Dr. J.K.T. (Jan) Postma

Aimabele, in Groningen geboren econoom die vele jaren topfuncties bekleedde op het ministerie van Financiën. Was eind jaren zestig/begin jaren zeventig actief als gemeenteraadslid van Groningen en daarna Statenlid. Als directeur-generaal van de begroting en daarna secretaris-generaal steun en toeverlaat van de ministers Ruding¹, Kok² en Zalm³. Werd in 1999 - hij was PvdA-lid - burgemeester van Leiden, maar moest toen ervaren dat leiding geven aan een 'lastige' stad iets anders is dan het leiden van een departement. Nam daarom na ruim drie jaar ontslag. Promoveerde in 2017 op een proefschrift over Alexander Gogel⁴. Publiceert regelmatig over historische onderwerpen.

functie(s) in de periode 1991-1999: secretaris-generaal

• - 

  beleidsambtenaar directie Algemene Financiële en Economische Politiek, ministerie van Financiën, van 1 augustus 1975 tot 1977
• - 

  plaatsvervangend directeur, directie Algemene Financiële en Economische Politiek, ministerie van Financiën, van 1977 tot 1981
• - 

  directeur Inspectie der Rijksfinanciën, van 1981 tot 1 september 1983
• - 

  directeur-generaal Rijksbegroting, ministerie van Financiën, van 1 september 1983 tot 1 juli 1991
• - 

  secretaris-generaal ministerie van Financiën, van 1 juli 1991 tot februari 1999
• - 

  burgemeester van Leiden, van 11 februari 1999 tot 1 september 2002

U ziet een selectie van de loopbaan. In de uitgebreide versie is de gehele loopbaan in te zien.

• - 

  extern voorzitter Audit Commisssie UWV
• - 

  extern lid Audit Commissies van het ministerie VWS
• - 

  extern lid Audit Commissie van het ministerie BZK
• - 

  gastdocent bij ROI en Rijksacademie voor Financiën en Economie

U ziet een selectie van de nevenfuncties. In de uitgebreide versie is een overzicht van nevenfuncties in te zien.

In de uitgebreide versie is een overzicht van de opleiding(en) opgenomen.

• - 

  Nam ontslag als burgemeester, nadat vertrouwelijke informatie over een functioneringsgesprek met de Commissaris van de Koningin was uitgelekt. Die informatie was door de ontstane beeldvorming nadelig voor zijn functioneren, die hem deed besluiten zijn ambt neer te leggen.

• - 

  Co-auteur van het macro-economische handboek "Het Moderne Geldwezen"
• - 

  Co-auteur van "De rijksbegroting in perspectief: financieel management in de publieke sector"
• - 

  "Honderd jaar Miljoenennota" (monografie, 2006)
• - 

  "De minister van Financiën historisch gezien", in: "Openbaar Bestuur", jrg. 17, nr.4 (2007), 15-19
• - 

  "Alexander Gogel (1765-1821). Grondlegger van de Nederlandse staat" (dissertatie, 2017)
• - 

  "Joan Melchior Kemper, oud-patriotse wegbereider van de constitutionele monarchie", in: Mededelingen van de Stichting Jacob Campo Weyerman, 41 (2018), 2

In de uitgebreide versie is een overzicht van publicaties opgenomen.

In de uitgebreide versie zijn, indien bekend, de familierelaties opgenomen.

Uitgebreide biografieën van de huidige leden van de Eerste en Tweede Kamer zijn beschikbaar via parlement.com.

Voor de overige ruim 5000 biografieën geldt het volgende:

In het digitale biografisch archief van de Stichting PDC, partner van het Montesquieu Instituut, is een uitgebreide versie aanwezig met bijvoorbeeld partijpolitieke functies, maatschappelijke nevenfuncties, parlementaire activiteiten, opleiding en wetenswaardigheden. Voorlopig is het beschikbaar stellen van uitgebreide biografieën, en/of daarop gebaseerde statistische gegevens, opgeschort. Wilt u een uitgebreide biografie inzien? Laat het ons weten als u daar belangstelling voor heeft.

• 1. 

  Katholieke bankdirecteur, die als minister van Financiën in de eerste twee kabinetten-Lubbers een strak bezuinigingsbeleid voerde. Door zijn beleid werd de staatsschuld belangrijk teruggebracht. Uiterst beschaafd sprekende bewindspersoon, die er van hield onbewimpeld zijn mening te geven en die als 'kille' financier te boek stond. Zijn stringente beleid en sommige van zijn uitspraken ('werklozen wonen liever in de buurt van Tante Truus dan te verhuizen') maakten hem dan ook impopulair bij kiezers ter linkerzijde. Was voor hij minister werd werkzaam in het bankwezen en bij het IMF. Keerde na zijn ministerschap terug naar de (internationale) bankwereld.
   
• 2. 

  Minister-president die acht jaar lang een coalitie leidde met daarin de politieke tegenvoeters PvdA en VVD (de paarse kabinetten). Was van betrekkelijk eenvoudige komaf en klom via de vakbond op tot minister. Volgde in 1986 Den Uyl op als partijleider en was minister van Financiën in het derde kabinet-Lubbers. Voerde een stringent ombuigingsbeleid. Dat beleid werd onder zijn premierschap (Paars I) voortgezet en leidde tot groei van de werkgelegenheid. Kreeg als minister-president te maken met het debacle in Srebrenica en de bijna-crisis rond het huwelijk van de kroonprins. Zijn tweede kabinet was vooral in de laatste periode minder succesvol door problemen in de zorg en het onderwijs en dat leidde mede tot een verkiezingsnederlaag van de PvdA. Werd in 2003 minister van staat. Integere, resultaatgerichte en meer op samenbinden dan op bezielen ingestelde rasbestuurder. Internationaal gerespecteerd. Kon soms wat nors zijn als er in zijn ogen onterechte kritiek was.
   
• 3. 

  Met twaalf jaar de langstzittende minister van Financiën. Kwam uit een eenvoudig milieu (zijn vader was kolenboer); hardwerkend en wars van dikdoenerij. Doorliep na een studie economie een ambtelijke loopbaan en werd gezaghebbend directeur van het Planbureau. Als minister in het paarse kabinet ontwikkelde hij een nieuwe begrotingsnorm die uitging van een strikte scheiding van overheidsinkomsten en -uitgaven. Was verantwoordelijk voor een omvangrijke herziening van het belastingstelsel en de invoering van de euro. Bepleitte strakke naleving van de begrotingsregels in de EU. Na de verkiezingen van 2002 fractievoorzitter en politiek leider van de VVD. Keerde echter na anderhalf jaar terug naar het ministerschap dat hem beter lag. Lag goed in het parlement zowel door zijn deskundigheid als joviale optreden. Na zijn ministerschap acht jaar voorzitter van de Raad van Bestuur van ABN AMRO.
   
• 4. 

  De belangrijkste en bekwaamste minister uit de Bataafs-Franse tijd. Was voor zijn ministerschap eigenaar van een handelshuis in Amsterdam. Kreeg in 1798 bestuursfuncties tijdens het radicale bewind en behield die onder latere, gematigder regeringen. Ontwierp als minister van Financiën het eerste landelijke (uniforme) belastingstelsel, dat in 1806 werd ingevoerd. Wist daardoor de inkomsten van het rijk sterk te laten toenemen. Stond in hoog aanzien bij Napoleon en diende onder hem als minister tijdens de inlijving door Frankrijk. Na het herstel van de onafhankelijkheid was zijn rol nagenoeg uitgespeeld en keerde hij terug naar de nijverheid.