Besluit 2005/359 - Afwijking van bepaalde bepalingen van Richtlijn 2000/29/EG ten aanzien van stammen van eikenhout (Quercus L.), met bast, uit de VS - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 114/14

Op grond van Richtlijn 2000/29/EG mogen stammen van eikenhout (Quercus L.) met bast, van oorsprong uit de Verenigde Staten van Amerika, in beginsel niet in de Gemeenschap worden binnengebracht in verband met het gevaar voor insleep van de eikenverwelking veroorzakende schimmel Ceratocystis fagacearum (Bretz) Hunt.

Uit ervaring blijkt dat wat uit de Verenigde Staten ingevoerde stammen betreft, het risico van verspreiding van Ceratocystis fagacearum (Bretz) Hunt voorkomen kan worden door bepaalde maatregelen.

Een van deze maatregelen is begassing. Enkele lidstaten hebben verlangd dat de invoer van dergelijke begaste stammen van eikenhout alleen plaatsvindt via bepaalde havens waar passende behandelings- en inspectiefaciliteiten aanwezig zijn.

Onder bepaalde technische voorwaarden is het bij eikenhout van de „witte eik”-soorten mogelijk de begassing over te slaan. Enkele lidstaten hebben om een aanvullende afwijking verzocht om invoer van witte eik gedurende bepaalde maanden van het jaar mogelijk te maken. Deze tweede afwijking dient beperkt te blijven tot die gebieden van de Gemeenschap waar de potentiële dragers van Ceratocystis fagacearum (Bretz) Hunt in de winter niet of nauwelijks actief zijn, dit wil zeggen gebieden benoorden 45° noorderbreedte.

De Commissie zal ervoor zorgen dat de Verenigde Staten alle noodzakelijke technische informatie verstrekt om te kunnen nagaan of de vereiste beschermende maatregelen goed functioneren.

Het is daarom zinvol de lidstaten een afwijking toe te staan, voor een beperkte tijdsduur, met het oog op de invoer van stammen van eikenhout (Quercus L.), met bast, van oorsprong uit de Verenigde Staten van Amerika.

De in deze beschikking vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Plantenziektekundig Comité,

een onderzoek van elk fytosanitair certificaat;

een identiteitscontrole waarbij de merktekens op elke stam en het aantal stammen met de gegevens op het bijbehorende fytosanitaire certificaat worden vergeleken;

een in bijlage III beschreven kleurreactietest op een adequaat aantal willekeurig uit elke zending gekozen stammen.

het aantal stammen,

het land van herkomst,

de laadhaven,

de loshaven(s),

de opslagplaats(en),

de plaats(en) waar de verwerking zal plaatsvinden.

de stammen maken deel uit van zendingen die uitsluitend bestaan uit stammen van soorten die tot de groep van de witte eiken behoren;

de stammen worden geïdentificeerd overeenkomstig bijlage IV;

de stammen verlaten de haven(s) van verzending niet eerder dan 15 oktober en bereiken de plaats van opslag niet later dan 30 april van het daaropvolgende jaar;

de stammen worden in natte opslag bewaard;

de stammen mogen niet worden binnengebracht in gebieden bezuiden 45° noorderbreedte en mogen ook niet door dergelijke gebieden worden vervoerd; Marseille mag evenwel als loshaven worden gebruikt mits de zending onverwijld naar gebieden benoorden 45° noorderbreedte wordt overgebracht;

In plaats van de kleurreactietest ter controle van de begassing wordt voor stammen van witte eik bij de in artikel 4 bedoelde inspecties op een aselecte steekproef van ten minste 10 % van de stammen in elke zending een in bijlage IV omschreven identificatiekleurtest uitgevoerd.

1.

De stammen moeten op een ondoorlatende ondergrond en onder een gasdicht zeil op zodanige wijze en tot zodanige hoogte worden opgestapeld dat het gas ertussen kan circuleren.

2.

Onverminderd enige andere exportvoorschriften van de officiële gewasbeschermingsorganisatie van de Verenigde Staten van Amerika, de Animal and Plant Health Inspection Service (APHIS), dient de stapel begast te worden met pure methylbromide in een minimumdosering van 240 g/m3 van het totale volume onder de afdekking, gedurende 72 uur en bij een temperatuur van de stammen van ten minste + 5 °C. Na 24 uur behandeling dient een aanvullende dosis gas te worden toegediend om bovengenoemde concentratie opnieuw te bereiken; gedurende de hele behandeling moet de temperatuur van de stammen op ten minste +5 °C worden gehandhaafd. Op grond van wetenschappelijk onderzoek en volgens de in artikel 18, lid 2, van Richtlijn 2000/29/EG vastgestelde procedure kan worden besloten dat andere methoden moeten of mogen worden toegepast.

3.

De in de punten 1 en 2 beschreven begassing moet worden uitgevoerd door officieel erkende begassers die over de nodige voorzieningen en daarvoor gekwalificeerd personeel beschikken.

Het personeel moet uitvoerig worden geïnformeerd over de wijze waarop de stammen moeten worden begast.

De lijsten van de erkende begassers, en de daarin aangebrachte wijzigingen, worden aan de Commissie meegedeeld. De Commissie behoudt zich het recht voor bepaalde erkende begassers niet langer te accepteren in het kader van deze beschikking. De plaatsen waar de erkende begassers de begassing uitvoeren, dienen bij voorkeur gelegen te zijn in de havens van verzending naar de Gemeenschap, maar de betrokken officiële gewasbeschermingsorganisatie kan toestaan dat de begassing op daarvoor geselecteerde plaatsen in het binnenland plaatsvindt.

4.

Op het grootste zaagvlak van iedere stam van de stapel wordt een niet verwijderbare identificatiecode (cijfers en/of letters) van de begaste partij aangebracht. De identificatiecode van een begaste partij wordt slechts aan één verzender toegekend. Deze code mag niet zijn gebruikt voor stammen van andere partijen. De erkende begassers houden een register bij van de toegekende identificatiecodes.

5.

De ambtenaren van de betrokken officiële gewasbeschermingsorganisatie of van daarmee samenwerkende diensten van een staat/provincie houden op de plaatsen waar de begassing wordt uitgevoerd, rechtstreeks toezicht op iedere begassing en op de in punt 4 bedoelde identificatie, teneinde te garanderen dat aan de in de punten 1, 2, 3 en 4 genoemde eisen wordt voldaan.

6.

Het op grond van artikel 13, lid 1, onder b), van Richtlijn 2000/29/EG vereiste officiële fytosanitaire certificaat wordt na begassing afgegeven door de betrokken officiële gewasbeschermingsorganisatie. Dit certificaat is gebaseerd op de in punt 5 bedoelde maatregelen en op het in artikel 6 van genoemde richtlijn bedoelde onderzoek met betrekking tot de in artikel 6, lid 1, onder a), van die richtlijn en in deze bijlage vastgestelde voorwaarden.

7.

Op het certificaat moeten niet alleen de in de rubriek „Bestrijdings- en/of ontsmettingsbehandeling” gevraagde gegevens worden vermeld, maar ook de botanische naam van het geslacht of de soort, het aantal stammen waaruit de zending bestaat en de in punt 4 bedoelde identificatiecode van de begaste partij.

In de rubriek „Aanvullende verklaring” moet in ieder geval de volgende vermelding worden aangebracht:

„Ondergetekende verklaart hierbij dat de zending stammen waarop dit certificaat betrekking heeft, begast is door .................... (erkend begasser) .................... te .................... (begassingsplaats) .................... overeenkomstig de bepalingen van bijlage I van Beschikking 2005/359/EG van de Commissie.”

8.

Bij stammen die via Canadese havens verzonden worden, kunnen alle of een deel van de in punt 1 tot en met 7 genoemde maatregelen die door de betrokken officiële gewasbeschermingsorganisatie genomen moeten worden, uitgevoerd worden door de Canadian Food Inspection Agency (CFIA).

Amsterdam

Antwerpen

Arhus

Bilbao

Bremen

Bremerhaven

Kopenhagen

Hamburg

Klaipeda

Larnaca

Lauterborg

Livorno

Le Havre

Lemesos

Lissabon

Marseille

Marsaxlokk

Muuga

Napels

Nordenham

Porto

Piraeus

Ravenna

Rostock

Rotterdam

Salerno

Sines

Stralsund

Valencia

Valletta

Venetië

Vigo

Wismar

Zeebrugge

Met een aanwasboor worden op plekken waar de bast onbeschadigd is en die zich ten minste 1 m van de uiteinden van de stam bevinden, monsters genomen over de hele dikte van het spint. De monsters worden ondergedompeld in een recent bereide (minder dan één dag oude) 1 %-oplossing van gedistilleerd water met 2,3,5-trifenyltetrazoliumchloride. Monsters die na drie dagen onderdompeling in de oplossing geen rode verkleuring laten zien, worden geacht goed te zijn begast.

1.

Ambtenaren van de betrokken bevoegde officiële instantie moeten voorzover mogelijk met behulp van visuele middelen of via een identificatiekleurtest zoals omschreven in punt 2 nagaan of elke stam als witte eik kan worden aangemerkt. Deze identificatiekleurtest moet op ten minste 10 % van de stammen van de zending worden uitgevoerd.

2.

Bij de identificatiekleurtest om na te gaan of de stammen als witte eik kunnen worden aangemerkt, wordt op een schone en drooggemaakte plek kernhout van ten minste 5 cm diameter een 10 %-natriumnitrietoplossing gespoten of met de kwast aangebracht. Binnen 20 tot 60 minuten na het aanbrengen van de oplossing wordt het resultaat van de test geëvalueerd. Bij temperaturen beneden 2,5 °C mag 20 % ethyleenglycol als antivriesmiddel aan de oplossing worden toegevoegd. Stammen die op de behandelde plek eerst roodbruin en daarna grijsblauw tot zwart worden, worden geacht stammen van witte eik te zijn.

3.

Iedere stam wordt onder toezicht van de betrokken officiële gewasbeschermingsorganisatie of van ambtenaren van een met die instantie samenwerkende staat of provincie gemerkt met de letters „WO” (White Oak).

4.

Het op grond van artikel 13, lid 1, onder b), van Richtlijn 2000/29/EG vereiste fytosanitaire certificaat wordt door de betrokken bevoegde officiële instantie afgegeven op grond van de in de punten 1, 2 en 3 aangegeven maatregelen. Op het certificaat worden de botanische benaming van het geslacht of de soort en het aantal stammen in de zending vermeld. Onder de rubriek „Aanvullende verklaring” wordt vermeld:

„Hierbij wordt verklaard dat onder dit certificaat uitsluitend stammen van de soort witte eik worden verzonden.”.