Bijlagen bij COM(2016)24 - Externe strategie voor effectieve belastingheffing - Hoofdinhoud
Dit is een beperkte versie
U kijkt naar een beperkte versie van dit dossier in de EU Monitor.
| dossier | COM(2016)24 - Externe strategie voor effectieve belastingheffing. |
|---|---|
| document | COM(2016)24   |
| datum | 28 januari 2016 |
3. Betere samenwerking op het gebied van goed fiscaal bestuur via overeenkomsten met derde landen
De EU dient alle instrumenten te gebruiken die tot haar beschikking staan om goed fiscaal bestuur op internationaal niveau te bevorderen. Bilaterale en regionale overeenkomsten met derde landen kunnen in dit opzicht bijzonder nuttige rechtsinstrumenten zijn. Met deze overeenkomsten wordt de mogelijkheid geboden de toezeggingen van elke partij om zich aan internationale normen van transparantie, inlichtingenuitwisseling en eerlijke belastingconcurrentie te houden, in onderling overeengekomen bewoordingen vast te leggen. Door de overeenkomsten is de EU er tevens van verzekerd dat haar fiscale beleidsprioriteiten ten aanzien van derde landen op passende wijze in haar bredere buitenlandse beleid worden geïntegreerd.
In de "handel voor iedereen"-strategie uit 2015 bevestigde de Commissie dat handelsovereenkomsten bij zouden moeten dragen aan het bevorderen van internationale normen van transparantie en goed bestuur om het agressieve schuiven met bedrijfswinsten en ontwijkingsstrategieën tegen te gaan.
Recente ontwikkelingen in de internationale fiscale agenda en de eigen verplichting van de EU om de strengere mondiale normen uit te voeren maken het de moeite waard om het standpunt van de EU inzake goed bestuur in belastingzaken opnieuw te beoordelen wanneer met derde landen over overeenkomsten wordt onderhandeld.
3.1 Clausules inzake goed fiscaal bestuur
De Ecofin-Raad heeft in mei 2008 in zijn conclusies bevestigd dat er in alle relevante overeenkomsten tussen de EU en derde landen of regio's een clausule inzake goed fiscaal bestuur moet worden opgenomen. De conclusies van de Raad bevatten de formulering van de clausule en in de conclusies wordt de Commissie gemachtigd om in relevante overeenkomsten met derde landen op die basis te onderhandelen over bepalingen inzake goed fiscaal bestuur.
In de erop volgende jaren zijn de inspanningen van de EU om in bilaterale of regionale overeenkomsten een zinvolle clausule inzake goed bestuur op te nemen, echter niet onverdeeld succesvol gebleken. Sommige derde landen stemden in met een verwijzing naar de beginselen van goed fiscaal bestuur, maar anderen waren fel gekant tegen elke expliciete toezegging in deze kwestie of weigerden haar onomwonden. Bepaalde onderhandelingen liepen vertraging op omdat derde landen de formulering van de clausule ten aanzien van de reikwijdte van de vereisten van goed bestuur onduidelijk vonden. Daarnaast dient de in 2008 overeengekomen clausule in het licht van internationale ontwikkelingen op het gebied van goed fiscaal bestuur nu te worden geactualiseerd. De clausule moet bijvoorbeeld een weergave vormen van de aanvaarding van de automatische inlichtingenuitwisseling als de mondiale norm en de nieuwe maatregelen voor eerlijke belastingconcurrentie die in het BEPS-pakket van de OESO zijn beschreven en door de G20 zijn overeengekomen.
De lidstaten hebben erkend dat deze problemen zich bij de huidige clausule inzake goed bestuur voordoen en de groep op hoog niveau inzake belastingvraagstukken buigt zich momenteel over deze kwestie. Er moeten snel vorderingen worden geboekt met dit werk om de basis van de clausules inzake goed bestuur te actualiseren, de strategie om deze in overeenkomsten op te nemen te herzien en een systeem te ontwikkelen om toezicht te houden op de uitvoering ervan.
Om dit te vergemakkelijken heeft de Commissie kernelementen voor een vernieuwde clausule inzake goed bestuur vastgesteld die in alle onderhandelingsvoorstellen voor relevante overeenkomsten zouden moeten worden opgenomen. Deze kernelementen vormen een weergave van de geactualiseerde normen voor goed bestuur en de prioritaire maatregelen van de EU tegen agressieve fiscale planning en van bepaalde internationale toezeggingen in het kader van het BEPS-pakket van de OESO.
Door de diversiteit van de internationale partners van de EU is een uniforme aanpak echter onpraktisch. Sommige ontwikkelingslanden kampen bijvoorbeeld met administratieve beperkingen waardoor een vereenvoudigde aanpak is vereist, of hebben hulp nodig bij het uitvoeren van de toezeggingen op het gebied van goed bestuur. In onderhandelingen over een clausule inzake goed bestuur moet daarom recht worden gedaan aan de specifieke situatie van het derde land in kwestie.
De elementen die de basis moeten vormen voor onderhandelingen over toekomstige clausules inzake goed fiscaal bestuur, zijn opgenomen in bijlage 2 bij deze mededeling. De Commissie dringt er bij de lidstaten op aan om deze elementen te onderschrijven, zodat zij bij toekomstige onderhandelingen kunnen worden gebruikt.
Een andere kwestie die moet worden behandeld, is de tijd die nodig is om gevolg te geven aan een clausule inzake goed bestuur nadat deze overeengekomen is. Momenteel treedt de clausule inzake goed bestuur pas in werking als de uitgebreide overeenkomst van kracht wordt, wat jaren kan duren. In de tussenliggende tijd is het derde land in kwestie niet verplicht om zich aan de overeengekomen bepalingen inzake goed fiscaal bestuur te houden. De Commissie zal lidstaten stimuleren overeen te komen dat de clausule inzake goed fiscaal bestuur onderdeel wordt van de voorlopig toe te passen bepalingen, of om met het relevante derde land een gestructureerde dialoog aan te gaan over belastingvraagstukken in afwachting van de inwerkingtreding van de overeenkomst. Daarnaast kunnen de Commissie en de Groep gedragscode toezicht houden op de manier waarop het derde land goed fiscaal bestuur in acht neemt, teneinde het overlegmechanisme in de overeenkomst in werking te laten treden en eventuele fiscale problemen zo vroeg mogelijk het hoofd te bieden.
3.2 Staatssteunbepalingen
Wanneer derde landen bepaalde lokale ondernemingen steunen via fiscale gunstregimes, administratieve praktijken of individuele fiscale rulings, kan dit de markttoegang voor EU-exporteurs beperken omdat zij ten opzichte van de gesubsidieerde lokale ondernemingen worden benadeeld. Dergelijke mogelijk verstorende praktijken kunnen slechts gedeeltelijk met WTO-regels worden aangepakt. Daarnaast kunnen ook EU-overeenkomsten met derde landen eraan bijdragen om een gelijk speelveld te garanderen.
Staatssteunbepalingen in bilaterale overeenkomsten, die de transparantie aangaande subsidies vergroten, de meest schadelijke soorten subsidies verbieden en overleg over schadelijke subsidies mogelijk maken, zouden op het gebied van de belasting van ondernemingen voor eerlijkere belastingconcurrentie tussen lidstaten en derde landen kunnen zorgen.
De Commissie zal er daarom werk van maken staatssteunbepalingen op te nemen in onderhandelingsvoorstellen voor overeenkomsten met derde landen, om zo samen met haar internationale partners voor eerlijkere belastingconcurrentie te zorgen.
4. Bijstaan van ontwikkelingslanden om aan de normen voor goed fiscaal bestuur te voldoen
Als onderdeel van de EU-agenda om goed fiscaal bestuur te bevorderen bij haar internationale partners en ter ondersteuning van een vlotte en coherente uitvoering van het BEPS-project van de G20 en de OESO moet er speciale aandacht worden besteed aan de situatie van ontwikkelingslanden. Het verlenen van bijstand aan ontwikkelingslanden om hun belastingstelsels te verbeteren en een boost te geven aan hun binnenlandse middelen, is van doorslaggevend belang voor inclusieve groei, armoedebestrijding en duurzame ontwikkeling.
In dat verband is het toepassen van normen voor goed fiscaal bestuur om twee belangrijke redenen van belang. Ten eerste wordt ermee gehoor gegeven aan de ruimere toezeggingen op het gebied van ontwikkelingshulp door deze landen te helpen duurzame binnenlandse inkomsten veilig te stellen en aanvallen op hun belastinggrondslagen af te slaan. Ten tweede kan de opname van ontwikkelingslanden in het mondiale netwerk van goed bestuur ervoor zorgen dat tekortkomingen in de internationale fiscale structuur, die tot grondslaguitholling en winstverschuiving zouden kunnen leiden, worden voorkomen.
4.1 De aanpak "in meer, besteed beter"
De EU heeft sinds lang de naam steun te verlenen aan werkzaamheden van ontwikkelingslanden om duurzame binnenlandse inkomsten veilig te stellen door belastingontwijking, -ontduiking en illegale geldstromen aan te pakken. De EU stelt jaarlijks 140 miljoen EUR ter beschikking aan ontwikkelingslanden in de vorm van directe steun voor hervormingen van binnenlandse overheidsfinanciën en heeft in meer dan 80 landen programma's voor begrotingssteun. Daarnaast hebben de Commissie en andere internationale partners zich via het Addis Tax Initiative 9 , dat mede dankzij de EU in juli 2015 van start is gegaan, ertoe verbonden de steun aan ontwikkelingslanden voor het mobiliseren van binnenlandse inkomsten te verdubbelen.
In de mededeling uit 2010 van de Commissie getiteld Belastingen en ontwikkeling - Samenwerking met ontwikkelingslanden met het oog op goed bestuur in belastingaangelegenheden 10 is het uitgangspunt voor het beleid van de afgelopen vijf jaar neergelegd voor de hulp van de EU aan ontwikkelingslanden bij het opzetten van efficiënte, eerlijke en duurzame belastingstelsels. In 2015 heeft de Commissie in het licht van de Addis Abeba-actieagenda en de Agenda 2030 voor duurzame ontwikkeling een nieuwe EU-aanpak voorgesteld om binnenlandse overheidsfinanciering in ontwikkelingslanden te ondersteunen. In de strategie "in meer, besteed beter" 11 wordt uiteengezet hoe de EU ontwikkelingslanden de komende jaren wil helpen om eerlijke en efficiënte belastingstelsels te bouwen, onder meer door de ontwijking van vennootschapsbelasting aan te pakken.
De "in meer"-aanpak berust op de hulp aan ontwikkelingslanden om zowel de fiscale beleidskloof als de fiscale nalevingskloof 12 te dichten en zo de binnenlandse inkomsten verder te mobiliseren. Tot de maatregelen om de fiscale beleidskloof te verminderen behoren onder meer het waar nodig verbreden van de belastinggrondslag, het dichten van mazen in de wet en het bestrijden van belastingontwijking. Tot de maatregelen om de fiscale nalevingskloof aan te pakken behoren onder meer het verbeteren van de efficiëntie en doeltreffendheid van de belastingdienst, het verbeteren van de vrijwillige naleving van de belastingwetgeving, het bevorderen van goed fiscaal bestuur en het bestrijden van belastingontduiking en illegale geldstromen.
De Commissie heeft een ambitieus kader voor de EU-steun ontwikkeld om deze doelstellingen te realiseren en ontwikkelingslanden bij te staan om een hoger niveau van goed fiscaal bestuur te bereiken. Dit omvat het blijvend bevorderen van de bijdrage van ontwikkelingslanden aan het vaststellen van internationale fiscale normen en het ijveren voor een meer inclusieve internationale coördinatie, onder meer via het BEPS-project van de G20 en de OESO en automatische inlichtingenuitwisselingsinitiatieven, het deskundigencomité inzake internationale samenwerking in belastingaangelegenheden van de VN en regionale organen zoals het Afrikaanse forum voor belastingbeheer, het Centre de rencontres et d'études des dirigeants des administrations fiscales en het Inter-American Center of Tax Administrations. De Commissie steunt initiatieven op het gebied van inkomstenstatistieken om solide en internationaal vergelijkbare gegevens over het innen van belasting te verzamelen. Ook bestaande bilaterale kaders, zoals de politieke dialoog op basis van artikel 8 van de Overeenkomst van Cotonou, moeten worden gebruikt bij het nastreven van doelstellingen op het gebied van goed fiscaal bestuur.
Tot de andere gebieden waar de EU haar aandacht op richt behoren het voorzien in capaciteitsopbouw voor belastingbeleid en -uitvoering via rechtstreekse technische bijstand of door middel van partnerschapsprogramma's 13 , het steunen van internationale initiatieven om de wet- en regelgeving, met name op het gebied van verrekenprijzen, te verbeteren en het bijdragen aan de ontwikkeling en de invoering van fiscale beoordelingsinstrumenten, bijvoorbeeld voor diagnostische beoordelingen van de belastingdienst (Tadat) of de overheidsuitgaven en financiële verantwoording (PEFA).
De Commissie zal, overeenkomstig het nadrukkelijke streven van de EU naar fiscale transparantie, landenrapportage op internationaal niveau en het initiatief voor transparantie in de winningsindustrie stimuleren om voor meer transparantie en verantwoordingsplicht in de winningsindustrie te zorgen.
4.2 Het goede voorbeeld geven
De EU probeert op het gebied van goed fiscaal bestuur het goede voorbeeld te geven door strenge internationale normen toe te passen en soortgelijke maatregelen in het buitenland te stimuleren. Zij is zich bewust van de noodzaak erop toe te blijven zien dat binnenlands fiscaal beleid geen negatieve indirecte gevolgen heeft voor derde landen en dat naar behoren rekening wordt gehouden met de kwetsbaarheden van ontwikkelingslanden op fiscaal gebied. Lidstaten dienen bijvoorbeeld een evenwichtige aanpak te hanteren bij onderhandelingen over bilaterale belastingverdragen met lage-inkomenslanden en rekening te houden met hun specifieke situatie. Daarbij wordt tevens het feit in aanmerking genomen dat ontwikkelingslanden sterk afhankelijk zijn van belastingheffing aan de bron en om die reden vormen bronbelastingen op uitgaande betalingen een essentieel onderdeel van hun belastinginkomsten. Belastingverdragen hebben echter voorrang boven nationale voorschriften en zorgen daarom voor een reductie van de bronbelastingen die door veel ontwikkelingslanden worden geïnd. Dankzij de Addis Abeba-actieagenda en de uitvoering van maatregelen die gerelateerd zijn aan het BEPS-project van de OESO, kunnen lidstaten aspecten van hun bilaterale belastingverdragen met ontwikkelingslanden, zoals bepalingen over bronbelastingen, heroverwegen. De Commissie zal in het platform inzake goed fiscaal bestuur een discussie entameren met de lidstaten over de vraag hoe in bilaterale belastingverdragen een eerlijke behandeling van ontwikkelingslanden kan worden gegarandeerd.
5. Ontwikkeling van een EU-proces om derde landen voor belastingdoeleinden te screenen en in een lijst op te nemen
Binnen de EU dienen de lidstaten wetgeving inzake transparantie en inlichtingenuitwisseling, staatssteunregels en de beginselen van de gedragscode inzake de belastingregeling voor ondernemingen te respecteren. Er zijn bepalingen van kracht op grond waarvan schendingen van deze vereisten in de eengemaakte markt kunnen worden aangepakt.
Om te zorgen voor een gelijk speelveld heeft de EU tevens een krachtiger instrument nodig in reactie op derde landen die weigeren de normen voor goed fiscaal bestuur te respecteren. Het Europees Parlement en veel lidstaten en belanghebbenden hebben zich groot voorstander getoond van één EU-kader om problemen met derde landen op het gebied van goed fiscaal bestuur aan te pakken. Van een gemeenschappelijke EU-aanpak op dit gebied zou een krachtige preventieve werking uit kunnen gaan en de aanpak zou kunnen voorkomen dat ondernemingen mismatches tussen de verschillende nationale stelsels misbruiken. De aanpak zou internationale partners tevens meer duidelijkheid geven over de verwachtingen van de EU op dit gebied en onnodige administratieve lasten voor bedrijven kunnen terugbrengen. Hij zal er daarnaast voor zorgen dat rekening wordt gehouden met de specifieke situatie van derde landen en met name van ontwikkelingslanden.
5.1 Een transparant overzicht van de nationale processen om lijsten aan te leggen
Met het actieplan voor eerlijke en effectieve belastingheffing van de Commissie in juni 2015 is een eerste stap gezet op weg naar een gemeenschappelijk EU-systeem om lijsten aan te leggen. De Commissie heeft voor het eerst een overzicht gepubliceerd van alle jurisdicties van derde landen die voor belastingdoeleinden door lidstaten in een lijst zijn opgenomen. De volledige geconsolideerde versie, die 121 jurisdicties bevat, is online gepubliceerd en aan het actieplan is een lijst gehecht met jurisdicties die het vaakst zijn genoteerd. Dit initiatief had hoofdzakelijk tot doel de nationale processen om lijsten aan te leggen transparanter te maken en de door lidstaten in een lijst opgenomen informatie over jurisdicties in een gemakkelijk toegankelijk formaat aan derde landen en bedrijven aan te bieden. In oktober 2015 heeft de Commissie de online-informatie technisch geactualiseerd om rekening te houden met de veranderingen in en aanpassingen aan de nationale lijsten van lidstaten voor belastingdoeleinden.
In overeenstemming met de toezegging in het actieplan van juni om de informatie in de lijsten van lidstaten op gezette tijden te herzien, heeft de Commissie het geconsolideerde overzicht van derde landen die door lidstaten voor belastingdoeleinden in een lijst zijn opgenomen, als onderdeel van dit pakket tegen belastingontwijking formeel geactualiseerd. De geactualiseerde informatie is gepubliceerd in een interactieve onlinekaart 14 en wordt binnen 12 maanden opnieuw bekeken.
De publicatie van een lijst voor de hele EU had wat transparantie betreft een onmiddellijk effect. Bepaalde derde landen waren zich er pas van bewust op nationaal niveau op een lijst te staan toen de geconsolideerde versie van de lijsten van de lidstaten werd gepubliceerd. De "pan-EU-lijst" bracht een nieuwe discussie over goed bestuur in belastingzaken op gang tussen deze jurisdicties en de relevante lidstaten, waarbij derde landen kwesties over hun belastingregimes konden verduidelijken en lidstaten gedetailleerd in konden gaan op hun zorgen. De toegenomen transparantie stimuleerde deze lidstaten tevens om hun processen om lijsten aan te leggen, nog eens tegen het licht te houden en ervoor te zorgen dat ze goed onderbouwd, nauwkeurig en geactualiseerd waren. De pan-EU-lijst bracht aanzienlijke verschillen aan het licht tussen de nationale processen om lijsten aan te leggen, en toonde aan welke problemen hierdoor zouden kunnen ontstaan voor de eengemaakte markt, derde landen en ondernemingen. Als gevolg hiervan hebben lidstaten hernieuwde interesse getoond in een meer coherente aanpak om derde landen in een lijst op te nemen en gemeenschappelijke defensieve maatregelen toe te passen.
Om dit te realiseren, moet er eerst een solide overzicht van en inzicht in de huidige procedures in de hele EU zijn. Daarom heeft de Commissie de lidstaten die derde landen in een lijst opnemen, gevraagd de door hen gebruikte criteria en processen te verduidelijken. De Commissie heeft ook lidstaten zonder nationale lijsten gevraagd uitleg te geven over de alternatieve instrumenten die zij gebruiken om externe risico's op belastingontwijking tegen te gaan. De komende maanden zal het werk in het platform inzake goed fiscaal bestuur worden voortgezet teneinde de instrumenten van lidstaten om fiscale defensieve maatregelen toe te passen, transparanter te maken. Het doel is om ondernemingen en derde landen meer rechtszekerheid te bieden en de informatie tegelijkertijd te gebruiken voor een samenhangender EU-aanpak.
5.2 Een gemeenschappelijke EU-aanpak om derde landen in een lijst op te nemen
De "pan-EU-lijst" is slechts bedoeld als een tijdelijke oplossing terwijl er wordt gewerkt aan een gemeenschappelijk EU-systeem om derde landen te beoordelen, te screenen en in een lijst op te nemen. De huidige bonte verzameling aan nationale systemen moet uiteindelijk worden vervangen door een duidelijke en coherente EU-aanpak om derde landen te identificeren die zich niet aan de normen voor goed bestuur houden, en door een uniforme reactie van de EU richting deze jurisdicties. Zodra deze gemeenschappelijke EU-lijst volledig is vastgesteld, dienen de lidstaten er in de Raad formeel mee in te stemmen om in plaats van de nationale lijsten deze lijst te gebruiken om externe bedreigingen van grondslaguitholling aan te pakken.
Elke EU-aanpak om derde landen in een lijst op te nemen, moet eerlijk, objectief en internationaal te rechtvaardigen zijn. De aanpak moet daarnaast verenigbaar zijn met de toezeggingen van de EU op grond van multilaterale of bilaterale internationale overeenkomsten. Om dit te realiseren, stelt de Commissie een proces in drie stappen voor.
Als eerste stap stelt de Commissie intern de derde landen vast die met voorrang door de EU moeten worden gescreend. Om ervoor te zorgen dat deze selectie onpartijdig en goed onderbouwd geschiedt, ontwikkelt de Commissie een scorebord met indicatoren om de potentiële impact van jurisdicties op de belastinggrondslagen van de lidstaten te bepalen. Deze benadering, die nader is uitgewerkt in het werkdocument van de diensten van de Commissie, omvat uitvoerige indicatoren over kwesties als de economische banden met de EU, het niveau van financiële activiteit en institutionele en juridische factoren. De plek van derde landen op dit scorebord geeft geen oordeel weer over hun normen voor goed fiscaal bestuur in die fase, maar biedt eenvoudigweg een transparante basis om te bepalen welke jurisdicties grondiger moeten worden beoordeeld. De Groep gedragscode legt in het najaar van 2016 de eerste bevindingen van het scorebord voor aan de lidstaten.
Als volgende stap dienen de lidstaten op basis van het scorebord te bepalen welke jurisdicties aan de hand van de geactualiseerde EU-criteria voor goed fiscaal bestuur moeten worden beoordeeld. Andere factoren, zoals de lopende samenwerking in belastingzaken, kunnen ook relevant zijn om in overweging te nemen. De Commissie moet de belastingstelsels van de geselecteerde derde landen samen met de Groep gedragscode inzake de belastingregeling voor ondernemingen beoordelen, aangezien deze al ervaring op dit terrein heeft. In deze beoordelingsfase vindt een dialoog met de betreffende derde landen plaats, waarbij de landen genoeg tijd krijgen om op vragen over hun belastingregimes te reageren. De dialoog dient te worden gebruikt als een kader waarbinnen de betreffende problemen worden opgelost en een sterker partnerschap wordt ontwikkeld, met het oog op het garanderen van strenge normen op het gebied van goed fiscaal bestuur. Daartoe dient waar nodig ook ten volle gebruik te worden gemaakt van de overlegprocessen in EU-overeenkomsten met derde landen of regio's. De conclusies van dit beoordelingsproces worden in de relevante werkgroepen van de Raad aan de lidstaten voorgelegd.
Als laatste stap besluiten lidstaten of ze de jurisdictie in kwestie toevoegen aan de gemeenschappelijke EU-lijst van problematische belastingjurisdicties. Dit besluit wordt voornamelijk gebaseerd op een aanbeveling van de Commissie, die voortvloeit uit het screeningproces. Er moet echter ook met andere factoren rekening worden gehouden. Zo kunnen sommige ontwikkelingslanden zich zeer bereidwillig tonen om de normen voor goed bestuur na te leven, maar ontbreekt het hun aan de mogelijkheden om hieraan gevolg te geven. In dergelijke gevallen kan het opnemen in een lijst niet het meest doeltreffende instrument zijn en kunnen alternatieve instrumenten doeltreffender zijn om de zorgen van de EU over hun belastingstelsels weg te nemen. Evenzo geldt dat als een derde land reeds formeel in overleg is met de EU om kwesties aangaande goed fiscaal bestuur aan te pakken, het vervolgen van dit proces tot doeltreffender resultaten zou kunnen leiden.
Voor elke jurisdictie die aan de EU-lijst wordt toegevoegd, worden bovendien duidelijke voorwaarden vastgesteld voor de verwijdering uit de lijst. Deze voorwaarden moeten gekoppeld zijn aan de inspanningen om de in het screeningproces geuite zorgen weg te nemen. Om onnodige vertraging in het proces te voorkomen, moeten de lidstaten de Commissie onmiddellijk het mandaat verlenen om een jurisdictie van de lijst te halen wanneer aan de voorwaarden is voldaan. De Commissie informeert de lidstaten van tevoren over elke verwijdering uit de lijst.
5.3 Maatregelen om transparantie en eerlijke belastingheffing in de in een lijst opgenomen landen te stimuleren
Het opnemen van een jurisdictie in een lijst moet altijd als uiterste middel worden beschouwd. Het mag alleen voor die jurisdicties worden gebruikt die weigeren zich toe te leggen op goed bestuur in belastingzaken of niet constructief reageren op de zorgen van de EU over hun belastingstelsels. Als een jurisdictie echter eenmaal aan de EU-lijst is toegevoegd, moeten alle lidstaten gemeenschappelijke tegenmaatregelen tegen deze jurisdictie nemen. Deze tegenmaatregelen moeten zowel de belastinggrondslagen van de lidstaten beschermen als de jurisdictie in kwestie aanzetten om de noodzakelijke verbeteringen in haar belastingstelsel door te voeren.
Momenteel passen lidstaten verschillende sancties of defensieve maatregelen toe op jurisdicties in hun nationale lijsten. Dit zijn meestal fiscaal gerelateerde bepalingen, zoals regels inzake gecontroleerde buitenlandse vennootschappen (CFC) of de weigering van een normale belastingvrijstelling of –aftrek voor betalingen aan bedrijven in de landen die in hun lijst zijn opgenomen.
In sommige gevallen zijn deze nationale bepalingen ingehaald door de minimumnormen in de richtlijn tegen belastingontwijking (bijvoorbeeld de CFC-regels). De richtlijn bestrijkt echter niet alle defensieve maatregelen die de lidstaten momenteel toepassen. De aan de gemeenschappelijke EU-lijst gekoppelde defensieve maatregelen dienen daarom als aanvulling op de defensieve maatregelen in de richtlijn. Hierbij kan worden gedacht aan bronbelastingen of de niet-aftrekbaarheid van kosten voor transacties via in de lijst vermelde jurisdicties. Dit zou het voor bedrijven veel minder aantrekkelijk maken om in deze jurisdicties te investeren of om er zaken mee te doen, omdat de administratieve lasten en het risico van dubbele belasting veel groter zouden zijn.
Zoals in het actieplan van juni 2015 is aangegeven, zullen lidstaten de precieze aard van de tegenmaatregelen moeten bepalen die zouden moeten gelden voor de in de lijst opgenomen jurisdicties. Zij dienen dit vóór eind 2016 te doen zodat derde landen zich volledig bewust zijn van de gevolgen als het screeningproces van de EU eenmaal loopt.
De Commissie zal de ervaring die zij heeft vergaard met het aanleggen van lijsten, ook actief inzetten om op internationaal niveau bij te dragen aan het G20-toezicht op de BEPS-maatregelen van de OESO. Zij zal inlichtingen uitwisselen met diensten van derde landen die ook actief bij dit proces betrokken zijn.
6. Het versterken van de band tussen EU-middelen en goed fiscaal bestuur
Overeenkomstig het Financieel Reglement van de EU (artikel 140, lid 4) mogen EU-middelen niet lopen via of geïnvesteerd worden in entiteiten in derde landen die de internationale normen inzake fiscale transparantie niet naleven. De EU en internationale financiële instellingen (IFI's) 15 moeten deze vereisten van goed bestuur eveneens in hun overeenkomsten met alle geselecteerde financiële tussenpersonen omzetten. Deze, in de interne regels van de IFI's aangescherpte bepalingen, zorgen er op een doeltreffende manier voor dat besluiten over de investering van EU-middelen bijdragen aan de naleving van de internationale transparantievereisten.
De Commissie is echter van mening dat deze bepalingen nog breder van opzet zouden kunnen zijn, en afgezien van de huidige transparantievereisten ook de EU-beginselen inzake eerlijke belastingconcurrentie zouden kunnen omvatten. De Commissie heeft in het verleden sommige van de door de IFI's ingediende projecten moeten blokkeren omdat er sprake was van onnodig ingewikkelde fiscale constructies via regelingen in derde landen die schadelijk waren of waarbij belasting helemaal achterwege bleef. Het aanscherpen van de bepalingen door er vereisten voor eerlijke belastingconcurrentie in op te nemen, kan voorkomen dat dit soort gevallen zich voordoen. Het Europees Parlement heeft ook om maatregelen gevraagd die ervoor moeten zorgen dat EU-middelen niet via jurisdicties lopen waar weinig of geen belasting wordt geheven. De Commissie zal daarom voorstellen de geactualiseerde normen op het gebied van goed fiscaal bestuur van de EU (inclusief de bepalingen inzake eerlijke belastingconcurrentie) op te nemen in het Financieel Reglement, als onderdeel van de lopende herziening ervan.
7. Conclusie
De Commissie heeft de strijd tegen het ontwijken van vennootschapsbelasting en tegen oneerlijke belastingconcurrentie centraal gesteld in haar politieke agenda. Ze heeft een voorstel gedaan voor een ambitieus hervormingsprogramma voor de vennootschapsbelasting in de EU, waar de lidstaten nu gevolg aan moeten geven.
Het ontwijken van vennootschapsbelasting is echter een wereldwijd verschijnsel en EU-maatregelen hiertegen moeten verder reiken dan de eengemaakte markt. Met deze mededeling wordt tegemoetgekomen aan de oproep van het Europees Parlement, de Raad en het maatschappelijk middenveld tot een solide EU-strategie om goed fiscaal bestuur wereldwijd te bevorderen en te reageren op de externe gevaren van belastingontwijking.
De in deze mededeling voorgestelde maatregelen ondersteunen de doelstellingen van de EU om effectieve belastingheffing in de eengemaakte markt te garanderen en zowel in de EU als daarbuiten tot een eerlijkere vennootschapsbelasting te komen. De Commissie dringt er bij de lidstaten op aan om deze initiatieven in de Raad te onderschrijven en aan de uitvoering ervan hoge politieke prioriteit toe te kennen.
(1) Conclusies van de Raad Ecofin van mei 2013 en herhaald in BEPS-routekaarten van de laatste voorzitterschappen van de Raad.
(2) Verslag met aanbevelingen aan de Commissie betreffende meer transparantie, coördinatie en convergentie van het vennootschapsbelastingbeleid in de Unie: http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//NONSGML+REPORT+A8-2015-0349+0+DOC+PDF+V0//EN
(3) http://www.un.org/esa/ffd/ffd3/wp-content/uploads/sites/2/2015/07/Addis-Ababa-Action-Agenda-Draft-Outcome-Document-7-July-2015.pdf
(4) https://sustainabledevelopment.un.org/
(5) COM(2012) 8805.
(6) http://www.oecd.org/tax/exchange-of-tax-information/Automatic-Exchange-Financial-Account-Information-Brief.pdf
(7) Richtlijn 2013/36/EU betreffende toegang tot het bedrijf van kredietinstellingen en het prudentieel toezicht op kredietinstellingen en beleggingsondernemingen (CRD IV).
(8) Richtlijn 2013/34/EU betreffende de jaarlijkse financiële overzichten, geconsolideerde financiële overzichten en aanverwante verslagen van bepaalde ondernemingsvormen.
(9) In het kader van de Addis Abeba-actieagenda was een specifiek initiatief gericht op het versterken van de ontwikkelingshulp ten behoeve van belastingcapaciteit: http://www.addistaxinitiative.net/ .
(10) COM(2010)163.
(11) Werkdocument van de diensten van de Commissie: https://ec.europa.eu/europeaid/sites/devco/files/pol-collect-more-spend-better-swd-20150921-en.pdf .
(12) De fiscale beleidskloof wordt gevormd door het verschil tussen de belasting die verschuldigd is op grond van een optimaal fiscaal beleid en de belasting die verschuldigd is op grond van het huidige fiscale beleid. De fiscale nalevingskloof wordt gevormd door het verschil tussen de belastingen die verschuldigd zijn op grond van het huidige fiscale beleid en de belastingen die daadwerkelijk zijn betaald.
(13) De Commissie kan ook andere vormen van dialoog en uitwisseling van goede praktijken overwegen voor landen die niet over geschikte kaders voor ontwikkelingsbijstand beschikken.
(14) http://ec.europa.eu/taxation_customs/taxation/gen_info/good_governance_matters/lists_of_countries/index_en.htm?wtdebug=true
(15) De Europese Investeringsbank, het Europese Investeringsfonds en het Wereldfonds voor energie-efficiency en hernieuwbare energie.