Verordening 2014/729 - Denominaties en technische specificaties van voor circulatie bestemde euromuntstukken (herschikking) - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 194/1

Verordening (EG) nr. 975/98 van de Raad van 3 mei 1998 over de denominaties en technische specificaties van voor circulatie bestemde euromuntstukken (1) is herhaaldelijk en ingrijpend gewijzigd (2). Aangezien nieuwe wijzigingen nodig zijn, dient ter wille van de duidelijkheid tot herschikking van die verordening te worden overgegaan.

In artikel 128, lid 2, van het Verdrag is bepaald dat de lidstaten munten in euro kunnen uitgeven, onder voorbehoud van goedkeuring van de Europese Centrale Bank (ECB) met betrekking tot de omvang van de uitgifte. De Raad kan, op voorstel van de Commissie en na raadpleging van het Europees Parlement en de ECB, maatregelen nemen om de nominale waarden en technische specificaties van alle voor circulatie bestemde munten te harmoniseren, voor zover dit nodig is voor een goede circulatie van munten binnen de Unie.

De coupures van eurobankbiljetten lopen uiteen van 5 tot 500 EUR. De denominaties van bankbiljetten en muntstukken moeten het mogelijk maken betalingen van bedragen die in euro en in cent luiden, gemakkelijk te verrichten.

Het muntstelsel van de Unie moet het vertrouwen van het publiek winnen en technologische vernieuwingen met zich brengen, zodat het als veilig, betrouwbaar en efficiënt wordt beschouwd.

De acceptatie van het stelsel door het publiek is een van de hoofddoelstellingen van het muntstelsel van de Unie. Het vertrouwen van het publiek in het stelsel hangt af van de fysieke kenmerken van de euromuntstukken, die gebruikersvriendelijk zouden moeten zijn.

Met consumentenorganisaties, de Europese blindenverenigingen en vertegenwoordigers van de verkoopautomatenindustrie is overleg gevoerd om rekening te houden met de specifieke eisen van belangrijke categorieën gebruikers van muntstukken. Voor een soepele overgang op de euro en ter bevordering van de acceptatie van de muntstukken door de gebruikers, moesten de muntstukken door hun visuele en tactiele kenmerken gemakkelijk van elkaar te onderscheiden zijn.

De herkenbaarheid van de euromuntstukken wordt verbeterd en de gewenning daaraan wordt vergemakkelijkt door de samenhang tussen de grootte van de diameter en de nominale waarde van de muntstukken.

Vanwege de hoge nominale waarde van de muntstukken van 1 en 2 EUR zijn voor deze munten extra beveiligingskenmerken nodig om fraude te bemoeilijken. Muntstukken die in drie lagen worden vervaardigd en het combineren van twee verschillende kleuren in een muntstuk worden geacht de meest effectieve beveiliging te zijn die beschikbaar is.

Bij Richtlijn 94/27/EG van het Europees Parlement en de Raad (3) wordt het gebruik van nikkel in bepaalde producten beperkt, aangezien was geconstateerd dat nikkel onder bepaalde omstandigheden allergieën kan veroorzaken. Muntstukken vallen niet onder die richtlijn. Desalniettemin lijkt het wenselijk het nikkelgehalte van muntstukken te verminderen om redenen verband houdende met de volksgezondheid.

Doordat de munten een gemeenschappelijke Europese en een kenmerkende nationale zijde hebben, geven zij de idee van de Europese monetaire unie tussen de lidstaten duidelijk weer. Op de gemeenschappelijke Europese zijde van...