Besluit 2013/377 - Tijdelijke afwijking van Richtlijn 2003/87/EG tot vaststelling van een regeling voor de handel in broeikasgasemissierechten binnen de EG - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 113/1

De luchtvaartsector heeft een sterk internationaal karakter. Daarom is een mondiale aanpak van de snel toenemende emissies van de internationale luchtvaart de aangewezen en meest doeltreffende manier om luchtvaartemissies terug te dringen.

Het Raamverdrag van de Verenigde Naties inzake klimaatverandering (UNFCCC) schrijft voor dat alle partijen nationale en, zo nodig, regionale programma’s opstellen die maatregelen bevatten ter beperking van klimaatverandering, en deze uitvoeren.

De Unie streeft ernaar haar CO2-emissies, met inbegrip van luchtvaartemissies, te verminderen. Alle sectoren van de economie moeten bijdragen om deze vermindering van emissies te bereiken.

De onderhandelingen over alle luchtvaartovereenkomsten van de Unie met derde landen moeten erop gericht zijn dat de Unie haar flexibiliteit behoudt om actie te ondernemen ten aanzien van het milieu, ook met betrekking tot maatregelen om de gevolgen van de luchtvaart op de klimaatverandering te beperken.

In de Internationale Burgerluchtvaartorganisatie (ICAO) is vooruitgang geboekt in de richting van een goedkeuring op de 38e ICAO-vergadering van 24 september tot 4 oktober 2013 van een mondiaal kader voor beleid inzake emissievermindering dat de toepassing door staten van op marktwerking gebaseerde maatregelen voor emissies van de internationale luchtvaart bevordert, en voor de ontwikkeling van een mondiale op marktwerking gebaseerde maatregel („MBM”). Een dergelijk kader kan een belangrijke bijdrage leveren aan de reductie van de nationale, regionale en mondiale CO2-emissies.

Om deze vorderingen te vergemakkelijken en een impuls te geven is het wenselijk de handhaving op te schorten van vereisten die vóór de 38e ICAO-vergadering ontstaan en vluchten betreffen van en naar luchtvaartterreinen in landen buiten de Unie die geen lid zijn van de Europese Vrijhandelsassociatie (EVA), onderhorigheden en gebiedsdelen van staten die deelnemen aan de Europese Economische Ruimte (EER) of landen die een toetredingsverdrag met de Unie hebben ondertekend. Er mogen daarom geen maatregelen worden genomen tegen luchtvaartexploitanten met betrekking tot de vereisten die voortvloeien uit Richtlijn 2003/87/EG van het Europees Parlement en de Raad (3), voor de rapportage van geverifieerde emissies voor de kalenderjaren 2010, 2011 en 2012 en voor de overeenkomstige inlevering van emissierechten voor 2012 van vluchten van en naar die luchtvaartterreinen. Voor luchtvaartexploitanten die dat wensen, moet het mogelijk zijn aan die vereisten te blijven voldoen.

Om concurrentieverstoringen te voorkomen, moet de in dit besluit bepaalde afwijking enkel gelden ten aanzien van luchtvaartexploitanten die geen kosteloze emissierechten hebben ontvangen of die alle kosteloze emissierechten welke zijn verleend voor zulke activiteiten in 2012, hebben teruggegeven. Om dezelfde reden mogen die emissierechten niet in aanmerking worden genomen ter berekening van de rechten om internationale kredieten te gebruiken in het kader van Richtlijn 2003/87/EG.

Luchtvaartemissierechten voor 2012 die niet aan zulke luchtvaartexploitanten zijn verleend of zijn teruggegeven, moeten via annulering uit de omloop worden genomen. Als gevolg van de tenuitvoerlegging van dit besluit moet het aantal luchtvaartemissierechten dat wordt geveild, worden aangepast, om te zorgen voor de naleving van artikel 3 quinquies, lid 1, van Richtlijn 2003/87/EG.

De afwijking bepaald in dit besluit zou geen invloed mogen hebben op de milieu-integriteit en de overkoepelende doelstelling van de Uniewetgeving inzake klimaatverandering, en evenmin mogen leiden tot concurrentieverstoring. Zodoende en ter vrijwaring van de overkoepelende doelstelling van Richtlijn 2003/87/EG, die deel uitmaakt van het wettelijk kader voor de Unie voor het verwezenlijken van haar onafhankelijke verbintenis om voor het einde van 2020 haar emissies terug te dringen tot 20 % onder het niveau van 1990, moet die richtlijn blijven gelden voor vluchten van of naar luchtvaartterreinen op het grondgebied van een lidstaat, alsook voor vluchten naar of van luchtvaartterreinen in bepaalde nauw verbonden of geassocieerde gebieden of landen buiten de Unie.

De in dit besluit bepaalde afwijking heeft uitsluitend betrekking op luchtvaartemissies van 2012. De ICAO-Groep op hoog niveau inzake de internationale luchtvaart en klimaatverandering (HGCC) is opgericht om richtsnoeren te geven voor de ontwikkeling van een kader voor MBM’s, de haalbaarheid van opties voor een mondiale MBM te onderzoeken en een serie technische en operationele maatregelen vast te stellen. De Unie heeft deze afwijking opgenomen om de weg te effenen voor een overeenkomst op de 38e ICAO-vergadering over een realistisch tijdschema voor de ontwikkeling van een mondiale MBM na de 38e ICAO-vergadering en over een kader voor het vergemakkelijken van een omvattende toepassing van de nationale en regionale MBM’s op de internationale luchtvaart, in afwachting van de toepassing van de mondiale MBM. Op deze basis is het mogelijk, met het oog op de bevordering van een optimale interactie tussen de uitkomst hiervan, welke deze ook moge zijn, en de Unieregeling voor de handel in broeikasgasemissierechten, verdere stappen te overwegen. In dit verband moet de Commissie, bij de afweging van de noodzaak tot verdere maatregelen, ook rekening houden met de mogelijke gevolgen voor het luchtverkeer binnen Europa teneinde concurrentieverstoringen te voorkomen.

De Commissie dient uitvoerig verslag uit te brengen aan het Europees Parlement en de Raad over de vorderingen die zijn gemaakt op de 38e ICAO-vergadering en, indien nodig, op basis van de resultaten onverwijld maatregelen voor te stellen.

Het is van essentieel belang dat luchtvaartexploitanten en nationale autoriteiten rechtszekerheid wordt geboden met het oog op de uiterste termijn voor inlevering van 30 april 2013 als bedoeld in Richtlijn 2003/87/EG. Dit besluit moet daarom van toepassing zijn vanaf de datum waarop het wordt vastgesteld,