I.D. (Ioannis) Paleokrassas - Hoofdinhoud

De Griek Ioannis Paleokrassas (1934) was vier jaar lid van de Europese Commissie belast met milieu. Hij studeerde economie in Engeland en bekleedde daarna functies bij overheid en bedrijfsleven. Als lid van de conservatief-liberale partij Nea Demokratia maakte hij deel uit van diverse kabinetten, onder meer als minister van Financiën en Handel. Op hem werd in 1992 een mislukte aanslag gepleegd door een Griekse terroristische groepering.

in de periode 1995-1999: lid Europese Commissie

• - 

  hoofd afdeling langetermijnplanning, ministerie van Coördinatie, van 1960 tot 1963
• - 

  diverse leidinggevende functies in het bedrijfsleven (scheepvaart, onroerend goed, bankwezen), van 1963 tot 1978
• - 

  voorzitter Raad van Bestuur American Express Bank
• - 

  voorzitter Raad van Bestuur Egrobank
• - 

  lid Parlement (voor de Cycladen)
• - 

  viceminister van Coördinatie, van 28 november 1977 tot 10 mei 1980 (kabinet-Karamanlis II)
• - 

  minister zonder portefeuille, van 10 mei 1980 tot 11 oktober 1980 (kabinet-Rallis I)
• - 

  viceminister van Coördinatie, van 11 oktober 1980 tot 29 juni 1981 (kabinet-Rallis I)
• - 

  minister van Coördinatie, van 17 september 1981 tot 21 oktober 1981 (kabinet-Rallis II)
• - 

  minister van Financiën, van 11 april 1990 tot 7 augustus 1992 (kabinet-Mitsotakis)
• - 

  minister van Handel, van 7 augustus 1992 tot januari 1993 (kabinet-Mitsotakis)
• - 

  lid Europese Commissie, belast met milieu, van 6 januari 1993 tot 25 januari 1995 (commissie-Delors III)
• - 

  gasthoogleraar milieu-economie, Universiteit van Oxford, van 1995 tot 1996
• - 

  consultant, vanaf 1998
• - 

  lid Parlement, tot maart 2004 (voor de Cycladen)
• - 

  voorzitter Raad van Bestuur energiebedrijf DEH, van maart 2004 tot januari 2006

• - 

  economie (B.Sc), London School of Economics and Political Science, tot 1956
• - 

  economie (M.Sc), London School of Economics and Political Science, tot 1958

• - 

  Presenteerde in 1993 een discussiestuk over de aansprakelijkheid voor milieuschade. Daarin werd gepleit voor een betaalplicht voor de vervuiler, ook als die geen directe schulde aan de vervuiling had.

• - 

  Op hem werd op 14 juli 1992 een aanslag met een antitankgranaat gepleegd. De granaat miste ternauwernood de auto waarin hij zat. Een voorbijganger werd gedood en vijf anderen raakten gewond. De aanslag werd opgeëist door de linkse terreurgroep '17 November'.