35300 XVI, nr. 18 - Amendement Dik-Faber/Raemakers over vijfhonderdduizend euro voor het Nederlandse Lymeziekte-expertisecentrum - Vaststelling begroting Volksgezondheid, Welzijn en Sport 2020 - Hoofdinhoud

Met dit amendement wordt in 2020 een bedrag van € 500.000 toegevoegd aan het budget voor het Nederlands Lymeziekte-expertisecentrum. Jaarlijks lopen mensen in Nederland ongeveer 1,3 miljoen tekenbeten op. Hiervan krijgen ongeveer 27.000 mensen Lyme en tussen de 1.000 en 2.500 van hen houden ook na behandeling langdurige klachten. In 2017 heeft de toenmalige Minister van VWS het Nederlands Lymeziekte-expertisecentrum opgezet, een samenwerking tussen de Lymevereniging, twee universitaire medische centra (UMC Amsterdam en het Radboudumc) en het RIVM. Het expertisecentrum beoogt om vanuit de verschillende achtergronden, kennis, kunde en ervaringen te bundelen en zet zich in om de diagnostiek en behandeling van de ziekte van Lyme te verbeteren. Voor de jaren 2017-2020 is hiervoor in totaal € 2,5 miljoen beschikbaar gesteld. Na drie jaar is er, ondanks de vele inspanningen van het expertisecentrum, nog genoeg te verbeteren in de zorg voor Lymepati-ënten, met name op het gebied van kennis en kunde. Een belangrijk aandachtspunt is de zorgcapaciteit. Momenteel zijn er lange wachtlijsten in de twee deelnemende academische ziekenhuizen. Het is allereerst aan de ziekenhuizen om in overleg met de zorgverzekeraars deze capaciteit te vergroten. Daarnaast zou een uitbreiding van de samenwerking naar andere universitaire medische centra helpen om de zorgcapaciteit te vergroten. Verder draagt het aanstellen van casema-nagers in de ziekenhuizen en het vrijmaken van verpleegkundig specialisten die patiënten uitgebreider kunnen begeleiden eraan bij dat patiënten eerder de juiste zorg op de juiste plek krijgen. De financiering is hier momenteel echter niet op ingericht. Dit geldt ook voor de waarde-volle kennisoverdracht tussen de experts in het expertisecentrum en andere specialisten in het land. Verder is meer biomedisch onderzoek nodig naar de behandeling van langdurige Lyme. Internationale kennisuitwisseling is hierbij ook van groot belang. De invulling van de besteding van de extra middelen dient te worden afgestemd met de samenwerkingspartners van het Nederlands Lymeziekte-expertisecentrum. Hierbij dient 2020 te worden gebruikt om te inventariseren welke financiering het expertisecentrum na 2020 nodig heeft om de zorg voor Lyme-patiënten goed te blijven organiseren. De dekking van dit amendement wordt voor 2020 gevonden in de niet-juridisch verplichte uitgaven van artikel 1, meer specifiek het onderdeel subsidies.