thuisfrontdag in Den Helder, van Hr. Ms. Evertsen, die een antipiraterij missie uitvoert voor de kust van Somalië. Ook daar familieleden die zich toch maar weer vijf maanden moeten redden zonder hun geliefde. Het is altijd goed die verhalen te horen. Het herinnert me er weer aan hoeveel respect de mensen verdienen die om onze collega’s heen staan.

Jack de Vries