Besluit 2011/308 - Richtsnoeren voor het werkgelegenheidsbeleid van de lidstaten - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 138/56

In artikel 145 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) wordt bepaald dat de lidstaten en de Unie streven naar de ontwikkeling van een gecoördineerde strategie voor werkgelegenheid en in het bijzonder voor de bevordering van de scholing, de opleiding en het aanpassingsvermogen van de werknemers en van arbeidsmarkten die reageren op economische veranderingen teneinde de doelstellingen van artikel 3 van het Verdrag betreffende de Europese Unie te bereiken.

De door de Commissie voorgestelde Europa 2020-strategie stelt de Unie in staat haar economie te richten op een slimme, duurzame en inclusieve groei, die gepaard gaat met hoge werkgelegenheid, productiviteit en sociale samenhang. Op 13 juli 2010 heeft de Raad een aanbeveling betreffende de globale richtsnoeren voor het economische beleid van de lidstaten en de Unie (3) vastgesteld. Voorts heeft de Raad op 21 oktober 2010 Besluit 2010/707/EU betreffende de richtsnoeren voor het werkgelegenheidsbeleid van de lidstaten (4) (hierna de „werkgelegenheidsrichtsnoeren” genoemd) vastgesteld. Vijf kerndoelen, die onder de toepasselijke geïntegreerde richtsnoeren worden vermeld, zijn gedeelde doelstellingen die het handelen van de lidstaten sturen, rekening houdend met hun uiteenlopende uitgangsposities en nationale omstandigheden, alsmede het handelen van de Unie sturen. De Europese werkgelegenheidsstrategie heeft een aansturende rol bij de tenuitvoerlegging van de werkgelegenheids- en arbeidsmarktdoelstellingen van Europa 2020-strategie.

De geïntegreerde richtsnoeren zijn in lijn met de conclusies van de Europese Raad van 17 juni 2010. De geïntegreerde richtsnoeren geven nauwkeurig aan hoe de lidstaten hun nationale hervormingsprogramma’s moeten opstellen en hervormingen moeten doorvoeren, als afspiegeling van hun onderlinge afhankelijkheid en conform het groei- en stabiliteitspact. De werkgelegenheidsrichtsnoeren moeten de basis vormen voor eventuele landenspecifieke aanbevelingen die de Raad krachtens artikel 148, lid 4, VWEU tot de lidstaten richt, gekoppeld aan de krachtens artikel 121, lid 4, van dat Verdrag tot de lidstaten gerichte landenspecifieke aanbevelingen. De werkgelegenheidsrichtsnoeren dienen ook het uitgangspunt te zijn voor het opstellen van het gezamenlijk verslag over de werkgelegenheid dat de Raad en de Commissie jaarlijks toezenden aan de Europese Raad.

Uit het onderzoek van het ontwerp van de nationale hervormingsprogramma’s van de lidstaten, dat in het op 7 maart 2011 door de Raad vastgestelde gezamenlijk verslag over de werkgelegenheid is opgenomen, blijkt dat de lidstaten volop moeten blijven inzetten op de volgende prioriteiten: vergroting van de arbeidsmarktparticipatie en verlaging van de structurele werkloosheid; ontwikkeling van geschoolde arbeidskrachten die aan de behoeften van de arbeidsmarkt voldoen en bevordering van de arbeidskwaliteit en een leven lang leren; verbetering van de prestaties van de onderwijs- en opleidingsstelsels op alle niveaus, en vergroting van de participatie in het tertiaire onderwijs, bevordering van de sociale inclusie en bestrijding van de armoede.

De in 2010 goedgekeurde werkgelegenheidsrichtsnoeren moeten tot en met 2014 stabiel blijven, zodat alle aandacht kan uitgaan naar de uitvoering. In de tussenliggende jaren tot eind 2014 mag slechts beperkte actualisering mogelijk zijn.

De lidstaten moeten bij de tenuitvoerlegging van de werkgelegenheidsrichtsnoeren nagaan in hoeverre van het Europees Sociaal Fonds gebruik kan worden gemaakt,