Presidium Tweede Kamer (PRES) - Hoofdinhoud

Het Presidium is het dagelijkse bestuur van de Tweede Kamer i. Het bestaat uit de Kamervoorzitter i en de ondervoorzitters, die de Voorzitter kunnen vervangen. Het Presidium telt als regel tussen de zeven en negen leden, afkomstig uit de grotere fracties.

De belangrijkste taken zijn:

• - 

  het organiseren van de werkzaamheden, zoals het opstellen van de agenda en de vergaderplanning
• - 

  het opstellen van de begroting voor de Kamer
• - 

  het beheren van de uitgaven van de Kamer*
• - 

  de aanstelling van personeel door de Kamer*
• - 

  het vaststellen van regelingen t.a.v. het personeel*
• - 

  voorstellen tot wijziging van het reglement van orde
• - 

  besluiten over werkbezoeken door commissies
• - 

  besluiten over externe advisering
• - 

  besluiten over de huisvesting

Het Presidium beslist ook welke Tweede Kamercommissie i belast wordt met de behandeling van ingediende wetsvoorstellen i en nota's. De Kamervoorzitter overlegt met het Presidium over de samenstelling van Tweede Kamercommissies.

Het Presidium vergadert als regel op woensdagochtend en neemt vrijwel altijd unaniem besluiten.

• * 

  In 1989 is de benoeming van alle ambtenaren, behalve de Griffier, gedelegeerd aan de Griffier. Die beslist ook over de rechtspositie van alle ambtenaren en is belast met budgetbeheer en begrotingsbewaking, met de automatisering. De Griffier is ook vrij in nadere organisatorische invulling van het ambtelijke apparaat.

De Kamer beslist over het aangaan en beëindigen van het dienstverband van de Griffier. Het Presidium is belast met het uitoefenen van de overige rechtspositionele bevoegdheden ten aanzien van de Griffier.

Het Presidium is belast met het aangaan en beëindigen van het dienstverband van een of meer directeuren. De Griffier is belast met het uitoefenen van de overige rechtspositionele bevoegdheden ten aanzien van de directeuren.

Historische ontwikkeling

Het Presidium werd ingesteld bij de vaststelling van een nieuw reglement van orde in 1966. Tot die tijd kende de Kamer een commissie voor huishoudelijke aangelegenheden en de zogenoemde centrale afdeling. Die laatste bestond uit de Kamervoorzitter en de vijf voorzitters van de afdelingen, waarin de Kamer zich via loting verdeelde.

In de afdelingen vond de voorbereiding van behandeling van wetsvoorstellen plaats, al kwamen er al vanaf 1888 Kamercommissies die daarbij een steeds belangrijker rol speelden of die rol geheel overnamen. Tot 1887 was afdelingsonderzoek grondwettelijk voorgeschreven.

De centrale afdeling bestond vanaf de eerste helft van de twintigste eeuw uit de fractievoorzitters van de grootste partijen. Het had daarom wel de informele naam 'seniorenconvent'.