Memorie van toelichting - Vaststelling van de begrotingsstaten van het Ministerie van Defensie (X) voor het jaar 2009 - Hoofdinhoud

Deze memorie van toelichting i is onder nr. 2 toegevoegd aan wetsvoorstel 31700 X - Vaststelling begroting Defensie 2009.

Officiële titel	Vaststelling van de begrotingsstaten van het Ministerie van Defensie (X) voor het jaar 2009; Memorie van toelichting
Document­datum	16-09-2008
Publicatie­datum	20-09-2008
Nummer	KST119606B
Kenmerk	31700 X, nr. 2
Van	Defensie (DEF)
Originele document in PDF

Tweede Kamer der Staten-Generaal

Vergaderjaar 2008–2009

31 700 X

Vaststelling van de begrotingsstaten van het Ministerie van Defensie (X) voor het jaar 2009

Nr. 2

MEMORIE VAN TOELICHTING

Inhoudsopgave

A.

Artikelsgewijze toelichting bij het begrotingswetsvoorstel

B.          Begrotingstoelichting

• 1. 

  Leeswijzer

• 2. 

  Het beleid

2.1         De beleidsagenda 2009

2.2         De beleidsartikelen

2.2.1. Beleidsartikel 20 operaties

2.2.2. Beleidsartikel 21

2.2.3. Beleidsartikel 22

2.2.4. Beleidsartikel 23

2.2.5. Beleidsartikel 24 marechaussee

2.2.6. Beleidsartikel 25

2.2.7. Beleidsartikel 26

2.3         De niet-beleidsartikelen

2.3.1. Niet-beleidsartikel 70 Geheime uitgaven

2.3.2. Niet-beleidsartikel 80 Nominaal en onvoorzien

2.3.3. Niet-beleidsartikel 90 Algemeen

De bedrijfsvoeringsparagraaf

De baten-lastendiensten

4.1. Defensie Telematica Organisatie

4.2. Dienst Vastgoed Defensie

4.3. Paresto

Verdiepingshoofdstuk

Bijlagen

Moties en toezeggingen Toezichtrelaties en ZBO’s/RWT’s Overzichtsconstructie uitgaven voor veteranen en uitgaven voor zorg en nazorg

Overzichtsconstructie van de uitgaven voor de derde hoofdtaak van Defensie binnen de defensiebegroting 2009 6.5         Lijst van afkortingen

84 84 84 84

91

94

94

98

103

107

116

116 123

124

127 128

2

A. ARTIKELSGEWIJZE TOELICHTING BIJ HET BEGROTINGSWETSVOORSTEL

Wetsartikel 1 (begrotingsstaat ministerie)

De begrotingsstaten die onderdeel uitmaken van de Rijksbegroting, worden op grond van artikel 1, derde lid, van de Comptabiliteitswet 2001 elk afzonderlijk bij de wet vastgesteld. Het onderhavige wetsvoorstel strekt ertoe om de begrotingsstaat van het ministerie van Defensie voor het jaar 2009 vast te stellen.

Alle voor dit jaar vastgestelde begrotingswetten tezamen vormen de Rijksbegroting voor het jaar 2009. Een toelichting bij de Rijksbegroting als geheel is opgenomen in de Miljoenennota 2009.

Met de vaststelling van dit wetsartikel worden de uitgaven, verplichtingen en de ontvangsten voor het jaar 2009 vastgesteld. De in de begroting opgenomen begrotingsartikelen worden in onderdeel B van deze Memorie van Toelichting toegelicht (de zgn. begrotingstoelichting).

Wetsartikel 2 (begrotingsstaat baten-lastendiensten)

Met de vaststelling van dit wetsartikel worden de baten en lasten en de kapitaaluitgaven en -ontvangsten van de baten-lastendiensten Defensie Telematica Organisatie (DTO), Dienst Vastgoed Defensie (DVD) en Paresto voor het jaar 2009 vastgesteld.

De in die begrotingen opgenomen begrotingsartikelen worden toegelicht in onderdeel B (begrotingstoelichting) van deze Memorie van Toelichting en wel in de paragraaf inzake de diensten die een baten-lastenstelsel voeren.

De minister van Defensie, E. van Middelkoop

B. BEGROTINGSTOELICHTING

• 1. 

  LEESWIJZER

• 2. 

  HET BELEID

2.1.            De beleidsagenda 2009

2.2.            De beleidsartikelen

2.2.1.         Uitvoeren crisisbeheersingsoperaties – beleidsartikel 20 Algemene doelstelling Operationele doelstelling 1 Operationele doelstelling 2 Operationele doelstelling 3 Operationele doelstelling 4 Operationele doelstelling 5 Operationele doelstelling 6

2.2.2.         Commando zeestrijdkrachten – beleidsartikel 21 Algemene doelstelling Operationele doelstelling 1 Operationele doelstelling 2 Operationele doelstelling 3

2.2.3.         Commando landstrijdkrachten – beleidsartikel 22 Algemene doelstelling Operationele doelstelling 1 Operationele doelstelling 2 Operationele doelstelling 3

2.2.4.         Commando luchtstrijdkrachten – beleidsartikel 23 Algemene doelstelling Operationele doelstelling 1 Operationele doelstelling 2 Operationele doelstelling 3

2.2.5.         Commando Koninklijke marechaussee – beleidsartikel 24 Algemene doelstelling Operationele doelstelling 1 Operationele doelstelling 2 Operationele doelstelling 3 Operationele doelstelling 4 Operationele doelstelling 5 Operationele doelstelling 6

6.5.

Defensie Materieelorganisatie – beleidsartikel 25                  65

Algemene doelstelling                                                              65

Operationele doelstelling1                                                      66

Operationele doelstelling2                                                      73

Operationele doelstelling3                                                      74

Commando Dienstencentra – beleidsartikel 26                      76

Algemene doelstelling                                                              76

Operationele doelstelling                                                         77

Niet-beleidsartikelen                                                                84

Geheime uitgaven – niet-beleidsartikel 70                              84

Nominaal en onvoorzien – niet-beleidsartikel 80                    84

Algemeen–niet-beleidsartikel90                                            84

Algemene doelstelling                                                              84

Doelstelling1                                                                             86

Doelstelling2                                                                             87

Doelstelling3                                                                             87

DE BEDRIJFSVOERINGSPARAGRAAF                                     91

BATEN-LASTENDIENSTEN                                                       94

Defensie Telematica Organisatie (DTO)                                  94

Dienst Vastgoed Defensie (DVD)                                             98

Paresto                                                                                     103

VERDIEPINGSHOOFDSTUK                                                   107

BIJLAGEN                                                                                116

Motiesentoezeggingen                                                        116

ToezichtrelatiesenZBO’s/RWT’s                                           123

Overzichtsconstructie uitgaven voor veteranen en

uitgaven voor zorgennazorg                                                124

Overzichtsconstructie uitgaven van de derde

hoofdtaak van Defensie binnen de defensiebegroting

2009                                                                                          127

Lijst van afkortingen                                                               128

• 1. 

  LEESWIJZER

Algemeen

In deze leeswijzer wordt kort ingegaan op de beleidsagenda, de onderzoeken naar de doelmatigheid en de doeltreffendheid van beleid, de indeling van de begroting, het Defensie Materieelprojectenoverzicht (MPO), de inhuur van externen en comply or explain.

De beleidsagenda

De beleidsagenda beschrijft de voortgang van de kabinetsdoelstellingen en beleidsprogramma’s. In de beleidsagenda wordt tevens ingegaan op de beleidsprioriteiten van het ministerie van Defensie voor 2009 en de samenhang tussen de beleidsonderwerpen en de beleidsartikelen.

De onderzoeken naar de doelmatigheid en de doeltreffendheid van beleid

Een meerjarig overzicht van alle onderzoeken wordt gegeven bij de inleiding tot de beleidsartikelen in plaats van, zoals gebruikelijk, bij de afzonderlijke (niet-)beleidsartikelen. Dit is het gevolg van de wijze van evalueren. Een nadere toelichting is opgenomen bij het overzicht.

De indeling van de begroting

Artikel 20 Uitvoeren crisisbeheersingsoperaties is het beleidsartikel waarin de inzet van de krijgsmacht wordt weergegeven. De uitvoering van de crisisbeheersingsoperaties is ingedeeld naar zes regio’s. De operationele doelstellingen zijn conform deze indeling aangepast.

In de beleidsartikelen 21 tot en met 24 worden de doelstellingen en geplande inzet beschreven van de drie operationele commando’s – Commando zeestrijdkrachten (CZSK), Commando landstrijdkrachten (CLAS) en Commando luchtstrijdkrachten (CLSK) – en het Commando Koninklijke marechaussee (CKmar).

In de beleidsartikelen 25 Defensie Materieelorganisatie (DMO) en 26 Commando Dienstencentra (CDC) zijn de ondersteunende en dienstverlenende defensieorganisaties beschreven. Op deze beleidsartikelen worden de investeringen in materieel, infrastructuur en informatievoorziening (IV) geraamd. Met ingang van deze begroting worden de ontvangsten van het verkochte materieel en van het verkochte onroerend goed niet meer geraamd bij het niet-beleidsartikel 90 Algemeen, maar bij respectievelijk de beleidsartikelen DMO en CDC. Voorts is bij het beleidsartikel 25 DMO een nieuw artikelonderdeel in gebruik genomen, waarop de defensiebrede investeringen worden begroot.

In de niet-beleidsartikelen 70 en 80 zijn de Geheime uitgaven en de ramingen voor Nominaal en onvoorzien opgenomen.

In het niet-beleidsartikel 90 Algemeen zijn de uitgaven voor de Bestuurs-staf, de Militaire Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (MIVD) en de niet specifiek aan een defensieonderdeel toe te wijzen uitgaven opgenomen.

De begroting bevat verder een verdiepingshoofdstuk, de bedrijfsvoeringsparagraaf, de ramingen voor de baten-lastendiensten Defensie Telematica Organisatie, Dienst Vastgoed Defensie en Paresto en een aantal bijlagen.

De begroting van het ministerie van Defensie is ook digitaal beschikbaar op www.rijksbegroting.nl. Om de toegankelijkheid verder te vergroten zijn in de digitale versie, waar mogelijk, hyperlinks aangebracht naar de achterliggende documenten.

Het Defensie Materieelprojectenoverzicht (MPO)

Met ingang van de begroting 2008 ontvangt de Kamer jaarlijks een MPO. Hierin wordt per project meer gedetailleerde informatie gegeven dan in de begroting zelf. Zo wordt duidelijk gemaakt wat de relatie is met het algehele defensiebeleid en wat de samenhang is met andere projecten. In het MPO zijn de lopende of geplande strategische materieelprojecten opgenomen met een financiële omvang van meer dan € 25 miljoen, alsmede projecten die politiek gevoelig zijn. In het overleg over materieelprojecten met de Kamer op 13 februari 2008 is door Defensie toegezegd aanvullende informatie in het MPO op te nemen. In de Kamerbrief van de staatssecretaris van 28 maart 2008 (Kamerstuk 27 830, nr. 51) is uiteengezet welke aanvullende informatie wordt opgenomen: de levensduur-kosten, verschuivingen van projecten in de planning en een overzicht van af te stoten materieel.

Inhuur externen

Met ingang van het jaarverslag 2007 worden de uitgaven die zijn verricht met betrekking tot inhuur van externen door Defensie expliciet verantwoord. De wijze waarop deze uitgaven worden verantwoord is gebaseerd op de door de Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties opgestelde definitie van externe inhuur en onderverdeeld naar acht categorieën. Om deze uitgaven te bewaken en een «waterbedeffect» te voorkomen (motie Pechtold) is door de Minister van Financiën een zogenoemde nulmeting uitgevoerd gebaseerd op de uitgaven over 2007. Deze nulmeting geldt als maximumbudget voor de komende jaren. Inmiddels zijn maatregelen genomen om de uitgaven voor inhuur externen meer gedetailleerd te registreren, zodat het inzicht hierin aanzienlijk verbetert en daarmee de mogelijkheden tot beheersing, en tegemoet gekomen kan worden aan de wensen van de Kamer over dit onderwerp.

Comply or explain

Algemeen

In deze paragraaf is toegelicht in hoeverre beleidsdoelen in de begroting kunnen worden weergegeven in termen van te bereiken maatschappelijke effecten (outcome).

In algemene zin wordt opgemerkt dat de defensiebegroting afwijkt van de begrotingen van andere beleidsdepartementen. Waar andere departementale begrotingen zijn ingedeeld naar beleidsmatige thema’s, kent de defensiebegroting een organisatorische indeling. Dit heeft gevolgen voor de wijze waarop de koppeling tussen de doelstellingen, de activiteiten en de middelen van de krijgsmacht in de begroting kan worden weergegeven.

Outcome

Het is lastig de outcomevan de inzet van de Nederlandse krijgsmacht te bepalen vanwege het ontbreken van de exacte relatie tussen deze inzet en de maatschappelijke effecten. Bovendien is de opzet van de operaties zo verschillend (geografie, wijze van militair optreden, geweldsniveau) dat een eenduidige meetsystematiek nauwelijks mogelijk is. Na afloop van elke inzet wordt in de eindevaluatie, die aan de Kamer wordt aangeboden, (waar mogelijk) ingegaan op het resultaat van de operatie (wat was beoogd en wat is uiteindelijk met welke inspanning bereikt).

In de paragraaf «Ambitieniveau» bij de beleidsartikelen (hoofdstuk 2.2) zijn tabellen opgenomen waarin de missies en bijdragen voor 2009 zijn opgenomen.

Beleidsartikel 20 (Uitvoeren crisisbeheersingsoperaties) geeft de verwachte omvang van de inzet weer, evenals de beoogde (maatschappelijke) effecten ervan. Afhankelijk van de aard van de inzet kan aanvullende missiespecifieke training noodzakelijk zijn.

Output «gereedstelling»

Het hoofdproduct van Defensie is het opwerken, gereedstellen en beschikbaar houden van operationele eenheden en de inzet van deze eenheden. De beleidsartikelen 21 tot en met 24 beschrijven de capaciteiten van de krijgsmacht, waaruit operationele eenheden, dan wel delen of samenstellingen daarvan, aangewezen worden voor inzet.

Bij de operationele commando’s zeestrijdkrachten, landstrijdkrachten, luchtstrijdkrachten en Koninklijke marechaussee zijn in matrices de operationele doelstellingen weergegeven.

Output «dienstverlening»

De beleidsartikelen 25 (DMO) en 26 (CDC) bevatten de ondersteuning van en de dienstverlening voor de gereedstelling en inzet van de operationele eenheden. De hiervoor benodigde investeringen zijn voor de aanschaf van materieel ondergebracht bij de DMO en voor de infrastructurele- en informatievoorziening bij het CDC. De ondersteuning en dienstverlening worden door middel van dienstverleningsovereenkomsten (dvo’s) vastgelegd en bewaakt.

Prestatiegegevens CKmar

De prestatiegegevens van het CKmar zijn weergegeven in zogenoemde taakvelden. Per taakveld worden de indicatoren en streefwaarden voor 2009 vermeld. Deze indicatoren en streefwaarden zijn afgestemd met het ministerie van Justitie.

Prestatiegegevens DMO

De logistieke ondersteuning door de DMO aan de andere defensieonderdelen heeft vorm gekregen door de klant-leverancierrelatie. Hiertoe worden tussen de DMO en de operationele eenheden dienstverleningsovereenkomsten (dvo’s) afgesloten, waarin de prestatiegegevens zijn vastgelegd.

Over de voortgang van de uitvoering van de dvo’s en eventuele knelpunten in de uitvoering wordt elk kwartaal gerapporteerd aan de klanten. In 2008 is een begin gemaakt met het «SMART» formuleren van deze dvo’s, teneinde meting en evaluatie mogelijk te maken.

Prestatiegegevens CDC

Aan de interne klant/leverancierverhouding tussen de bedrijfsgroepen (inclusief catering en vastgoed) van het CDC en de defensieonderdelen wordt inhoud gegeven met dvo’s. Hierin zijn afspraken vastgelegd over te leveren prestaties.

Het nakomen van afspraken betreft de daadwerkelijke invulling van de samen met de defensieonderdelen opgestelde dvo’s. De norm hiervoor ligt op 80%; het streven is gericht op 100%.

VerhogingVBTB-conformiteit van de begroting

Tijdens het Wetgevingsoverleg van 30 juni 2008 over het jaarverslag 2007 en de slotwet 2007 is een motie (Kamerstuk 31 444 X, nr. 15) aangenomen, waarin wordt aangedrongen op het substantieel verbeteren van de begroting 2009 en het volgens VBTB-principes opstellen van de begroting 2010. In de thans voorliggende begroting is gekozen voor een eerste stap in het koppelen van middelen aan de operationele doelstelling bij de drie operationele commando’s, conform de methodiek die gebruikt wordt bij het beleidsartikel Commando Koninklijke marechaussee. De geraamde bedragen voor de programma-uitgaven bij de artikelen voor de operationele commando’s zeestrijdkrachten, landstrijdkrachten en luchtstrijdkrachten zijn op basis van de formatieve personele sterkte verdeeld over de operationele eenheden zoals opgenomen in de bijbehorende tabellen «operationele doelstellingen». De gekozen methodiek is een voorlopige en nog grove wijze van toerekenen van de budgetten. De tabel «verdeling operationele doelstellingen» is opgenomen na de tabellen «budgettaire gevolgen van het beleid». De komende jaren zullen de geraamde budgetten op een meer uitgebreide wijze aan de operationele doelstellingen worden toegerekend, zodat de begroting meer inzicht geeft op zowel personeels- als materieelgebied. Dit vergt echter aanpassing van zowel de ramingssystematiek als de bijbehorende bedrijfsvoeringsprocessen. Voor de begroting 2010 zal een aanzet worden gemaakt om de toelichting bij de operationele doelstellingen meer VBTB-proof te maken en de prestatie-/ sturingsgegevens van de ondersteunende diensten (DMO en CDC) te concretiseren.

• 2. 

  HET BELEID

2.1. De beleidsagenda 2009

Inleiding

Nederland speelt een actieve rol in Europa en de wereld. De wereldwijde inzet van Nederlandse militairen, in omvang variërend van een individuele adviseur tot de internationale Task Force Uruzgan,onderstreept de actieve betrokkenheid van ons land bij de bevordering van de internationale veiligheid en stabiliteit. Jaarlijks gaan meer dan 6 000 militairen op uitzending, nog los van andere verplichtingen zoals de bijdragen aan de NATO Response Force (NRF) en EU Battle Groups. Onze krijgsmacht krijgt (inter)nationaal veel waardering voor haar inzet en wijze van optreden.

Nationaal is de rol van Defensie als strategische partner in veiligheid de afgelopen jaren verder ontwikkeld. De intensivering van de civiel-militaire samenwerking is succesvol gebleken en verder verdiept. Op diverse terreinen heeft Defensie ondersteuning geleverd, van de bouw van tijdelijke hospitalen tot de – structurele – deelneming aan rampenbestrij-dingsoefeningen. De waardering voor de krijgsmacht onder de bevolking is groot en neemt verder toe. De zichtbaarheid van Defensie in de complexe operaties in Afghanistan en elders en in de ondersteuning van nationale civiele autoriteiten heeft daartoe ongetwijfeld bijgedragen.

De fundamentele koerswijziging die is ingezet met de Prioriteitennota in 1993, gevolgd door de Defensienota 2000, de Prinsjesdagbrief uit 2003 en de actualisering daarvan in de brief «Nieuw evenwicht, nieuwe ontwikkelingen» uit 2006, heeft met de brief Wereldwijd Dienstbaarvan 18 september 2007 (Kamerstuk 31 243, nr. 1) een vervolg gekregen. Het beleid is er in deze kabinetsperiode op gericht de transformatie te bestendigen en de defensieorganisatie na vele jaren reorganiseren in rustiger vaarwater te brengen. De grote reorganisaties hebben hun vruchten afgeworpen, maar ook hun tol geëist. Het personeel heeft alle zeilen moeten bijzetten om de talrijke aanpassingen mogelijk te maken. De huidige (inter)nationale verplichtingen vergen bovendien veel van de krijgsmacht, zowel in de uitvoering en de voorbereiding als in de ondersteuning en opleidingen en trainingen. Stabiliteit in de organisatie is daarom een belangrijke doelstelling in 2009. De brief Wereldwijd Dienstbaaris hiervoor de leidraad. Dat stabiliteit echter geen stilstand betekent, blijkt uit de ambitieuze doelen die in deze brief zijn gesteld.

Zoals het kabinet ook in de brief WereldwijdDienstbaarheeft aangekondigd, worden in de komende periode interdepartementale verkenningen uitgevoerd. Deze verkenningen dienen, op grond van de op langere termijn te verwachten ontwikkelingen en mogelijke scenario’s, zonder beperkingen beleidsopties te formuleren voor de toekomstige ambities voor de Nederlandse defensie-inspanning, de daaruit voortvloeiende samenstelling en toerusting van de krijgsmacht en het daarbij behorende niveau van de defensiebestedingen. Terwijl de krijgsmacht haar verplichtingen blijft vervullen en daarmee uitvoering geeft aan het regeringsbeleid, wordt dus tegelijk bezien welke trends en ontwikkelingen op de middellange termijn van invloed kunnen zijn op de ambities, de samenstelling en de omvang van Defensie.

De verkenningen zijn op 1 maart 2008 begonnen. Er is gekozen voor een interdepartementale projectstructuur, met betrokkenheid van Defensie,

Buitenlandse Zaken, Ontwikkelingssamenwerking, Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, Justitie en Financiën. Intussen is de oriëntatiefase achter de rug. De verkenningen monden eind 2009 uit in een door het kabinet vast te stellen eindrapport. De verkenningen moeten houvast en structuur bieden voor een goed gefundeerde discussie binnen en tussen politieke partijen over de Nederlandse defensie-inspanning na deze kabinetsperiode.

Deze beleidsagenda beschrijft eerst de bijdragen van Defensie aan het beleidsprogramma van het kabinet Balkenende IV. Veruit de grootste bijdrage wordt geleverd aan Pijler I, een actieve internationale en Europese rol. Daarna volgt de beschrijving van de defensiebeleidsprioriteiten en de daaraan gekoppelde beleidsdoelstellingen, maatregelen en middelen voor 2009.

Beleidsprioriteiten in het kader van het kabinetsbeleidsprogramma

Defensie maakt deel uit van de Nederlandse samenleving. Om die reden levert Defensie bijdragen aan de pijlers van het beleidsprogramma van het kabinet. Het motto voor 2009 is werken aan draagvlak om daarmee de daadkracht te vergroten. Naast het werken aan vrede en veiligheid levert Defensie ook een aandeel aan de kabinetsdoelstellingen zoals sociale cohesie, participatie en innovatie.

Doelstellingen beleidsprogramma 2007–2011

Budget voor 2009

Pijler 1 – Een actieve internationale en Europese rol

Doelstelling:

– Enveloppe Defensie + vredesoperaties

Beleidsartikel 20 Uitvoeren crisisbeheersingsoperaties               € 50 miljoen

(HGIS/BuZa)

Opheffen operationele knelpunten (verdeeld over andere          € 50 miljoen

(niet-)beleidsartikelen)

Defensie en Pijler I

De primaire missie van Defensie valt onder pijler I, een actieve, internationale en Europese rol. Defensie levert hieraan vanzelfsprekend een grote bijdrage, steeds vaker in nauwe samenhang met andere instrumenten van internationaal beleid.

In 2009 zal de ISAF-missie in Afghanistan opnieuw een zware inspanning van de krijgsmacht vergen. Bovendien zal Nederland vanaf 1 november 2008 gedurende een jaar het regionale ISAF-commando in Zuid-Afghanistan leiden. Met de Uruzgan-missie bevordert ons land de veiligheid en stabiliteit en levert het een belangrijke bijdrage aan de wederopbouw van een van de armste provincies in een land dat worstelt met de gevolgen van dertig jaar oorlog en terrorisme. Zij die daarvoor het hoogste offer hebben gebracht of gewond zijn geraakt verdienen het grootste respect. Voor Defensie zijn daarbij de beste zorg en begeleiding een sterk gevoelde en dure plicht.

De Nederlandse krijgsmacht is in 2009 ook actief in de NAVO-trainingsmissie NTM-I in Irak, de EU-missie EUFOR in Bosnië, de EU-missie in Tsjaad, de VN-missie UNMIS in Sudan en de EU-missie EULEX in Kosovo. In 2009 levert Nederland tevens een bijdrage aan het Europese agentschap Frontex. Het schema onder het ambitieniveau bij de beleidartikelen (hoofdstuk 2.2.) geeft de zekere en te verwachten missies en bijdragen weer in 2009. Overigens zendt Nederland ook militairen op individuele basis uit, zoals voor het vervullen van functies bij multinationale eenheden of hoofdkwartieren.

De Nederlandse krijgsmacht is stevig verankerd in de NAVO en de militaire EU-structuren en speelt daarin een actieve rol. De succesvolle taakuitbreiding van de NAVO, die in 2009 60 jaar bestaat, tot crisisbeheersingsoperaties ver buiten haar grondgebied, legt een zware druk op het bondgenootschap, maar illustreert tevens het vermogen van de organisatie zich aan te passen aan veranderende realiteiten. Dat alle NAVO-landen vertegenwoordigd zijn in Afghanistan is een teken van solidariteit onder de bondgenoten.

De EU beschikt over de instrumenten die in verschillende fases van een crisis nodig zijn. Het kan daarbij gaan om de inzet van militairen, politiefunctionarissen en rechters, maar ook om bijvoorbeeld sancties, humanitaire hulp, ontwikkelingshulp, politieke dialoog en handelsrelaties. De veiligheidspijler van de EU heeft de afgelopen jaren steeds meer gewicht gekregen. Met de missie EUFOR Althea in Bosnië, EULEX in Kosovo, EUPOL in Afghanistan en de missies in Afrika waaraan Nederland sinds 2008 opnieuw een bijdrage levert, ditmaal in Tsjaad, toont de EU aan dichtbij en ver van huis te kunnen optreden. Zo mogelijk zal in 2009 de EU-operatie in Bosnië-Herzegovina verder worden verkleind.

Het Europese agentschap Frontex coördineert de operationele samenwerking tussen de EU-lidstaten bij de bewaking van de buitengrenzen. Frontex richt zich daarbij in het bijzonder op de illegale immigratie over zee. De Nederlandse bijdrage bestaat onder meer uit personeel van het Commando Koninklijke marechaussee ten behoeve van Rapid Border Intervention Teams(RABIT’s). Frontex kan voor specifieke operaties, behoudens goedkeuring van de regering, een beroep doen op de middelen in het Centrale Register van Beschikbare Technische Middelen. De ministeries van Justitie en Defensie zullen bezien welke bijdrage

Defensie in 2009 in het register kan laten opnemen. Deze bijdrage is onder meer afhankelijk van de beschikbare capaciteit en van de behoefte van Frontex.

De NRF en EU BattleGroupsblijven ook in tijden van toenemende operationele druk van groot belang om de internationale geoefendheid en gereedheid in stand te houden. Nederland zal, met inachtneming van de druk op de krijgsmacht, een bijdrage blijven leveren aan de beide formaties. Het uitgangspunt van jaarlijks één omvangrijke bijdrage aan de NRF of de EU Battle Groupsblijft daarbij gehandhaafd. Voor NRF 12 (in de eerste helft van 2009) heeft Nederland aangeboden het bevel te voeren over de amfibische taakgroep. Verder maken onder meer de beide amfibische transportschepen Hr.Ms. Rotterdam en Hr.Ms. Johan de Witt en een amfibische landingseenheid deel uit van dit aanbod. Aan NRF 13 levert Nederland een amfibisch transportschip, een mijnenbestrijdings-vaartuig en F-16’s. Nederland heeft in NAVO-verband initiatieven ontplooid om de relevantie van de NRF voor lopende operaties te vergroten. Internationale samenwerking vergroot de mogelijkheden om militaire capaciteiten te versterken en verbetert de interoperabiliteit. De NAVO en de EU moeten hieraan in goede samenwerking bijdragen.

In 2009 krijgt de samenwerking tussen departementen en met internationale organisaties, non-gouvernementele organisaties en het bedrijfsleven verder structuur. De geïntegreerde aanpak van veiligheid en ontwikkeling betreft zowel crisisbeheersingsoperaties, zoals in Afghanistan, als Security Sector Reform(SSR) programma’s voor de opbouw van de veiligheids-sector in fragiele staten, zoals Burundi en de Democratische Republiek Congo. Ook steunt ons land de opbouw van de capaciteit van de Afrikaanse Unie om zelf de vrede op het continent te kunnen handhaven. Defensie zal de bijdragen op het gebied van SSR en de opbouw van Afrikaanse vredeshandhavingcapaciteiten verder intensiveren. Daarbij wordt ook gekeken naar de verruiming van de inzetmogelijkheden voor reservisten en post-actieven.

Defensie en Pijler II

Aan pijler II van het beleidsprogramma, een innovatieve, concurrerende enondernemendeeconomie, levert Defensie een bijdrage op het gebied van kennis en innovatie. In het project «Nederland Ondernemend Innovatieland» worden kennis en innovatie beter gekoppeld aan de oplossing van maatschappelijke vraagstukken. Daartoe is een innovatieagenda opgesteld bestaande uit verschillende programma’s.

Een van de programma’s daarin is Veiligheid. Voor het innovatieprogramma Veiligheid is ten behoeve van de ministeries van BZK, Defensie en Justitie deze kabinetsperiode in totaal € 54 miljoen extra beschikbaar gesteld. Dit programma bestaat uit drie thema’s: (1) versterking van het opereren in netwerken, (2) fysieke bescherming personen en (3) opleidingen en trainingen. Deze thema’s zijn verder uitgewerkt in de Maatschappelijke Innovatieagenda Veiligheid. Het doel is kennis, innovatie en ondernemerschap samen te brengen voor de bevordering van de veiligheid in Nederland.

Ook bij materieelprojecten wordt gekeken naar de bijdragen die geleverd kunnen worden aan kennisontwikkeling en innovatie in eigen land. Vooral met de Defensie Industrie Strategie (DIS) onderstrepen Defensie en Economische Zaken dat – bij het ontbreken van een Europees level playing field– er oog moet zijn voor het belang van defensiegerelateerde

bedrijven in ons land. De DIS wordt in 2009 verder geïmplementeerd. In het kader van de DIS wordt onder meer bij materieelprojecten gekeken naar de bijdragen aan kennisontwikkeling en innovatie in eigen land. Zo kan Defensie onder andere via de weg van het launching customership Nederlandse bedrijven steunen.

Defensie en Pijler III

Pijler III van het beleidsprogramma betreft de duurzame leefomgeving. Energie en duurzaamheid zijn hierbij sleutelbegrippen. Defensie neemt als grootgebruiker van roerende en onroerende goederen binnen de overheid haar verantwoordelijkheid op dit gebied. Verschillende voormalige defensieterreinen zijn toegevoegd aan de Ecologische Hoofdstructuur (EHS). De beperking van het ruimtegebruik door Defensie kent wel grenzen. Voldoende oefen- en laagvlieggebieden zijn een vereiste om militair personeel goed voor te bereiden op riskante uitzendingen.

De vertaling van het milieubeleid van het rijk naar Defensie is maatwerk, omdat Defensie door de opgedragen taken een aparte positie inneemt. Dit leidt er bijvoorbeeld toe dat Defensie de duurzaamheidsopgaven vooral verwezenlijkt in haar infrastructuur en bij de goederen en materieel die niet specifiek militair zijn.

Het milieubeleid van Defensie, waaraan in 2009 € 26 miljoen wordt besteed, kent als speerpunten energie en duurzame bedrijfsvoering. Dit zijn maatschappelijk verantwoorde keuzes voor een grote, energie-intensieve organisatie als Defensie. Doelmatiger omgaan met energie is niet alleen goed voor het milieu, maar levert ook besparingen op. Met een duurzame bedrijfsvoering, van inkoop tot afstoting, is milieuwinst en soms financiële winst te behalen. Die duurzame bedrijfsvoering komt ook tot uitdrukking in het vastgoed van Defensie, waar duurzaamheidsmaat-regelen worden genomen bij nieuwbouw en verbouw.

Defensie en Pijler IV

Pijler IV, sociale samenhang, is een terrein waarop Defensie op verschillende manieren belangrijke bijdragen levert. Dat geldt allereerst voor de participatiedoelstelling van dit kabinet. Defensie biedt werk aan ongeveer 70 000 mensen. Bij de vulling van functies ondervindt Defensie volop de effecten van de krapte op de arbeidsmarkt. De maatregelen uit het actieplan Werving en Behoud dat 4 april 2008 aan de Kamer werd gestuurd (Kamerstuk 31 243, nr. 8), worden in 2009 geoperationaliseerd. In het wervingsbeleid zal Defensie extra aandacht geven aan gender en diversiteit. Juist de diversiteit levert de beste bijdrage aan integratie.

Ook aan de kabinetsdoelstelling ter voorkoming van schooluitval wil Defensie in 2009 een belangrijke bijdrage leveren. Dit betreft de intensivering van de samenwerking met Regionale Opleidingscentra (ROC’s), het creëren van stageplaatsen en de nadere uitwerking van een concept voor 24-uurs opvang en scholing.

Defensie en Pijler V

Defensie levert ook bijdragen aan pijler V, veiligheid, stabiliteit en respect. Respect is een kernwaarde voor Defensie bij de opleidingen van nieuw personeel en voor het sociaal leiderschap. Defensie hanteert waarden die haar personeel ook in de samenleving uitdraagt, dichtbij en veraf. Respect is ook leidend in de waardering en zorg voor veteranen.

Daarnaast levert Defensie in de vorm van de verdere intensivering van de civiel-militaire samenwerking een bijdrage aan pijler V. Defensie is een structurele partner bij het waarborgen van de nationale veiligheid. De afspraken die hierover in 2007 met het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties zijn gemaakt, zijn opgenomen in een catalogus met gegarandeerde capaciteiten. Defensie garandeert hierbij de beschikbaarheid van 4600 militairen waarvan 3000 voor algemene ondersteuning en 1600 voor specifieke vormen van steun en bijstand met specifieke eenheden. In toenemende mate wordt gebruikgemaakt van personele, materiële en logistieke ondersteuning door Defensie. De civiel-militaire samenwerking is inmiddels stevig lokaal en regionaal ingebed door de structurele plaatsing van een officier in elke veiligheidsregio. In 2009 blijft Defensie tevens nauw betrokken bij de ontwikkelingen op het gebied van nationale veiligheid, door de participatie in onderzoeken naar verbetering van de bestuurlijke aansturing bij crises in Nederland. Verder zal de opzet van de in 2007 opgerichte Kustwacht Nieuwe Stijl in 2009 worden geëvalueerd. Defensie heeft het beheer over de Kustwacht en voert een aantal taken van de Kustwacht uit.

Voor de Kustwacht voor de Nederlandse Antillen en Aruba staat 2009 in het teken van de ontwikkeling van de organisatie op de langere termijn, onder meer op de gebieden personeel, informatiegestuurd optreden en nationale en internationale samenwerking. Ook wordt rekening gehouden met ontwikkelingen in het kader van het staatkundige veranderingsproces.

Het proces gericht op nieuwe staatkundige verhoudingen behelst de ontmanteling van het land de Nederlandse Antillen en de vorming van de landen Curac¸ao en Sint Maarten. De eilanden Bonaire, Sint Eustatius en Saba zullen openbaar lichaam van Nederland worden. De streefdatum voor de formele statuswijziging is verschoven van eind 2008 naar eind 2010. Voor Defensie gaat de aandacht in dit proces vooral uit naar de procedure voor militaire bijstand, de rol van het Commando Koninklijke marechaussee op het gebied van de organisatie en inrichting van het grenstoezicht, en het project Toekomst Antilliaanse Militie (TAM).

De beleidsprioriteiten van Defensie

Met de brief Wereldwijd Dienstbaarbeschikt Defensie over beleidsprioriteiten voor de kabinetsperiode die invulling geven aan de programmadoelstelling 4 uit pijler I: een moderne krijgsmacht die wereldwijd maatwerk kan leveren in grotere en kleinere crisisbeheersingsoperaties en bij het opbouwen van veiligheidsorganisaties in landen die we daarin willen ondersteunen. De hoofdpunten van beleid in deze brief zullen daarom ook in 2009 richtinggevend zijn voor het beleid van Defensie. Stabiliteit in de organisatie, na vele jaren van reorganisatie, is eveneens van groot belang.

In onderstaande tabel wordt de samenhang weergegeven tussen de in de beleidsagenda opgenomen beleidsonderwerpen en de beleidsartikelen. De budgettaire omvang van deze onderwerpen is gering in vergelijking met het totaal voor Defensie beschikbare budget, omdat het grootste deel van het budget bestemd is voor de reguliere taakuitoefening.

• 1. 

  Investeren in personeel Situatie

Ondanks de vele reorganisaties en bezuinigingen van de afgelopen jaren heeft Defensie gemotiveerd, goed opgeleid en professioneel personeel. Personeel dat bovendien bereid is grote risico’s te lopen tijdens crisisbeheersingsoperaties. Dat verdient groot respect en verplicht Defensie een moderne en betrouwbare werkgever te zijn. Defensie heeft veel te bieden. Werken bij Defensie is maatschappelijk relevant, innovatief, teamgericht en internationaal. Militairen hebben dankzij hun waardevolle en relevante werkervaring en dankzij goede, op de civiele markt afgestemde opleidingen, uitstekende kansen op de arbeidsmarkt.

Defensie ondervindt als een van de grootste werkgevers van Nederland nadrukkelijk de gevolgen van de krapte op de arbeidsmarkt. De concurrentie op de arbeidsmarkt is groot en zal de komende periode nog verder toenemen. Dit is ook uit het rapport van de commissie-Bakker gebleken.

De wervingsresultaten lopen terug en de uitstroom van personeel overtreft de instroom. De tekorten bestaan vooral in het militaire personeelsbestand, in het bijzonder bij vliegers, luchtverkeersleiders, special forces, technisch-, ICT-, EOD- en medisch personeel. De tekorten hebben invloed op de inzetgereedheid. Met de huidige vulling kan Defensie haar verplichtingen nakomen, maar het gevaar dreigt dat de druk op het personeel toeneemt, zeker in de schaarse categorieën. Die toenemende druk kan weer leiden tot een toenemende uitstroom van ervaren personeel en het verdere verlies van kennis in de organisatie. Uiteindelijk kan dat een weerslag hebben op de uitvoering van operationele taken.

Doel

Defensie heeft onverminderd de ambitie een volledige vulling te bereiken. Het bestaande personeelsbeleid zal daarom met kracht worden voortgezet. Daarnaast wordt een aantal nieuwe maatregelen genomen. Voor 2009 is in totaal € 50 miljoen extra gereserveerd en dit budget wordt defensie-breed aangewend.

Maatregelen

1.  Het Flexibel Personeelssysteem

Vooral de verdere uitwerking van FPS is in de beleving van het personeel van groot belang. Omdat een gebrek aan loopbaanperspectief en ontoereikende loopbaanbegeleiding als belangrijkste vertrekredenen worden aangemerkt, zijn de ontwikkeling van loopbaanpaden en zorgvuldige loopbaanbegeleiding uiterst noodzakelijk. Met FPS kan een aanpak op maat worden geboden.

De uitbreiding van het aantal loopbaanbegeleiders naar 100 eind 2008, en naar 200 in 2010 is dan ook essentieel. Loopbaanbegeleiding is een instrument om beter rekening te kunnen houden met wensen van het personeel. De begeleiding is ook nodig om personeel in staat te stellen zelf de loopbaan te beïnvloeden, het daarin te stimuleren en te ondersteunen en om afspraken daarover vast te leggen en de naleving ervan te verifiëren.

2.  Werving en Behoud

Gezien de urgentie van het probleem is eind 2007 een projectgroep Werving en Behoud ingesteld. Dit heeft geleid tot een actieplan dat op 4 april 2008 aan de Tweede Kamer is gezonden. Dit actieplan richt zich op drie sporen die de komende jaren tot resultaten moeten leiden. Deze sporen zijn werving, inclusief verhoogde aandacht voor allochtonen en vrouwen, een meer open personeelssysteem, waardoor Defensie aantrekkelijker wordt voor ervaren werknemers die op latere leeftijd bij Defensie willen komen werken, en behoud, waaronder alle maatregelen vallen die redenen voor vertrek kunnen wegnemen. Onder deze drie noemers wordt ook in 2009 gewerkt aan initiatieven die Defensie verder moeten profileren als aantrekkelijke werkgever, het zittende personeel loopbaanperspectief en een stabiele werkomgeving moeten bieden en die bijdragen tot een betere vulling van de organisatie. De maatregelen uit het actieplan worden nader uitgewerkt en voor 15 oktober 2008 gerapporteerd aan de Tweede Kamer. In die rapportage zal in ieder geval ook aandacht worden besteed aan de volgende onderwerpen.

Balans tussen werk en privéleven

Bijzondere aandacht gaat uit naar de militair en zijn thuisfront als het gaat om de combinatie van werk en privéleven. In het actieplan Werving en Behoud wordt verwezen naar de motie-Knops en Eijsink (Kamerstuk 31 200 X, nr. 52) over de beloning van militairen met een bepaald uitzendverleden en de motie-Voordewind en Van der Staaij (Kamerstuk 31 200 X, nr. 63) over de vrijstelling van uitzending voor mannelijke militairen met kinderen jonger dan één jaar. Daarbij wordt ook de recente uitspraak van de commissie Gelijke Behandeling betrokken over de mogelijkheid voor vrouwen met kinderen tot vijf jaar om gevrijwaard te blijven van uitzending.

Aandacht voor schaarse categorieën

De uitzenddruk voor personeel in schaarse categorieën is vaak hoog. Conform het actieplan zijn in 2008 loopbaangesprekken gevoerd met alle betrokken militairen en wordt gericht gebruik gemaakt van bindingsinstrumenten, waaronder bindingspremies. Daarnaast wordt vanaf het najaar 2008 gericht geworven onder oud-medewerkers van Defensie voor deze specifieke functies. In dit perspectief past ook een versterkt reservis-tenbeleid. In 2009 worden deze maatregelen en instrumenten voor een beter wervingsresultaat nader uitgewerkt en geïntensiveerd.

De invoering van de wervingsbonus.

In 2008 zijn de voorbereidingen getroffen voor de invoering van de wervingsbonus. Daarmee krijgen defensiemedewerkers die nieuwe kandidaten aanbrengen bij voltooiing van de initiële opleiding een premie van € 1 000. Op deze manier kan Defensie effectief gebruikmaken van haar ongeveer 70 000 ambassadeurs. Naar aanleiding van de eerste resultaten worden in 2009 de werkwijze en de effecten geëvalueerd.

Parttime wervers

Verhalen van (jonge) militairen met operationele ervaring brengen het beste over wat Defensie te bieden heeft. De inzet van parttime wervers uit operationele eenheden heeft in het verleden zijn waarde bewezen en zal worden geïntensiveerd. Door hun ervaring en belevingswereld zijn zij als geen ander in staat een beeld te schetsen van het werken bij Defensie. Het aantal parttime wervers zal worden uitgebreid van 50 in 2008 naar 75 in

2009 en 150 in 2011.

Wervings- en selectieketen

Hoewel de laatste jaren al veel is gedaan om het wervings- en selectieproces te verbeteren, is daar verdere winst te behalen. In 2008 zijn maatregelen geformuleerd om de uitval in de keuring en selectie van de huidige 45 procent terug te brengen tot 40 procent in 2010, zonder daarbij concessies te doen aan de aanname-eisen. In 2009 zullen deze maatregelen worden ingevoerd.

De brug tussen werving en behoud: de (initiële) opleiding De uitval in vooral de initiële opleidingen blijft hoog. Naast opleiden komt de nadruk te liggen op de begeleiding en het geschikt maken van de cursist. In 2008 zijn maatregelen geformuleerd om het opleidingsverloop terug te dringen van gemiddeld 35 procent in 2007 naar 30 procent in

2010 en 25 procent in 2013. In 2009 zullen deze maatregelen worden ingevoerd.

Zorgloket thuisfront (family support)

Zeker wanneer personeel wordt uitgezonden moet Defensie goed werkgeverschap tonen, niet alleen tegenover de militairen, maar ook tegenover hun thuisfront. In 2008 is onderzocht in hoeverre ondersteuning in het kader van maatschappelijke stages zinvol kan zijn en een zorgloket voor hulpvragen of praktische ondersteuning van het thuisfront (family support)uitkomst kan bieden. De uitkomsten van dit onderzoek worden in 2009 in concreet beleid vertaald.

Reservisten

Hun gevarieerde competenties en flexibele beschikbaarheid maken reservisten bij uitstek geschikt om (tijdelijke) tekorten op te vangen. Om een ruimere inzet van reservisten te bewerkstelligen, moet Defensie zich ook op de werkgevers richten. Er is in 2008 aanvullend onderzoek verricht naar de mogelijkheden het reservistenbeleid verder te ontwikkelen en op een hoger niveau te brengen. Het jaar 2009 staat in het teken van de uitwerking van de vernieuwde reservistennota die eind 2008 aan de Tweede Kamer wordt gezonden.

3.  Gender en diversiteit

Voor werving en behoud, voor de kwaliteit van het product en draagvlak in de maatschappij streeft Defensie naar een divers samengesteld personeelsbestand. In de brief over gender- en diversiteitsbeleid van 14 december 2007 (Kamerstuk 31 200 X, nr. 78) is daarom een reeks beleidsmaatregelen aangekondigd. Deze maatregelen betreffen de instroom, coaching en begeleiden, opleidingen, functietoewijzing, voorlichting en communicatie, de werk- en leefomgeving en de oprichting van de deskundigenpool «gender en diversiteit». Het streven blijft er op gericht dertig procent van de instroom van burgerpersoneel te laten bestaan uit vrouwen. Bij militair personeel zijn de streefcijfers uiteenlopend, van vijftien procent bij het CZSK tot dertig procent bij het CKMar. Voor de instroom van etnisch-culturele minderheden wordt gestreefd naar een percentage dat gelijk is aan het aandeel in de beroepsbevolking.

4.  Commissie-Staal

In 2008 is veel aandacht besteed aan de uitvoering van de maatregelen naar aanleiding van het rapport van de commissie-Staal. Zo is in 2008 internet op de legeringskamers geïnstalleerd en is een begin gemaakt met renovaties in de werk- en leefomstandigheden en met de inrichting van de nieuwe integriteitsorganisatie. Deze inspanningen zijn gericht op het creëren van een prettige en daardoor ook veilige woon-, werk- en leefomgeving. Naast de overige, al lopende projecten op het gebied van leiderschap, management en organisatie en personeel wordt in 2009 aandacht besteed aan infrastructurele projecten en duurzame ontspan-ningsmaatregelen. In 2009 worden alle maatregelen in de lijnorganisatie belegd en in de reguliere begrotingsprocedures opgenomen, waardoor zowel medewerkers als leidinggevenden door de organisatie voldoende worden ondersteund om ongewenst gedrag te voorkomen en tegen te gaan.

5.  Veiligheid van personeel

De veiligheid en de inzetbaarheid van personeel, zowel in opleiding en training in vredestijd als tijdens de uitvoering van missies, is essentieel voor de doeltreffende en doelmatige taakuitvoering. In 2008 is een

projectorganisatie ingesteld die het nieuwe veiligheidsmanagement-systeem zal gaan invoeren binnen Defensie. Dit systeem heeft betrekking op alle activiteiten van Defensie, ook die in uitzendgebieden, met uitzondering van veiligheidsrisico’s als gevolg van het optreden van tegenstanders.

De speerpunten van het veiligheidsbeleid in 2009 zijn:

– Verankering van de besturing van het aspect veiligheid als onderdeel

van kwaliteitsmanagement in de lijnorganisatie; – Verankering in de organisatie van het risicomanagement door opname

in de plancyclus; – Vastlegging, onderzoek en analyse van voorvallen en op grond

daarvan door analyse en aanvullende maatregelen verder verhogen

van het veiligheidsniveau; – Bevordering van het gewenste gedrag op het gebied van veiligheid bij

medewerkers op alle niveaus in de organisatie.

• 2. 

  Verbeteren van de operationele inzetbaarheid

Situatie

Het verbeteringstraject is met de gerichte intensiveringen uit de beleidsbrief Wereldwijd Dienstbaarverder verdiept. De operationele ervaringen die zijn opgedaan in de missiegebieden rechtvaardigen versterkingen van specifieke ondersteunende en operationele capaciteiten. Complexe operaties zoals die in Afghanistan vragen om een brede benadering. Niet alleen de gevechtstroepen op de grond, maar ook alle ondersteunende elementen zijn van groot belang voor het welslagen van een dergelijke operatie. Dat geldt voor de logistieke ondersteuning op grote afstand, waaronder de instandhouding en het onderhoud van materieel en de aanvoer van materieel en personeel naar het uitzendgebied, maar evenzeer voor een goede inlichtingenpositie en toereikende bescherming van het personeel tegen een irregulier optredende tegenstander. Ook zijn meer verschillende middelen nodig om een missie uit te voeren. Een sprekend voorbeeld hiervan is het aanhoudende grote beroep dat tijdens operaties in Irak en Afghanistan is gedaan op de transport- en gevechtshelikopters van de krijgsmacht. Door deze ontwikkelingen worden hogere eisen gesteld aan de interoperabiliteit van middelen. Naast deze ontwikkelingen op langere termijn is ook sprake van acute maatregelen om het voortzettingsvermogen te kunnen garanderen. De grote druk van vooral de operatie in Afghanistan is ten koste gegaan van de gereedstelling en de oefening van eenheden die niet worden uitgezonden.

Doel

De tweede beleidsprioriteit van Defensie betreft de verbetering van de operationele inzetbaarheid. Op grond van de ervaringen uit recente operaties en met het oog op verwachte toekomstige operaties, zullen in 2009 de volgende maatregelen worden genomen.

Maatregelen

1. Vervanging materieel en repareren operationele gereedstelling In 2009 wordt ten behoeve van de vervanging van materieel en de reparatie van de operationele gereedstelling in totaal een bedrag van € 80 miljoen aan generale middelen aan de defensiebegroting toegevoegd. Daarvan wordt € 74,5 miljoen onder beleidsartikel 25 – DMO besteed aan

de vervanging van materieel dat vroegtijdig is versleten en de reparatie van de operationele gereedstelling, voornamelijk ten behoeve van de aanschaf van voorraden. Voor de inhuur van oefenterreinen is bij beleidsartikel 22 – CLAS € 5,5 miljoen gereserveerd. Los daarvan zal Defensie onverminderd aandacht moeten blijven schenken aan de gereedstelling van militairen voor individuele inzet als adviseurs en trainers. Vooral ten behoeve van de inzet in Afrika worden hoge eisen aan (taal)vaardigheden gesteld.

2.  Versterking Network Enabled Capabilities(NEC)

Modern militair optreden vereist dat uiteenlopende wapensystemen, sensoren en commandovoeringssystemen te land, op zee en in de lucht zodanig met elkaar in verbinding staan dat snel, doeltreffend en met de nodige flexibiliteit kan worden opgetreden. Deze systemen en sensoren vormen gezamenlijk als het ware een netwerk, waarvoor in bondgenootschappelijk verband de aanduiding Network Enabled Capabilitieswordt gebruikt. Doordat systemen en sensoren met elkaar in verbinding staan, kan een beter gemeenschappelijk beeld worden opgebouwd van de situatie in een operatiegebied. Het vermogen systemen en sensoren in een netwerk samen te brengen, komt zowel de slagvaardigheid van de missie als de veiligheid van de eigen eenheden ten goede. Complexe operaties zoals in Afghanistan vergen bovendien dat dit vermogen niet uitsluitend op hogere niveaus maar ook lager, dat wil zeggen bij kleinere eenheden en verbanden aanwezig is. Investeringen in NEC bevorderen voorts het vermogen samen met bondgenoten en partners op te treden. Dit vertaalt zich in een hoge mate van interoperabiliteit, aanpassingsvermogen en veiligheid. In 2009 zal in het bijzonder worden gewerkt aan de totstandkoming van een gedeeld situatiebeeld (CommonOperational Picture), aan het verder verbeteren van de gegevensuitwisseling tussen commandosystemen, datanetwerken en identificatiemiddelen om eigen en vijandelijke eenheden te kunnen onderscheiden, en aan het verbeteren van de verzameling, verwerking en distributie van sensorinformatie. In 2009 zal op het gebied van NEC € 7 miljoen extra worden geïnvesteerd, terug te vinden in beleidsartikel 25 – DMO. Het totaal aan extra investeringen voor NEC tijdens deze kabinetsperiode bedraagt € 28 miljoen. Vanaf 2012 wordt jaarlijks € 10 miljoen voorzien.

3.  Versterking van de inlichtingenketen

Het belang van een goede inlichtingenpositie is de afgelopen jaren verder toegenomen. De toenemende complexiteit van operaties en de mondialisering van de inzet van de krijgsmacht stellen bovendien hogere eisen aan de inlichtingenvoorziening. Daarbij is het van belang te weten wat onder de bevolking in een operatiegebied leeft en wat de tegenstanders van een missie van plan zijn, om daarop tijdig te kunnen anticiperen. Betrouwbare en tijdige inlichtingen zijn niet alleen voorwaarden voor effectief militair optreden maar ook voor de veiligheid van onze militairen. Deze ontwikkelingen vergen een wezenlijke versterking van de inlichtingenketen bij Defensie. De in 2008 in gang gezette bundeling van de middelen voor de verwerking van operationele inlichtingen in een krijgsmachtbreed inzetbare inlichtingeneenheid wordt in 2009 vervolgd. Specialisten met verschillende achtergronden kunnen de informatie uit uiteenlopende bronnen in samenhang analyseren. Mede op grond van de bevindingen van de commissie-Dessens is besloten tot een versterking van de inlichtingenketen van Defensie, waaronder de MIVD. In totaal wordt voor de inlichtingenketen in 2009 € 15,1 miljoen begroot. Ook voor de jaren erna zijn voor deze maatregelen structurele financiële middelen voorzien. De versterking van de inlichtingenketen zal in 2013 volledig zijn bereikt.

4.  Oprichting van een permanent hoofdkwartier

Ten behoeve van zijn operationele rol beschikt de CDS thans over het Defensie Operatie Centrum (DOC). Omdat gezamenlijke operaties meer regel dan uitzondering zijn, is in de brief Wereldwijd Dienstbaaraangekondigd dat het DOC zal worden getransformeerd tot een Permanent Gezamenlijk Hoofdkwartier (PGHK). In het PGHK zullen ook elementen van de operatie- en situatiecentra van de operationele commando’s worden ondergebracht. Hierdoor kan de aansturing van operaties verder worden verbeterd en kunnen de operationele informatiestromen beter worden gecoördineerd. Ook kan de informatieverstrekking aan de politieke en de ambtelijke leiding verder worden verbeterd. In het gezamenlijke hoofdkwartier wordt plaats ingeruimd voor vertegenwoordigers van andere departementen en civiele partners. De formering en gereedstelling van de eenheden blijven de taak van de operationele commando’s. Het gezamenlijke hoofdkwartier levert een wezenlijke bijdrage aan een geïntegreerde aanpak van internationale missies – van de planning tot en met de uitvoering en de afwikkeling – en het bevordert de doeltreffende inzet van de krijgsmacht voor nationale taken. De voorbereidingen voor de oprichting zullen in 2009 worden voortgezet. Het uitvoeringstraject begint in 2010 en wordt naar verwachting in 2011 voltooid.

5.  Verbetering van de veiligheid en bescherming van uitgezonden personeel

De veiligheid en de bescherming van uitgezonden personeel staan bij Defensie hoog op de agenda. Dit vertaalt zich niet alleen in de verbeterde bescherming van voertuigen en onderkomens, maar ook in de voorbereiding op een missie. Regelmatig worden onze militairen geconfronteerd met raketten, mortieren en geïmproviseerde explosieven, die in het militaire jargon improvised explosive devices(IED’s) worden genoemd. Deze IED’s hebben al levens gekost en vergen snelle tegenmaatregelen. Dergelijke maatregelen zijn niet alleen gericht op het vinden en het uitschakelen van de explosieven, maar ook op het uitschakelen van het achterliggende netwerk van de tegenstander, zo nodig ook fysiek. Belangrijk aandachtspunt is het voorbereiden en trainen van de militairen om te kunnen overleven in een gebied met een hoge IED-dreiging. Er wordt een reeks maatregelen getroffen om onze eigen eenheden beter te beschermen en de IED-dreiging tegen de bevolking en Afghaanse en internationale organisaties te verminderen. De IED-taakgroep (Joint Task Force Counter IED)heeft in 2008 een plan van aanpak gepresenteerd dat inmiddels voortvarend ter hand is genomen. Dit zal in 2009 worden voortgezet. Het plan moet ertoe leiden dat de Task Force Uruzgansneller, veiliger en beter kan optreden en het initieert een krijgsmachtbrede structurele aanpak op het gebied van de Counter IED. De procedures, de opleiding en de training van de militairen worden doorlopend aangepast op basis van de ervaringen in Afghanistan, en de opleidingscapaciteit is uitgebreid. Er zijn maatregelen genomen en er is geld gereserveerd om de detectie en neutralisering van IED’s te verbeteren, zoals door middel van de inzet van speurhonden en de verwerving van detectiemiddelen. Er zijn veel inspanningen verricht om het plaatsen van IED’s te voorspellen en te voorkomen. Zo komt er onder andere een forensische onderzoekscapaciteit om de daders te kunnen identificeren en het netwerk in kaart te brengen.

Voor 2009 is voor de veiligheid en de bescherming van uitgezonden personeel € 6 miljoen extra gereserveerd, waarvan € 5,3 miljoen valt onder beleidsartikel 25 – DMO en € 0,7 miljoen onder beleidsartikel 22 –

CLAS. Het dynamische en actuele karakter van dit onderwerp kan leiden tot tussentijdse aanpassingen van de ramingen.

De intensivering van de veiligheid en de bescherming van uitgezonden personeel is tevens gericht op de verwerving van additionele beschermingsmiddelen voor voertuigen. Deze middelen worden verworven binnen het project «Defensiebrede vervanging operationele wielvoertuigen» en leiden daarom nog niet tot investeringen in 2009.

6.  Versterking van de civiel-militaire samenwerking bij uitzendingen In het kader van de verdere professionalisering op het gebied van civiel-militaire samenwerking (CIMIC) bij uitzendingen wordt de CIMIC-eenheid in 2009 verder versterkt met voltijd CIMIC-specialisten. In 2011 bereikt de eenheid de gewenste sterkte. In 2009 wordt € 0,6 miljoen extra geïnvesteerd in CIMIC.

7.  Versterking van de informatievoorziening

Defensie geeft prioriteit aan de ondersteuning van de defensiebrede materieellogistieke, personele en financiële informatievoorziening en de daaraan gerelateerde verbetering van de besturing, bedrijfsvoering en werkwijze. Een grootschalig en complex project in dit kader is de invoering van ERP-software (SAP) voor de financiële en materieel-logistieke processen in het project SPEER. De beheersing van de invoering van ERP wordt, voorafgaand aan de grote uitrol, gekenmerkt door kleinschalige pilots. De programmadoelstellingen worden hierdoor geleidelijk verwezenlijkt. Door de verkleining van de invoeringsschaal worden de leereffecten beter benut. Dit bevordert de interne beheersbaarheid van het programma. In 2008 is ERP in het financiële domein uitgerold. Vanaf 2009 wordt de aandacht gericht op de uitrol in het materieellogistieke domein. Daarbij is het van belang processen te vereenvoudigen alvorens ze te automatiseren.

Het programma basisadministraties levert in 2009 inzicht in de samenhang tussen de belangrijkste defensiegegevens, de verantwoordelijken voor die gegevens en het gekoppelde IV-systeem. Per administratie zijn verbeteringsplannen opgesteld die vanaf 2009 worden uitgevoerd. Tegelijk zijn de defensiebegrippen op orde gebracht en is het beheer ervan duidelijk belegd in de organisatie. Daarnaast wordt in 2009 begonnen met de verbetering van de diensten (de ICT-infrastructuur en -beheerorganisatie) om gegevens gemakkelijker te kunnen uitwisselen en de kwaliteit te kunnen verbeteren.

Voor de verbetering van de informatievoorziening is in 2009 in totaal € 20 miljoen gereserveerd, onder andere voor SPEER en voor de verbetering van de basisadministraties.

8.  Verbetering van het voortzettingsvermogen van de Apache-helikopters De Apache-gevechtshelikopters zijn van grote betekenis voor de ondersteuning en de bescherming van onze militairen op de grond. Zij helpen bijvoorbeeld de escalatiedominantie ten opzichte van de tegenstander te waarborgen. De afgelopen jaren is op deze capaciteit aanhoudend een groot beroep gedaan. Het voortzettingsvermogen van de Apache-helikopters zal daarom worden vergroot door het functiebestand van zowel het vliegend personeel als het onderhoudspersoneel uit te breiden. Zo kan tevens de uitzenddruk in deze categorieën worden verminderd. Met deze intensivering is in 2009 € 5 miljoen gemoeid onder beleidsartikel 23 – CLSK. Daarnaast wordt definitief afgezien van het voornemen vijf

Apache-helikopters te verkopen. Naar aanleiding van de indiening van de motie-Knops, Boekesteijn en Eijsink (Kamerstuk 31 200 X, nr. 50) waarin Defensie wordt gevraagd de reserve toestellen op dezelfde standaard te brengen als de overige operationele toestellen¹, is een studie uitgevoerd naar de technische, financiële en operationele gevolgen van het op standaard brengen van de reservetoestellen. Op grond daarvan is besloten dat de vijf aangehouden Apaches alsnog worden meegenomen in de lopende en latere modificatieprogramma’s. De benodigde financiële middelen daarvoor zijn onder meer gevonden binnen het budget van het totale Apache-dossier en de lopende exploitatiebudgetten. Hierdoor wordt gegarandeerd dat Defensie ook op termijn kan blijven beschikken over bruikbare reserve Apaches.

9. Kabinetsbesluit vervanging F-16 en andere materieelprojecten Ons land neemt sinds 2002 deel aan de ontwikkeling in de Verenigde Staten van de Joint Strike Fighter(JSF). Nederland heeft zich voor deze fase verplicht tot een financiële bijdrage van $ 800 miljoen, een bedrag dat op termijn een groter financieel volume aan orders voor Nederlandse bedrijven zal opleveren. Intussen is de productie-, instandhoudings- en doorontwikkelingsfase van de JSF gaande die de gehele levensduur van het toestel behelst.

Zoals in het coalitieakkoord is vastgelegd, moeten de komende jaren nog enige tussenstappen worden gezet voordat een definitief besluit voor de vervanging van de F-16 aan de orde is. Na de herijking van de business casein 2008 is daarom in de tweede helft van 2008 een hernieuwde vergelijking voorzien van de JSF met een aantal alternatieven. Om zo goed mogelijk inzicht te krijgen in de prestaties van de JSF en om de invoering van het toestel bij de Commando luchtstrijdkrachten te ondersteunen is het de bedoeling met twee toestellen mee te doen aan het operationele test- en evaluatieprogramma dat vanaf 2011 in de Verenigde Staten zal worden uitgevoerd (Kamerstuk 26 488, nr. 65). Het kabinet heeft in 2008 besloten tot de ondertekening van een MoU over dit programma. Het kabinet zal in 2009 een besluit nemen over de definitieve aanschaf van beide testtoestellen, mede gebaseerd op de resultaten van de actualisering van de kandidatenvergelijking. De uiteindelijke besluitvorming over de vervanging van de F-16 is voor deze kabinetsperiode voorzien.

Ook voor andere materieelprojecten is 2009 een mijlpaal. De Tweede Kamer wordt onder meer geïnformeerd over de verwerving van het joint logistiek ondersteuningsschip bij het Commando zeestrijdkrachten. Bij het Commando landstrijdkrachten stroomt in 2009 de laatste van in totaal 410 Fennek-voertuigen in en wordt onder meer de behoeftestelling voltooid van de vervanging van tactische radio’s. Bij het Commando luchtstrijdkrachten komen de derde en vierde C-130 transporttoestellen beschikbaar. Tevens wordt in 2009 de eerste van de zes in 2007 bestelde Chinook-helikopters geleverd.

¹ In deze motie is Defensie verzocht «te bezien of door middel van een voorstel tot herpriori-tering in materieelprojecten binnen de begroting, de vijf aangehouden toestellen op dezelfde standaard gebracht kunnen worden als de overige Apaches».

10. Invulling behoefte Strategisch Luchttransport

De regering heeft in juni 2008 besloten met 500 vlieguren per jaar deel te nemen aan het C-17 initiatief van de NAVO om de strategische luchttransportcapaciteit te vergroten. Aan dit NAVO-initiatief nemen thans 13 landen deel. De initiële deelnamelijst voor dit project was groter, maar in het voorbereidingstraject hebben drie landen van deelneming afgezien. Verdere aanpassing van het deelnemerbesand kan bij een dergelijk internationaal project niet worden uitgesloten. Een C-17-capaciteit is van

groot belang ter ondersteuning van het expeditionaire optreden van de krijgsmacht, zoals in Afghanistan en Afrika. Defensie heeft behoefte aan luchttransport met vliegtuigen die grote, buitenprofiel ladingen kunnen vervoeren en die zijn voorzien van zelfbeschermingsmiddelen tegen gangbare dreigingen, zoals infraroodgeleide afweerraketten. De eenmalige investeringskosten bedragen € 130 miljoen. Dit bedrag wordt gezamenlijk door de ministeries van Defensie en Buitenlandse Zaken bekostigd. De exploitatiekosten bedragen ongeveer € 15 miljoen per jaar. Voor 2009 zal € 22 miljoen worden gereserveerd op de defensiebegroting onder beleidsartikel 25 DMO.

Nederland neemt verder, samen met Duitsland, Frankrijk en België, deel aan de ontwikkeling van het European Air Transport Command(EATC), dat op 1 januari 2010 initieel operationeel zal zijn. Nederland levert in 2009 een personele bijdrage aan de multinationale organisatie van het EATC. Het initiatief heeft tot doel de beschikbare luchttransportcapaciteit en de Air-to-Air Refueling(AAR)-capaciteit van de participerende landen onder één commando te brengen, waardoor deze capaciteit doelmatiger kan worden ingezet. Het commando stelt zijn capaciteiten ook ter beschikking aan de EU, de NAVO en de VN.

• 3. 

  Bedrijfsvoering en interne reorganisatie: Ruimte scheppen voor verbetering

Situatie

De derde beleidsprioriteit betreft maatregelen die ruimte scheppen voor verbetering, en die tevens gevolg geven aan de afspraken uit het coalitieakkoord met betrekking tot de verkleining van de Rijksdienst. Waar in voorgaande jaren een minimumprogramma van kracht was, is in 2007 als logisch vervolg daarop het «Kwaliteitsprogramma bedrijfsvoering» van start gegaan. Het daarin beschreven verbeteringstraject om structurele tekorten van de bedrijfsvoering in enge zin weg te nemen, heeft onvoldoende effect gehad. De maatregelen die in dat kader zijn genomen, zijn onvoldoende verankerd in de organisatie.

Doel

Deze kabinetsperiode zal nadrukkelijk aandacht worden besteed aan de verbetering van de bedrijfsvoering van Defensie. Daarmee zijn in 2009 de volgende maatregelen gemoeid.

Maatregelen bedrijfsvoering

1. Verbetering bedrijfsvoering

Naar aanleiding van de uitkomsten van het bezwaaronderzoek «Sturing en Beheersing» dat de Algemene Rekenkamer eind 2007 in samenwerking met Defensie heeft uitgevoerd, is in 2008 een uitgebreid plan van aanpak «Beter Verbeteren» opgesteld. In dit plan van aanpak zijn op gedetailleerde wijze de te doorlopen stappen in de tijd weergegeven, zodat het probleem van het niet beklijven van verbeteringsmaatregelen wordt opgelost en de tekorten in de bedrijfsvoering structureel afnemen. De oplossingen zullen worden gevonden in structuur, procedures en regelgeving, cultuur, communicatie en educatie. Dit betekent dat alle delen van de defensieorganisatie er nadrukkelijk bij betrokken zijn. Defensie heeft in mei 2008 een projectgroep ingesteld onder leiding van een projectgeneraal om de verbeteringen uit te voeren en te monitoren.

Het plan van aanpak is gestoeld op vier pijlers, te weten de ontwikkeling van een verbeteringssystematiek bedrijfsvoering, de opstelling en uitvoering van een plan van aanpak voor het financiële beheer, idem voor het materieelbeheer, en randvoorwaardelijke aspecten (elementen zoals de bedrijfscultuur en het gedrag van mensen). Essentieel bij de uitwerking van de pijlers is een gedegen aanpak en de betrokkenheid van het uitvoerende niveau in de lijn bij zowel de oorzaakanalyse als de uitvoering van verbeteringsmaatregelen. Met ingang van het uitvoeringsjaar zal de verbeteringssystematiek zijn opgenomen in de interne plannings- en begrotingscyclus. In 2008 zal het financiële beheer op een aantal aspecten moeten verbeteren en in het voorjaar 2009 zullen deze verbeteringen aantoonbaar en verifieerbaar moeten zijn. Daarnaast zullen in 2009 meerjarige verbeteringsplannen voor zowel het financiële als het materieelbeheer worden vastgesteld.

2.  Financieel beheer

Aan de hand van de in 2008 ontwikkelde en ingevoerde verbeterings-systematiek bedrijfsvoering en de toepassing van deze systematiek ter verbetering van het financiële beheer dient Defensie in het eerste kwartaal 2009 duidelijk zichtbare verbeteringen in het financiële beheer aan te tonen. De verbeteringsplannen voor het financiële beheer zijn eind 2008 opgesteld en opgenomen in de bedrijfsplannen 2009 van de defensieonderdelen.

3.  Materieelbeheer

Er moet een plan van aanpak worden opgesteld om het materieelbeheer in de ketens te verbeteren. Hierin staan centraal de risicoanalyse ter bepaling van de kritische ketens en materieelsoorten en aansluitend de probleem- en oorzaakanalyse. Nadat de ketens en materieelsoorten met een hoog risico zijn vastgesteld, wordt in maart 2009 een meerjarenplan gepresenteerd waarin staat hoe de tekorten worden opgeheven. Naast de verbeteringsmaatregelen zal de invoering van het nieuwe voorschift materieelbeheer een impuls zijn voor de verbetering van het beheer. De verbeteringsplannen voor het materieelbeheer moeten eind 2009 deel uitmaken van de definitieve bedrijfsplannen 2010 van de defensieonderdelen.

Uiterlijk begin maart 2009 moeten een concreet en SMART geformuleerd plan van aanpak en de uitwerking ervan (eveneens SMART) in een verbeteringsplan zijn vastgelegd. Dit verbeteringsplan beoogt tegemoet te komen aan de voorstellen tot een structurele verbetering die de Algemene Rekenkamer heeft geformuleerd. Ook zullen dan de eerste resultaten van deze verbeteringen in de praktijk zichtbaar worden.

Maatregelen interne reorganisatie

1. Doelmatigheid bedrijfsvoering

Met de maatregelen voor een grotere doelmatigheid van de bedrijfsvoering is voor 2009 een besparing gemoeid van € 70 miljoen. De maatregelen betreffen het programma Vernieuwing Rijksdienst (€ 21 miljoen), een reductie op de bijdrage aan de baten-lastendienst Paresto (€ 20 miljoen), de vergroting van de doelmatigheid bij diverse eenheden (€ 17 miljoen) en de samenvoeging van diverse dienstencentra en eenheden (€ 12 miljoen).

2.  Vergroting van de operationele doelmatigheid

In de brief Wereldwijd Dienstbaarzijn enkele operationele doelmatigheidsmaatregelen aangekondigd, waaronder de samenvoeging van de logistieke brigade en de gevechtssteunbrigade van het Commando landstrijdkrachten tot de ondersteuningstaakgroep, en het opheffen van de op Curac¸ao gestationeerde compagnie mariniers waarvan de taken (op rotatiebasis) door een compagnie van het Commando landstrijdkrachten worden overgenomen. De plannen van aanpak voor deze doelmatigheidsmaatregelen zijn in 2008 goedgekeurd en worden in 2009 verder uitgevoerd. Met de maatregelen is in totaal een korting van € 9 miljoen gemoeid op verschillende beleidsartikelen.

3.  Operationele reductiemaatregelen

Om ruimte te maken voor de eerder beschreven maatregelen ter versterking van de operationele inzetbaarheid van de krijgsmacht, is in de brief Wereldwijd Dienstbaarbezien waar de toegevoegde waarde van deze intensiveringen opweegt tegen een vermindering van het aantal hoofdwapensystemen. Alles afwegende is eind 2007 besloten tot: – de opheffing van twee tankeskadrons met in totaal 28 Leopard-2 tanks.

Het aantal parate Leopard-2 tanks neemt hierdoor af van 88 naar 60; – de opheffing van twee vuurmondbatterijen met in totaal twaalf

pantserhouwitsers. Het aantal parate pantserhouwitsers neemt

hierdoor af van 36 naar 24: – de afstoting van achttien F-16 gevechtsvliegtuigen. Het aantal parate

gevechtsvliegtuigen neemt hierdoor af van 90 naar 72.

Voor 2009 zijn besparingen voorzien van € 41 miljoen bij beleidsartikel 23 – CLSK en € 47 miljoen bij beleidsartikel 22 – CLAS.

Materieel dat overtollig wordt, zal worden verkocht. Binnen de kaders van het wapenexportbeleid wordt de markt actief benaderd. Verkoopkansen lijken aanwezig.

Financiële gevolgen van het Defensiebeleid

Om de aansluiting van de begroting 2009 met de begroting 2008 (in totalen) mogelijk te maken, is hieronder een overzicht opgenomen met de mutaties.

Toelichting mutaties

Beleidsmatige mutaties voor 2009

Overheveling van/naar andere departementen

Het betreft hier met name de bijdragen van de betrokken departementen in verband met de inzet van schepen en vliegtuigen voor de Kustwacht Nederland nieuwe stijl. Hiermee beschikt de Kustwacht over eigen middelen waarmee ze de rekeningen van de Rijksbrede rederij kan voldoen. Daarnaast draagt Defensie bij aan de Basisregistratie Kadaster en Topografie van VROM en aan de versleuteling van de kosten voor het Nationaal Bureau Verbindingsbeveiliging (NBV).

Hogere verkoopopbrengsten

De mutatie betreft de verkoop van materieel, zoals in de brief Wereldwijd

Dienstbaaris uiteengezet.

Toekenning operationele gereedstelling

Voor het herstel van de operationele gereedheid bij de operationele commando’s is het noodzakelijk dat de voorraden voor onder meer munitie, reservedelen en kleding op peil gebracht worden.

Bos-gelden missie Afghanistan

Als gevolg van het kabinetsbesluit de missie in Afghanistan te verlengen,

is extra geld toegekend.

Ontwikkeling dollarkoers

De ontwikkeling van de dollarkoers heeft, conform de afspraken die daarover zijn gemaakt met het ministerie van Financiën, geleid tot een budgettaire bijstelling.

Overheveling van BuitenlandseZaken voor crisisbeheersingsoperaties Vanuit het HGIS-budget is voor 2009 € 80,6 miljoen toegevoegd aan de structurele voorziening «Uitvoering Crisisbeheersingoperaties» op de defensiebegroting. Deze toevoeging is met name bedoeld om de verlenging van (af)lopende missies zoals EUFOR Althea en ISAF Stage III, en om deelname aan nieuwe missies zoals EUFOR TCHAD te kunnen accommoderen.

Autonome mutaties voor 2009

Loon- en prijsbijstelling 2008

Met de toekenning van € 156,1 miljoen voor de loonbijstelling 2008 en € 73,5 miljoen voor de prijsbijstelling 2008 is de begroting op het loon- en prijspeil 2008 gebracht.

2.2 De beleidsartikelen

Hoofdtaken

De gronden voor de inzet van de krijgsmacht zijn opgesomd in artikel 97 van de Grondwet¹. In overeenstemming hiermee zijn drie hoofdtaken van de krijgsmacht te onderscheiden, te weten:

• 1. 

  bescherming van de integriteit van het eigen en het bondgenootschappelijke grondgebied, inclusief de Nederlandse Antillen en Aruba;

• 2. 

  bevordering van de internationale rechtsorde en stabiliteit;

• 3. 

  ondersteuning van civiele autoriteiten bij rechtshandhaving, rampenbestrijding en humanitaire hulp, zowel nationaal als internationaal.

Ambitieniveau

De krijgsmacht staat garant voor:

+ de bescherming van het eigen en bondgenootschappelijke grondgebied, inclusief de Nederlandse Antillen en Aruba, zo nodig met alle beschikbare middelen;

¹ Dit artikel luidt: «Ten behoeve van de verdediging en ter bescherming van de belangen van het Koninkrijk, alsmede ten behoeve van de handhaving en de bevordering van de internationale rechtsorde, is er een krijgsmacht.»

een actieve bijdrage aan het geïntegreerde buitenlandbeleid van ons

land. Het gaat hierbij om:

– kwalitatief en technologisch hoogwaardige militaire bijdragen aan

internationale operaties in alle delen van het geweldsspectrum, ook

in de beginfase van een operatie. Dit betreft:

– een bijdrage aan het ambitieniveau van de NAVO. In verband hiermee zal de krijgsmacht tevens een continue bijdrage van wisselende omvang leveren aan de NATO Response Force (NRF);

– een bijdrage aan het ambitieniveau van de Europese Unie. In verband hiermee zal de krijgsmacht tevens een periodieke bijdrage leveren aan de snelle reactiecapaciteiten van de Unie, de EU Battlegroups;

– een bijdrage aan de Stand-by High Readiness Brigade(Shirbrig) van de Verenigde Naties;

– deelname gedurende maximaal een jaar aan een operatie in het hogere deel van het geweldsspectrum met een brigade van landstrijdkrachten, twee squadrons jachtvliegtuigen of een maritieme taakgroep;

– gelijktijdige deelname gedurende langere tijd aan maximaal drie operaties in het lagere deel van het geweldsspectrum met taakgroepen van bataljonsgrootte of, bij luchtoperaties en maritieme operaties, equivalenten hiervan;

– het optreden bij landoperaties als lead nationop brigadeniveau en, samen met andere landen, op legerkorpsniveau, bij maritieme operaties als lead nation op taakgroepniveau en bij luchtoperaties met bijdragen op gelijkwaardige niveaus als de brigade;

– de uitvoering van speciale operaties, met inbegrip van evacuatieoperaties en contraterrorisme-operaties; – deelname aan politiemissies, waaronder die van de Europese

Gendarmerie-eenheid, met functionarissen en eenheden van het

Commando Koninklijke marechaussee en aan kleinschalige missies

met een civiel-militair karakter; – beschikbaarstelling van militaire deskundigen ten behoeve van de

training en advisering van veiligheidsorganisaties in andere landen;

– verlening van internationale noodhulp op verzoek van civiele autoriteiten;

+ bijdragen binnen de grenzen van het Koninkrijk aan de veiligheid van onze samenleving, onder civiel gezag. Het gaat hierbij in het bijzonder om: – de uitvoering van nationale taken, zoals de grensbewaking door het

Commando Koninklijke marechaussee en de Kustwacht; – militaire bijstand bij de strafrechtelijke handhaving van de

rechtsorde evenals de handhaving van de openbare orde en

veiligheid, zoals met bijzondere bijstandseenheden en de

explosievenopruiming; – militaire bijstand bij de bestrijding van rampen.

Onderstaande schema’s geven de zekere en te verwachten missies en bijdragen in 2009 weer.

• * 

  De met een asteriks aangemerkte missies zijn SSR-missies, of missies met een SSR-component

** Stand van zaken 31 juli 2008. Naast deze missies zijn er nog 49 militairen uitgezonden op overige missies. Doordat missies op roulatiebasis worden uitgevoerd zijn in totaal jaarlijks 6000 militairen op uitzending

Overzicht van de onderzoeken naar de doelmatigheid en de doeltreffendheid van beleid

In de regeling periodiek evaluatieonderzoek en beleidsinformatie 2006 staat dat beleid periodiek moet worden geëvalueerd. Daarbij wordt onderscheid gemaakt in twee vormen van evaluatieonderzoek ex-post. De eerste vorm betreft beleidsdoorlichtingen op het niveau van algemene of operationele doelstellingen. Deze dienen inzicht te geven in de uitvoering en de effecten van beleid. De tweede vorm betreft effectenonderzoeken ex post. Hierbij wordt gekeken naar de effecten van beleidsinstrumenten en kan worden vastgesteld of de waargenomen effecten ook zijn toe te schrijven aan het gevoerde beleid.

Uit evaluaties van de beleidsartikelen uit de begroting van het ministerie van Defensie blijkt dat deze onderzoeken onvoldoende toegevoegde waarde bieden. Dit komt door de begrotingsindeling naar organisatieonderdelen in plaats van naar beleidsthema’s. De doelmatigheid en doeltreffendheid van beleid zijn hierdoor niet goed te meten. In overleg met het ministerie van Financiën is besloten het ambitieniveau van Defensie als uitgangspunt te gebruiken voor beleidsdoorlichtingen. De doorlichtingen vinden plaats op het niveau van aspecten uit het ambitieniveau in plaats van de organisatieonderdelen.

Een eerste beleidsdoorlichting van een aspect uit het ambitieniveau wordt in de vorm van een pilotin 2008 uitgevoerd. De resultaten van deze doorlichting zijn eind 2008/begin 2009 beschikbaar. Op grond van de uitkomsten van deze pilotzal worden bepaald of een beleidsdoorlichting van een aspect van het ambitieniveau een bruikbare methode van evaluatieonderzoek is die toegevoegde waarde oplevert. De uitkomsten zullen ook bepalend zijn voor het wel of niet handhaven van de hieronder opgenomen meerjarige programmering van beleidsdoorlichtingen.

Door de aard van de instrumenten van Defensie, die samenhangt met de inzet van eenheden, ligt het uitvoeren van effectenonderzoek ex-post gecompliceerd. Effectenonderzoek vereist namelijk dat de situatie met beleid – inzet van eenheden – wordt afgezet tegen de situatie zonder beleid. Deze omstandigheid doet zich niet voor en dit soort onderzoek wordt dan ook niet uitgevoerd. In de periodieke missie-evaluaties wordt wel gekeken naar de effecten van de missies. Deze evaluaties worden geplaatst onder de kop overig evaluatieonderzoek.

Beleidsdoorlichtingen van aspecten ambitieniveau

– een bijdrage aan het ambitieniveau van de NAVO (NRF)

– een bijdrage aan het ambitieniveau van de Europese Unie (Battlegroups)

– een bijdrage aan de Stand-by High Readiness Brigade (Shirbrig)van de Verenigde Naties

– maximaal een jaar operatie in het hogere deel van het geweldsspectrum met een brigade van landstrijdkrachten, twee squadrons jachtvliegtuigen of een maritieme taakgroep

– gelijktijdig gedurende langere tijd maximaal drie operaties in het lagere deel van het geweldsspectrum met taakgroepen van bataljonsgrootte of, bij luchtoperaties en maritieme operaties, equivalenten hiervan

– optreden landoperaties als lead nationop brigadeniveau en samen met andere landen – op legerkorpsniveau, maritieme operaties als lead nation op taakgroepniveau en luchtoperaties bijdragen op gelijkwaardige niveaus als de brigade

– de uitvoering van speciale operaties, met inbegrip van evacuatieoperaties en contraterrorisme-operaties

– deelneming aan politiemissies, waaronder die van de Europese Gendar-merie-eenheid, met functionarissen en eenheden van het Commando Koninklijke marechaussee en aan kleinschalige missies met een civielmilitair karakter

– beschikbaarstelling van militaire deskundigen ten behoeve van de training en advisering van veiligheidsorganisaties in andere landen

– verlening van internationale noodhulp op verzoek van civiele autoriteiten

– de uitvoering van nationale taken, zoals de grensbewaking door het Commando Koninklijke marechaussee en de Kustwacht

– militaire bijstand bij de strafrechtelijke handhaving van de rechtsorde evenals de handhaving van de openbare orde en veiligheid, zoals met bijzondere bijstandseenheden en de explosievenopruiming

– militaire bijstand bij de bestrijding van rampen en zware ongevallen

X X

X X

Budgetflexibiliteit

De budgetflexibiliteit wordt in onderstaande tabel per beleidsartikel weergegeven. De budgetflexibiliteit per operationele doelstelling is nog niet mogelijk, daar de huidige in gebruik zijnde geautomatiseerde systemen hierop niet zijn ingericht.

X

X

X

X

X

X

X

X

X

2.2.1. Uitvoeren crisisbeheersingsoperaties – beleidsartikel 20 Algemene doelstelling

Bijdragen aan een duurzame internationale rechtsorde en stabiliteit.

Omschrijving van de samenhang in beleid

Nederland voert een actief veiligheidsbeleid dat zich uitstrekt van conflictpreventie tot crisisbeheersing en vredesopbouw, zowel in Europa als daarbuiten, om bij te dragen aan een duurzame internationale rechtsorde en stabiliteit. De uitvoering van crisisbeheersingsoperaties draagt bij aan het bereiken van de doelstellingen van het Nederlandse veiligheids- en defensiebeleid.

Verantwoordelijkheid

De minister is verantwoordelijk voor de uitvoering van het besluit tot uitzending, dat wil zeggen de inzet van militaire capaciteiten voor crisisbeheersingsoperaties.

Succesfactoren

Het behalen van de algemene doelstelling hangt onder meer af van de ernst en de achtergronden van het conflict, de betrokkenheid van de internationale gemeenschap, de samenwerking met hulporganisaties, de steun van de plaatselijke bevolking en de opstelling van de conflictpartijen.

Budgettaire gevolgen van het beleid

Ten laste van dit beleidsartikel worden de additionele uitgaven voor crisisbeheersingsoperaties geraamd en verantwoord, als onderdeel van de Homogene Groep Internationale Samenwerking (HGIS). Voor de genoemde operaties betreft dit de direct met de operaties verband houdende uitgaven die niet zouden worden gemaakt bij reguliere bedrijfsvoering.

Op het beleidsartikel 20 Uitvoeren crisisbeheersingsoperaties worden naast de ramingen voor de contributies, de additionele uitgaven geraamd die nodig zijn voor de inzet van de Nederlandse eenheden als «Voorziening HGIS». De niet-additionele uitgaven van de eenheden die zijn of worden ingezet worden geraamd ten laste van het leverende organisatieonderdeel. Zodra het politieke besluit is genomen over deelname aan een crisisbeheersingsoperatie worden, voor de overeengekomen duur van de deelname, de benodigde budgetten afzonderlijk geraamd en zichtbaar gemaakt. In die gevallen dat een inzet een financiële omvang heeft van minder dan € 2,5 miljoen of een personele inzet van minder dan vijf defensiemedewerkers, wordt deze bij het betreffende inzetgebied geraamd onder de post «Overige operaties».

Balkan

EUFOR/Althea

EULEX

Overige operaties Balkan

Afghanistan

ISAF

Overige operaties Afghanistan

Midden-Oosten

UNIFIL

Overige operaties Midden-Oosten

Afrika

EUFOR TCHAD/RCA

UNMIS

Overige operaties Afrika

Irak

NTM-I

Overige operaties Irak

Perzische Golf

Overige operaties Perzische Golf

Overige operaties en kleine missies

Contributies en premies

NAVO CRO/EU contributies

Afdracht premie/koopsom pensioenen

Operationele doelstelling 1: Motivering

Operationele doelstellingen

Vrede en stabiliteit in Europa/Balkan

De Balkan is een prioriteitsgebied in het Nederlandse veiligheidsbeleid. Defensie steunt dit beleid door een bijdrage te leveren aan zowel militaire als civiele missies in deze regio.

Instrumenten

European Force (EUFOR)/Althea

De Europese Unie (EU) heeft in december 2004 de operatie in Bosnië-Herzegovina van de NAVO onder de naam «Althea» overgenomen. Als onderdeel van het EU-besluit tot verkleining van deze militaire operatie is de Nederlandse bijdrage vanaf begin april 2007 verminderd tot ongeveer 85 militairen. Tegelijkertijd is een Regional Control and Coordination (RCC)-organisatie opgezet waarbij Nederland voor de regio Noord de leiding heeft. Deze organisatie is ingericht volgens het Liaison and Observation Team(LOT)-concept. De militairen van de LOT-organisatie

leven en werken tussen de lokale bevolking. Zij bemiddelen tussen hen en de lokale en regionale bestuurders. Ook verzamelen ze informatie over problemen in het gebied. De elf LOT-huizen in RCC Noord worden bewoond door militairen uit Nederland, Roemenië, Bulgarije, Chili en Zwitserland. Daarnaast heeft de RCC-organisatie een kleine ondersteuningseenheid. Ook levert Nederland een bijdrage aan het NAVO-hoofdkwartier te Sarajevo, de Integrated Police Unit(IPU) en het HQ EUFOR (ongeveer 32 personen). Het parlement heeft op 1 juli 2008 zijn steun uitgesproken voor het besluit van de regering de Nederlandse militaire bijdrage aan de EU-geleide troepenmacht in Bosnië-Herzegovina met twaalf maanden voort te zetten.

European Union Rule of Law Mission in Kosovo (EULEX Kosovo) EULEX heeft tot doel het bestuur, de politie, justitie en douane van Kosovo te ondersteunen. De omvang van de missie zal in totaal ongeveer tweeduizend mensen bedragen. In het voorjaar van 2008 is vertraging ontstaan in de ontplooiing van EULEX als gevolg van een vertraging in het terugtrekken van de United Nations Mission in Kosovo(UNMIK). De regering heeft besloten tot een Nederlandse bijdrage aan EULEX. De Nederlandse regering steunt de rol van de EU bij de ontwikkeling van de rechtsstaat in de jonge republiek Kosovo. Nederland heeft op 4 maart 2008 Kosovo als onafhankelijke staat erkend. Nederland acht stabiliteit in Kosovo en de gehele Balkan regio van groot belang. De hulp bij het ontwikkelen van een goed functionerend politie- en justitieapparaat in Kosovo moet mede in dat licht worden gezien. Goede politie en justitie in Kosovo vormen bovendien een voorwaarde voor het gezamenlijk en op Europees niveau effectief bestrijden van grensoverschrijdende misdaad en illegale immigratie. De Nederlandse bijdrage aan de missie zal bestaan uit ongeveer veertig tot zestig marechaussees, politiemensen, en justitiële en civiele experts.

Overige operaties Balkan

EU Police Mission in Bosnië (EUPM)

Het mandaat van EUPM is per 1 januari 2006 vernieuwd, waarbij de missie is verkleind tot 388 personen van wie 170 internationale politiefunctionarissen. Deze vervolgmissie had een mandaat voor twee jaar en richtte zich op capaciteitsopbouw van het politieapparaat, met een versterkte aandacht voor ondersteuning bij de bestrijding van de georganiseerde misdaad. Het kabinet heeft op 24 mei 2006 de Kamer geïnformeerd (Kamerstuk 29 521 X, nr. 25) over haar besluit voor de bijdrage van tien politiefunctionarissen aan de tweede fase van EUPM, van wie zes civiele politiefunctionarissen en vier functionarissen van het Commando Koninklijke marechaussee tot het einde van EUPM. In december 2007 is het EU-mandaat voor deze missie verlengd tot 31 december 2009.

Kosovo Force (KFOR)

KFOR heeft tot doel het creëren en instandhouden van een veilige en stabiele omgeving, inclusief openbare orde, en het ondersteunen van UNMIK en EULEX. Voorzien wordt dat, afhankelijk van de statusovereenkomst van Kosovo, de NAVO in 2008 zal beginnen met de omvorming van de missie. De Nederlandse bijdrage in het hoofdkwartier KFOR in Pristina bestaat uit zes militairen. Het kabinet heeft de Kamer op 20 september 2007 geïnformeerd over de verlenging van de deelname aan KFOR tot 1 oktober 2008 (Kamerstuk 21 501-28, nr. 40).

Operation Active Endeavour (OAE)

De NAVO heeft na de aanslagen van 11 september 2001 in het kader van de bondgenootschappelijke verdediging de OAE ingesteld. Sinds het najaar 2004 is het operationeel concept gewijzigd en worden middelen uit de Standing NATO Reaction Force Maritime Groups(SNMG) niet meer permanent, maar alleen periodiek (vijf tot zes keer per jaar en voor een duur van twee tot zes weken) ingezet voor OAE. Aan de Kamer is gemeld dat Nederland via deelname aan de SNMG’s bij toerbeurt deelneemt aan deze operatie. Een bijdrage aan OAE in 2009 met een onderzeeboot wordt overwogen.

Operationele doelstelling 2: Motivering

Vrede en stabiliteit in Afghanistan

In het buitenlandse veiligheidsbeleid heeft Afghanistan prioriteit. Defensie steunt de vrede en veiligheid in Afghanistan door bijdragen aan de NAVO en EU-missies.

Instrumenten

International Security Assistance Force (ISAF)

De inzet in het kader van de ISAF-missie in Uruzgan zal ook in 2009 een grote inzet van de krijgsmacht vragen. De Nederlandse Task Force Uruzgan (TFU) wordt met de komst van de nieuwe partners Frankrijk, Slowakije, Tsjechië, Singapore en Hongarije multinationaler van aard. De Nederlandse bijdrage wordt geleidelijk aan gereduceerd.

Centraal in de Nederlandse strategie voor de ontwikkeling van Uruzgan staat «Afghanisering». Dat geldt voor alle drie operatielijnen, te weten «Diplomacy»(bestuur), «Development»(ontwikkeling) en «Defence» (veiligheid). Uitgangspunt is dat de inzet van de internationale gemeenschap en Nederland alleen succesvol kan zijn indien de Afghaanse autoriteiten op alle fronten hun effectiviteit en betrouwbaarheid vergroten. Het Nederlandse beleid is er dan ook op gericht de lokale bestuurders, de lokale overheidsdiensten en de Afghaanse veiligheidsdiensten (leger en politie) te assisteren zelfstandig op te treden. Naast diplomaten, ontwikkelingsadviseurs en politiemensen leveren Nederlandse militairen daaraan een bijdrage door samen met Afghaanse veiligheidsorganisaties operaties uit te voeren en patrouilles te lopen. Het doel hiervan is om de Taliban het initiatief te ontzeggen en ze daardoor irrelevant te maken. Daarnaast trainen en begeleiden Nederlandse militairen hun Afghaanse collega’s. Naast training van het Afghaanse leger zal meer aandacht worden besteed aan de Afghaanse politie, onder andere door de inzet van police mentoring teamsdie de politie begeleiden.

Ook levert Nederland een bijdrage aan het hoofdkwartier van ISAF in Kabul, het regionale multinationale hoofdkwartier in Kandahar en de organisatie van het vliegveld van Kandahar. Nederland stelt eveneens jachtvliegtuigen (F-16’s) en helikopters (Apache, Cougar of Chinook) ter beschikking. Van 1 november 2008 tot 1 november 2009 zal Nederland het regionale hoofdkwartier in Kandahar leiden.

De totale additionele uitgaven voor de Nederlandse deelname aan ISAF (inclusief het Nederlandse F-16 detachement en de terugtrekking uit Uruzgan) zijn geraamd op € 1 235 miljoen (Kamerstuk 27 925, nr. 279). De additionele uitgaven van de missie tot 1 augustus 2008 zijn geraamd op € 580 miljoen. De uitgaven die samenhangen met de verlenging tot 1 augustus 2010 zijn geraamd op € 540 miljoen. De uitgaven voor de redeploymentvanaf 1 augustus 2010 zijn geraamd op € 115 miljoen.

Overige operaties Afghanistan

EU Police mission (EUPOL) Afghanistan

Op 15 juni 2007 is de EU-politiemissie in Afghanistan van start gegaan. In juni 2008 (Kamerstuk 27 925, nr. 315) is aan de Kamer gemeld dat de Nederlandse bijdrage aan EUPOL wordt verlengd met een jaar, tot medio juni 2009. Defensie draagt bij met maximaal tien marechaussees. De missie is inmiddels actief op landelijk, regionaal en provinciaal niveau, met uitzondering van de door de Verenigde Staten geleide provincies, bij het begeleiden van de Afghaanse politie bij haar hervormingen. Van de voorziene 160 politieagenten en 35 civiele experts zullen er ongeveer 70 in Kabul actief zijn, en krijgen de PRT’s er elk een aantal toebedeeld. Ook in Uruzgan is EUPOL actief. De huidige taken van de politie in Uruzgan zijn nog in belangrijke mate paramilitair van karakter. Dit moet geleidelijk veranderen naar de taken van een meer reguliere politiemacht die zorg draagt voor de openbare orde. Met de inzet van Nederlandse politie-expertise via het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties wordt concreet invulling gegeven aan het streven van de regering om de missie een meer civiel karakter te geven.

Operationele doelstelling 3: Motivering

Vrede en stabiliteit in het Midden-Oosten

Het vredesproces in het Midden-Oosten geniet een hoge prioriteit in het Nederlandse buitenland- en veiligheidsbeleid.

Instrumenten

United Nations Truce Supervision Organization (UNTSO) De taak van UNTSO is het observeren van de afgesproken bestandslijnen tussen Libanon, Syrië en Israël. UNTSO bestaat uit een drietal observatie-groepen: de Observer Group Lebanon(OGL), de Observer Group Golan (OGG) en de Observer Group Egypt (OGE).Het UNTSO-hoofdkwartier bevindt zich in Jeruzalem. Het observeren van de bestandslijnen door UNTSO gebeurt onder operationele controle van de VN-veiligheidstroe-pen ter plaatse. In Libanon betreft het de UN Interim Force in Lebanon (UNIFIL) en op de Golanhoogte de UN Disengagement Observer Force (UNDOF). De Nederlandse waarnemers worden hoofdzakelijk ingezet in de OGG, de OGL en in Jeruzalem. Nederland levert al vanaf 1956 een bijdrage aan deze waarnemersmissie in het Midden-Oosten. De Nederlandse deelname aan deze missie loopt zonder periodiek kabinetsbesluit voor onbeperkte duur door en bestaat uit twaalf militairen. De additionele uitgaven voor de Nederlandse deelname aan UNTSO zijn, vanwege de onbeperkte duur, meerjarig in de raming voor crisisbeheersingsoperaties opgenomen.

Overige operaties Midden-Oosten

EU Border Assistance Mission (EUBAM) Rafah

De EU Border Assistance Mission Rafah(EUBAM Rafah) vormt de derde partij bij de grensovergang Gaza-Egypte en heeft als taak om actief de grensbewaking door de Palestijnse Autoriteit te monitoren en te begeleiden. De missie richt zicht op de waarneming van Palestijnse grenswachten met bijzondere aandacht voor capaciteitsopbouw. Nadat Israël zich in de zomer van 2005 terugtrok uit de Gazastrook werd een Agreementon Movement and Accessgesloten tussen Israël en de Palestijnse autoriteit (PA). Deze overeenkomst beoogde de bewegingsvrijheid van de Pales-tijnen te vergroten. De grensovergang vanuit de Gaza-strook naar Egypte bij Rafah is daarbij cruciaal. Daartoe verzocht door Israël en de PA, verklaarden de EU-ministers zich akkoord met EU-monitoring van deze

Operationele doelstelling 4: Motivering

Instrumenten

grensovergang. Het EU-mandaat voor deze missie is verlengd tot 24 november 2008 en wordt, indien de twee partijen hier om vragen, verlengd. De missie bestaat uit ongeveer 40 functionarissen. Nederland draagt met drie militaire functies bij aan deze civiele EU-missie.

Vrede en stabiliteit in Afrika

Binnen het Nederlandse buitenland- en veiligheidsbeleid geniet het bevorderen van vrede en stabiliteit in de Hoorn van Afrika en de Grote Meren in Afrika bijzondere aandacht. De Nederlands militaire bijdrage aan het geïntegreerde buitenlandse veiligheidsbeleid in Afrika vindt voornamelijk plaats via deelname aan VN- en EU-missies. Tevens levert Nederland op verzoek van het ministerie van Buitenlandse Zaken militaire adviseurs ter ondersteuning van Sector SecurityReform(SSR) en het opbouwen van vredeshandhavingscapaciteiten in Afrika.

EUFOR TCHAD/RCA in Tsjaad

Het kabinet heeft op 29 februari 2008 besloten voor een periode van tien maanden een beperkte bijdrage te leveren met een verkenningseenheid van ongeveer 60 militairen aan de EU-operatie EUFOR TCHAD/RCA in Tsjaad. De verkenningseenheid maakt deel uit van een Iers bataljon. Voorts is een aantal Nederlandse militairen geplaatst bij het operationeel hoofdkwartier in Parijs en het veldhoofdkwartier in Abéché. De uitzendperiode loopt van 15 mei 2008 tot 15 maart 2009.

United Nations Mission in Sudan (UNMIS)

De VN-missie in Sudan (UNMIS) heeft als taak toe te zien op de naleving van de Comprehensive Peace Agreement(CPA). UNMIS verifieert of de betrokken partijen hun toezeggingen nakomen en ziet erop toe dat de afspraken op militair gebied worden uitgevoerd. De National Congress Party(NCP) en de Sudan People Liberation Movement(SPLM) zijn in het CPA overeengekomen dat de VN zullen toezien op de naleving. UNMIS beschikt momenteel over ruim 8 700 bewapende militairen, ongeveer 560 waarnemers en 640 politiefunctionarissen. Zij worden administratief ondersteund door ruim 3 500 civiele medewerkers. De militaire waarnemers en politiefunctionarissen voeren hun taken ongewapend uit. De missie is op 24 maart 2006 van start gegaan. Het kabinet heeft op 4 april 2008 besloten om de Nederlandse personele bijdrage aan UNMIS van vijftien militaire waarnemers, vijftien politiefunctionarissen en enkele staffunctionarissen, met één jaar te verlengen.

Overige operaties Afrika

European Security missie in de Democratische Republiek Congo (EUSEC) Een belangrijke reden voor de voortdurende instabiliteit in de Democratische Republiek Congo (DRC) is het feit dat er onvoldoende voortgang wordt geboekt in het ontwapenen van de rebellen en de vorming van een nieuw geïntegreerd Congolees leger, de Forces Armées de la République Démocratique du Congo(FARDC). Op verzoek van de regering van de DRC verleent de EU assistentie bij de hervorming van veiligheidsdiensten. In de training en opleiding van de militairen die voortkomen uit voormalige rebellenbewegingen, wordt door de SSR-missie EUSEC aandacht besteed aan onderwerpen als mensenrechten, goed bestuur, transparantie en het respect voor de rechtsstaat. EUSEC heeft ook een financiële component, EUSEC Fin, die ondersteuning levert bij het stroomlijnen en transparanter maken van soldijbetaling aan FARDC-militairen. Nederland draagt met drie militairen bij aan deze EU-missie; een militair in het EUSEC-

Operationele doelstelling 5: Motivering

Instrumenten

Operationele doelstelling 6: Motivering

hoofdkwartier en twee militairen in het veld ten behoeve van EUSEC Fin. Het mandaat voor EUSEC is door de EU verlengd tot en met 30 juni 2009.

Bureau Intégré des Nations Unies au Burundi (BINUB) Op verzoek van de regering van Burundi verleent de VN assistentie bij de ontwikkeling van leger en politie in Burundi (BINUB). Nederland draagt sinds 1 januari 2007 met 1 officier bij aan de staf van BINUB. Het VN-mandaat van BINUB loopt eind 2008 af. De verwachting is dat de VN-missie zal worden verlengd met minimaal een jaar.

Bilaterale steun aan de hervorming van de veiligheidssector in Burundi Ter aanvulling op deze bijdrage in VN-verband levert Nederland ook een bilaterale bijdrage aan de hervorming van de veiligheidssector in Burundi. Nederland zet twee officieren in van wie er één werkzaam is bij het Burundese ministerie van Defensie en één bij het Burundese ministerie van Veiligheid en Publieke Zaken. Deze officieren ondersteunen in het bijzonder de strategische planvorming voor het hervormen van krijgsmacht en politie. Hun positie is gebaseerd op de vertrouwensrelatie die Burundi en Nederland de afgelopen jaren hebben opgebouwd.

École de Maintien de la Paix te Mali

Sinds september 2006 is een Nederlandse officier geplaatst bij de École de Maintien de la Paix,een door Frankrijk opgerichte school voor vredesmissies te Bamako (Mali). De school leidt militaire kaderleden op voor deelname aan door de VN- of AU-geleide vredesmissies op het Afrikaanse continent. De studenten zijn afkomstig uit de ECOWAS-regio en op beperkte schaal ook uit andere regio’s van Afrika.

Vrede en stabiliteit in Irak

Nederland en de Europese Unie steunen de democratisch gekozen Irakese regering en haar inspanningen om vooruitgang te boeken in het politieke proces, de nationale verzoening te bevorderen, de rechtsstaat te versterken en de openbare orde te herstellen.

NAVO-trainingsmissie in Irak (NTM-I)

De NAVO-trainingsmissie in Irak heeft als doel de Irakese regering te assisteren bij het versterken van de interne veiligheid door ondersteuning te bieden bij de opbouw van de Irakese veiligheidsorganisaties. Nederland levert sinds februari 2005 een bijdrage aan de missie. De NAVO-trainingsmissie blijft vooruitgang boeken bij zijn activiteiten. De verantwoordelijkheid voor de opleidingsinstituten komt steeds meer in handen van de Iraakse autoriteiten. De positieve resultaten van de trainingen hebben de regering doen besluiten de Nederlandse bijdrage met een jaar te verlengen tot medio augustus 2009. Volgens planning zal de NAVOtrainingsmissie in haar huidige opzet eind 2009 haar eindfase bereiken.

Veiligheid en stabiliteit in de Perzische Golf

Nederland hecht vanwege het internationale veiligheidsbeleid en het economisch belang grote waarde aan de waarborging van de continuïteit en veiligheid van al het maritieme verkeer in de wateren van het Arabisch schiereiland.

Instrumenten

Overige operaties PerzischeGolf

In de strijd tegen het internationale terrorisme draagt Nederland bij aan

het bestrijden van internationale terroristische netwerken. Een onderdeel

daarvan is het ontzeggen van het gebruik van de zee aan terroristische organisaties evenals het voorkomen van terroristische aanslagen op zee en aan de wal. In het kader hiervan draagt Nederland met twee militairen bij aan de staf van het Combined Force Maritime Component Command (CFMCC) in Bahrein en met vier militairen aan het Netherlands Liaison Team USCENTCOM(NLTC) in Tampa/Florida. Een maritieme bijdrage in de Perzische Golf staat voor 2009 niet in de planning, anders dan een incidentele bijdrage van stafofficieren aan de staf CommandersTaskForce (CTF 150).

NAVO CRO/EU-contributies en premies

De gemeenschappelijke uitgaven voor de EU-operaties worden door de EU-landen gefinancierd in de vorm van een EU-contributiebijdrage. Nederland draagt bij in de uitgaven van operatie EUFOR Althea (EU-operatie in Bosnië-Herzegovina) en EUFOR TCHAD/RCA. In de gemeenschappelijke uitgaven van de NAVO draagt Nederland bij voor de NAT O Crisis Response Operations (CRO).

Ontvangsten

De ontvangsten hebben voornamelijk betrekking op de vergoedingen van de EU-, NAVO- en VN-partners voor de door Nederland geleverde diensten en/of ingezette personele en materiële middelen.

Operationele evaluatie

De inzet van operationele eenheden van de krijgsmacht is onderhevig aan een continu evaluatieproces. Hiermee wordt bereikt dat nieuwe ontwikkelingen tijdig worden onderkend en dat hieruit defensiebreed lering wordt getrokken. Bij het bepalen van het resultaat van de inzet is het lastig de exacte relatie aan te geven tussen de maatschappelijke effecten en de Nederlandse inzet. Bovendien is de opzet van de operaties zo verschillend (geografische locatie, wijze van militair optreden, geweldsniveau) dat een eenduidige meetsystematiek nauwelijks mogelijk is. Na afloop van elke inzet wordt in de eindevaluatie (waar mogelijk) ingegaan op het resultaat van de operatie (wat was beoogd en wat is uiteindelijk met welke inspanning bereikt).

2.2.2. Commando zeestrijdkrachten – beleidsartikel 21

Algemene doelstelling

Het leveren van operationeel gerede maritieme expeditionaire capaciteit voor nationale en internationale operaties.

Omschrijving van de samenhang in het beleid

Voor de maritieme capaciteit van de krijgsmacht moet het Commando zeestrijdkrachten (CZSK) maritieme eenheden operationeel gereed stellen en houden. Zeestrijdkrachten zijn zowel voor expeditionaire als voor nationale taken inzetbaar. Omdat zij het vereiste materieel en voorraden meevoeren, zijn zeestrijdkrachten in hoge mate logistiek onafhankelijk van het gebied waarin zij opereren en kennen zij hierdoor een grote strategische en tactische mobiliteit. De taken en opdrachten van de zeestrijdkrach-ten zijn ondergebracht in de categorieën: veiligheid op zee, veiligheid vanuit zee en nationale maritieme taken. Veiligheid op zee betreft het beheersen van (delen van) de zee en het vermogen de ander het gebruik van de zee te ontzeggen. Ook interdictie- (verbods-) en blokkadeoperaties vallen in deze categorie. Veiligheid vanuit zee omvat maritieme en amfibische operaties die erop gericht zijn operaties op het land te initiëren, te leiden en te ondersteunen.

De veranderingen in de veiligheidssituatie hebben geleid tot een verschuiving van maritieme operaties op open zee naar maritieme en amfibische operaties in kustwateren, inclusief de beveiliging van verkeersroutes en -knooppunten. De maritieme inspanning richt zich primair op de bescherming van legitiem gebruik van de zee en het veiligstellen van de zee als uitvalsbasis voor militaire operaties en vervolgens de ondersteuning van land- of luchtoperaties. Vanuit zee worden doelen bestreden en eenheden aan land gezet. De benodigde maritieme expeditionaire capaciteit, bestaande uit vloot- en mariniers-eenheden, wordt daartoe in een maritieme taakgroep met een op de specifieke taak en inzetscenario toegesneden samenstelling bijeengebracht. Onderzeeboten kunnen deel uitmaken van zo’n taakgroep, maar zijn ook geschikt voor langdurige zelfstandige operaties ten behoeve van onder meer verkenningen.

De maritieme capaciteit kan ook taken uitvoeren in het lagere deel van het geweldsspectrum, zoals kustwachttaken, bestrijding van piraterij en smokkel, maritieme presentie en surveillance, en het verlenen van humanitaire hulp.

Deze veelzijdige inzetbaarheid op en vanuit zee met sterk wisselende rollen betreft zowel de organisatie als geheel als de kleinere eenheden en de individuele militair. Het opleiden en trainen voor maritieme gevechtsoperaties in het hoogste deel van het geweldsspectrum is daarbij de grondslag voor een effectieve inzet in de lagere delen van het geweldsspectrum bij alle soorten van operaties, met inbegrip van de uitvoering van nationale taken. Om voortdurend eenheden gereed te hebben voor het optreden in het gehele geweldsspectrum is de operationele gereedheid van het CZSK gelaagd opgebouwd. Een deel van de eenheden van het CZSK wordt planmatig operationeel gereedgesteld op het hoogste trainingsniveau (staf NLMARFOR, bataljons en schepen). Verreweg het grootste deel van de organisatie is voortdurend operationeel gereed voor opdrachten die een minder hoog trainingsniveau vereisen, zodat alle

organieke eenheden van het CZSK voortdurend operationeel gereed zijn voor bijvoorbeeld opdrachten in het kader van de civiel-militaire samenwerking. Daarnaast wordt door deze gelaagdheid in operationele gereedheid gegarandeerd dat alle eenheden voortdurend kunnen worden ingezet om, met geringe voorbereidingstijd, specifieke expeditionaire operationele opdrachten uit te voeren zoals het inrichten van een Operational Mentoring and Liaison Team(OMLT) of een boardingteam, mijnenbestrijding en hydrografische opname.

De tabel Operationele doelstellingen zoals hieronder opgenomen richt zich vooral op de operationele gereedheid voor het hoogste trainingsniveau, maar moet voor een volledig beeld in samenhang met bovenstaande worden beschouwd.

Verantwoordelijkheid

De minister is verantwoordelijk voor het vaststellen van de mate van gereedheid, de omvang en de samenstelling van het Commando zeestrijdkrachten.

Externe factoren

Het behalen van de algemene doelstelling hangt af van de beschikbaarheid van voldoende opgeleid, geoefend en gemotiveerd personeel, voldoende materieel dat voldoet aan alle operationele vereisten en de mogelijkheden hier realistisch mee op te leiden en te oefenen. De personele vulling wordt mede bepaald door niet-beïnvloedbare factoren als demografische ontwikkeling en economische situatie. Het kunnen beschikken over het gewenste materieel wordt mede bepaald door niet-beïnvloedbare factoren, zoals de stand van de techniek en de mogelijkheden/beperkingen van de industrie. De geoefendheid van maritieme eenheden is afhankelijk van voldoende oefen- en trainings-mogelijkheden in binnen- en buitenland waarbij zowel intern, met andere operationele commando’s (joint)als met buitenlandse eenheden (combined)wordt geoefend.

Budgettaire gevolgen van het beleid

De financiële middelen die het Commando zeestrijdkrachten ter beschikking staan voor de realisatie van de operationele doelstellingen zijn in de volgende tabel opgenomen.

Verdeling operationele doelstellingen

In onderstaande tabel zijn de voor de operationele eenheden geraamde uitgaven verdeeld naar de operationele doelstellingen.

Bedragen x € 1 miljoen

Operationele doelstelling 1 Operationele doelstelling 2 Operationele doelstelling 3

Operationele doelstellingen

Operationele doelstelling 1:

Beschikken over maritieme expeditionaire eenheden voor geplande internationale en nationale inzet.

Motivatie

Operationeel gereed gestelde eenheden worden ingezet voor internationale en nationale operaties om bij te dragen aan de uitvoering van de drie hoofdtaken van Defensie. Het betreft hier onder andere de inzet waarop een artikel 100 procedure van toepassing is en de inzet van een eenheid als het stationsschip in de Nederlandse Antillen en Aruba. Overige verplichtingen zijn opgenomen onder operationele doelstelling 2.

Instrumenten

De organieke eenheden uit de tabel met operationele doelstellingen voor het Commando zeestrijdkrachten.

2009

2010

2011

2012

2013

Operationele doelstelling 2: Motivatie

Instrumenten

Operationele doelstelling 3: Motivatie

Instrumenten

Beschikken over operationeel gerede maritieme expeditionaire eenheden.

Om met maritieme eenheden direct te kunnen bijdragen aan de drie hoofdtaken van Defensie, is een gedeelte van de maritieme eenheden operationeel gereed. Deze eenheden zijn personeelsgereed, materieel-gereed en geoefend.

De organieke eenheden uit de tabel met operationele doelstellingen voor het Commando zeestrijdkrachten.

Beschikken over voortzettingsvermogen bij de maritieme eenheden.

Om een aantal operationeel gerede maritieme eenheden gereed te hebben en te kunnen voorzien in de aflossing daarvan, is een groter aantal eenheden noodzakelijk. Daarmee is het mogelijk om gepland groot onderhoud uit te voeren en het personeel opleidingen te laten volgen. Eenheden die uit onderhoud komen, doorlopen een opwerkprogramma tot het niveau van «operationeel gereed» is bereikt. Eenheden die zijn aangemerkt als «voortzettingsvermogen» kunnen ook worden ingezet voor opdrachten die een minder hoog trainingsniveau vereisen, zoals in het kader van de civiel-militaire samenwerking.

De organieke eenheden uit de tabel met operationele doelstellingen (OD) voor het Commando zeestrijdkrachten.

¹   De genoemde getallen geven aan welke (delen van de) organieke eenheden zich gelijktijdig in een inzetgebied bevinden. Hierbij is de duur van de inzet, rotatiefrequentie, de inzetvoorbereiding en de recuperatie na inzet buiten beschouwing gelaten.

²   In de tweede helft van 2009, na deelname aan NRF 12 zal Hr.Ms. Rotterdam groot onderhoud ondergaan.

³   Het totaal aantal marinierscompagnieën zal vanaf september 2009 worden verminderd tot 1.

Internationale inzet

Fregatten.Eén fregat met boordhelikopter wordt in de eerste helft van 2009 ingezet als stationsschip in de Nederlandse Antillen en Aruba.

Bevoorradingsschepen.Eén bevoorradingsschip met boordhelikopter wordt in de tweede helft van 2009 ingezet als stationsschip in de Nederlandse Antillen en Aruba.

Mijnenbestrijdingsvaartuigen.Gedurende het gehele jaar maakt één mijnenjager deel uit van de Standing NRF Mine Counter Measures Group 1(SNMCMG1). Deze groep is in de tweede helft van 2009 onderdeel van NRF 13.

Marinierseenheden.Twee pelotons mariniers worden tot medio april 2009 ingezet in het kader van de missie EUFOR TCHAD in Tsjaad. Vanaf augustus 2009 wordt voor de duur van vier opvolgende rotaties telkens één compagnie mariniers uitgezonden om de Task ForceUruzgan(TFU) te ondersteunen. Bovendien worden er naast individuele uitzendingen ook specifieke eenheden van de mariniers ingezet ter ondersteuning van de missie in Afghanistan.

Gereed voor internationale inzet

Staf.Nederland treedt in de eerste helft van 2009 op als Amphibious Core Nationvoor NRF 12. De staf van Netherlands Maritime Force (NLMARFOR) is gereed voor inzet in de rol van CommanderAmphibious Task Force (CATF)en Commander Landing Force (CLF).

Fregatten.Er zal in de eerste helft van het jaar één fregat worden toegevoegd aan de Standing NRF Maritime Group 1tijdens een deploymentnaar het Verre Oosten en Australië.

Bevoorradingsschepen.Er wordt in de eerste helft van 2009 één bevoorradingsschip toegewezen aan NRF 12.

Landing Platform Docks (LPD).Beide LPD’s maken deel uit van NRF 12. In de tweede helft van 2009 wordt Hr.Ms. Johan de Witt ingezet als Afloat Command Post(ACP) van de JointTask ForceCommander(JTFC) van NRF 13.

Hydrografische opnemingsvaartuigen (HOV).In de eerste helft van 2009 wordt één HOV toegewezen aan NRF 12.

Marinierseenheden.In het kader van NRF 12 is een Landing Forcegereed voor inzet.

Gereed voor nationale inzet

Personeel.Personele ondersteuning is beschikbaar in het kader van de civiel-militaire samenwerking. Hiervoor kan personeel van alle eenheden van het CZSK worden ingezet.

Fregatten.Eén fregat is in het kader van de civiel-militaire samenwerking als schip van de wacht voor het onderscheppen van vaartuigen en het boarden van zeeschepen binnen maximaal 48 uur beschikbaar.

Mijnenbestrijdingsvaartuigen.Eén mijnenbestrijdingsvaartuig is in het kader van de civiel-militaire samenwerking als schip van de wacht voor het opsporen en ruimen van zeemijnen binnen maximaal 48 uur beschikbaar.

Mijnenbestrijdingsvaartuigen en ondersteuningsvaartuig Hr.Ms. Mercuur. De Kustwacht Nederland kan 140 dagen per jaar beschikken over een mijnenjager of het ondersteuningsvaartuig Hr.Ms. Mercuur. De directeur Kustwacht bepaalt voor welke taak de eenheden worden ingezet.

OndersteuningsvaartuigCARIB.Het ondersteuningsvaartuig CARIB is gereed voor inzet voor humanitaire hulpverlening tijdens het orkaanseizoen in het Caribische gebied.

Marinierscompagnieën Nederlandse Antillen en Aruba.De op Curac¸ao en Aruba gestationeerde marinierscompagnieën zijn beschikbaar voor het beteugelen van woelingen en hulpverlening bij calamiteiten. De marinierscompagnie op Curac¸ao wordt in september 2009 vervangen door een compagnie van het CLAS (personele bezetting op rotatiebasis).

Stationsschip Nederlandse Antillen en Aruba.Naast het uitvoeren van Counter Drugs(CD) operaties in internationaal verband, vaart het stationsschip met boordhelikopter 92 dagen per jaar voor de Kustwacht van de Nederlandse Antillen en Aruba.

Unit Interventie Mariniers (UIM). De UIM is op afroep beschikbaar voor terreurbestrijding.

Duik- en Demonteergroep (DDG).De DDG is beschikbaar voor duik-assistentie, duikmedische assistentie en justitiële bijstand. De unit Maritiem van de Explosieven Opruimingsdienst (EOD), onderdeel van de DDG, wordt aangestuurd door het Commando landstrijdkrachten.

2.2.3. Commando landstrijdkrachten – beleidsartikel 22

Algemene doelstelling

Het leveren van operationeel gerede grondgebonden expeditionaire capaciteit voor nationale en internationale operaties.

Omschrijving van de samenhang in het beleid

Om grondgebonden capaciteit te leveren dient het Commando landstrijdkrachten (CLAS) eenheden operationeel gereed te stellen en te houden. Landstrijdkrachten zijn zowel voor expeditionaire als voor nationale taken inzetbaar.

De internationale veiligheidssituatie vereist dat het CLAS in alle delen van het geweldsspectrum kan optreden onder zeer uiteenlopende natuurlijke, sociale, culturele en economische omstandigheden. Soms dient een opponent op hoog geweldsniveau te worden bestreden, dan weer moet een stabiliteitsoperatie worden uitgevoerd of humanitaire hulp worden geboden. De landstrijdkrachten moeten de flexibiliteit hebben om bij operaties snel over te schakelen van een laag naar een hoog geweldsniveau.

Deze veelzijdige inzetbaarheid op het land met sterk wisselende rollen heeft gevolgen voor de organisatie als geheel, maar ook voor kleinere eenheden en de individuele militair. Het opleiden en trainen voor gevechtsoperaties in het hoogste deel van het geweldsspectrum is daarbij de grondslag voor een effectieve inzet in de lagere delen van het geweldsspectrum bij alle soorten van operaties, met inbegrip van de uitvoering van nationale taken.

Om voortdurend eenheden gereed te hebben voor het optreden in het gehele geweldsspectrum is de operationele gereedheid van het CLAS gelaagd opgebouwd. Een deel van de eenheden van het CLAS van bataljons- en brigadegrootte wordt planmatig operationeel gereed gesteld op het hoogste trainingsniveau, en is daarbij inzetbaar voor opdrachten met een hoog geweldsniveau. Verreweg het grootste deel van de organisatie is op pelotons- en compagniesniveau operationeel gereed voor opdrachten die een minder hoog trainingsniveau vereisen, zodat alle organieke eenheden van het CLAS operationeel gereed zijn voor bijvoorbeeld de algemene opdrachten in het kader van Intensivering Civiel-Militaire Samenwerking. Daarnaast wordt door deze gelaagdheid in operationele gereedheid gegarandeerd dat de eenheden met geringe voorbereidingstijd specifieke expeditionaire operationele opdrachten kunnen uitvoeren zoals het inrichten van een Operational Mentoring and Liaison Team(OMLT), het versterken van de wacht, het tijdelijk vergroten van de gevechtskracht en het uitvoeren van genieconstructiewerk.

De tabel Operationele doelstellingen zoals hieronder opgenomen richt zich vooral op de operationele gereedheid voor het hoogste trainingsniveau, maar moet voor een reëel beeld in samenhang met het optreden op de lagere niveaus worden beschouwd.

Daarnaast laten de verschillende soorten militaire operaties waarvoor landstrijdkrachten nodig zijn, zich niet geografisch afbakenen. Daarom moeten de eenheden van de landstrijdkrachten voorbereid zijn op een wereldwijde inzet en onder moeilijke klimatologische omstandigheden.

Het vermogen tot snelle ontplooiing over grote afstanden, het beschikbaar hebben van snel inzetbare middelen en een adequate logistieke ondersteuning zijn daarbij essentieel.

Verantwoordelijkheid

De minister is verantwoordelijk voor het vaststellen van de mate van gereedheid, de omvang en de samenstelling van het Commando landstrijdkrachten.

Externe factoren

Het behalen van de algemene doelstelling hangt af van het beschikken over voldoende aantallen opgeleid, geoefend en gemotiveerd personeel, materieel dat voldoet aan alle operationele vereisten en de mogelijkheden hiermee te oefenen en personeel op te leiden. De mate van personele vulling wordt mede bepaald door externe factoren als de demografische ontwikkeling en de economische situatie. Het kunnen beschikken over het gewenste materieel wordt mede bepaald door externe factoren zoals de stand van de techniek en de mogelijkheden en beperkingen van de industrie. De geoefendheid van grondgebonden eenheden is afhankelijk van de beschikbaarheid van oefen- en trainingsmogelijkheden in binnen-en buitenland waarbij zelfstanding of met andere operationele commando’s (joint)en met buitenlandse eenheden (combined)wordt getraind.

Budgettaire gevolgen van het beleid

De financiële middelen die het Commando landstrijdkrachten ter beschikking staan voor de realisatie van de operationele doelstellingen zijn in de volgende tabel opgenomen.

Bedragen x € 1 00

Verplichtingen

1 159 964 1 340 774 1 435 945 1 307 230 1 311 552 1 313 443 1 353 829

Uitgaven

Programma-uitgaven

waarvan juridisch verplicht per 31-12-2008

Operationeel Commando

921 500 891 000 879 000 880 500          774 300

987 631 1 084 054 1 071 491 1 073 520 1 071 907 1 073 764 1 075 390

2007

2008

2009

2010

2011

2012

2013

Verdeling operationele doelstellingen

In onderstaande tabel zijn de voor de operationele eenheden geraamde uitgaven verdeeld naar de operationele doelstellingen.

Bedragen x € 1 miljoen

Operationele doelstelling 1 Operationele doelstelling 2 Operationele doelstelling 3

Operationele doelstelling 1:

Operationele doelstellingen

Beschikken over grondgebonden expeditionaire eenheden voor geplande internationale en nationale inzet.

Motivering

Instrumenten

Operationele doelstelling 2:

Operationeel gereedgestelde eenheden worden ingezet voor internationale en nationale operaties om bij te dragen aan de uitvoering van de drie hoofdtaken van Defensie. Het betreft hier onder andere de inzet waarop een artikel 100 procedure van toepassing is. Overige verplichtingen zijn opgenomen onder operationele doelstelling 2.

Dit zijn de organieke eenheden uit de tabel met operationele doelstellingen voor het Commando landstrijdkrachten.

Beschikken over operationeel gerede grondgebonden expeditionaire eenheden.

Motivering

Instrumenten

Operationele doelstelling 3: Motivering

Om met grondgebonden eenheden direct te kunnen bijdragen aan de drie hoofdtaken van Defensie is een gedeelte van de eenheden operationeel gereed. Deze eenheden zijn personeelsgereed, materieelgereed en geoefend.

Dit zijn de organieke eenheden uit de tabel met operationele doelstellingen voor het Commando landstrijdkrachten.

Beschikken over voortzettingsvermogen voor grondgebonden eenheden.

Om een bepaald aantal typen grondgebonden eenheden gereed te hebben gedurende een langere periode is de aanwezigheid van een groter aantal van dat type eenheden noodzakelijk. Hierdoor is het mogelijk om eenheden te laten herstellen, reorganisaties door te voeren, nieuw materieel in te voeren en het personeel opleidingen te laten volgen. Grondgebonden eenheden doorlopen een opwerkprogramma tot de status «Operationeel Gereed» is bereikt. Eenheden die zijn aangemerkt als «voortzettingsvermogen» kunnen ook worden ingezet voor opdrachten die een minder hoog trainingsniveau vereisen zoals in het kader van de civiel-militaire samenwerking. Tevens kunnen deze eenheden invulling geven aan kleinschalige, specialistische, opdrachten zoals OMLT’s en wachtversterking ISAF.

2010

2011

2012

2013

Instrumenten

Dit zijn de organieke eenheden uit de tabel met operationele doelstellingen voor het Commando landstrijdkrachten.

De genoemde getallen geven aan welke (delen van de) organieke eenheden zich gelijktijdig in een inzetgebied bevinden. Hierbij is de duur van de inzet, rotatiefrequentie, de inzetvoorbereiding en de recuperatie na inzet buiten beschouwing gelaten.

Zoals uiteengezet in de beleidsbrief Wereldwijd Dienstbaarzullen 1 Logistieke Brigade en 101 Gevechtssteun Brigade worden samengevoegd tot Ondersteuningstaakgroepen (OTG) en zullen de staven manoeuvrebrigades en staven RMC worden samengevoegd. Omdat de exacte structuur en benaming van de nieuw te vormen eenheid nog niet duidelijk zijn, is hier vooralsnog de oude benaming gebruikt.

Internationale inzet

High Readiness Force (Land) Headquarters (HRF(L)HQ).De staf van 1 GE/NL Corps wordt in 2009 ingezet als Hoofdkwartier ISAF.

Air Manoeuvre Brigade (11 AMB).De brigadestaf luchtmobiel wordt in de tweede helft van 2009 ingezet als staf van de Task Force Uruzganin ISAF.

2

Twee infanteriebataljons (13 en 12 Infanteriebataljon) leveren gedurende het jaar voor telkens een periode van vier maanden een bijdrage aan de Battle Groupvoor ISAF. Hierbij worden zij ondersteund door delen van de logistieke en gevechtssteuneenheden 11 Mortiercompagnie, 11 Geniecompagnie, 11 Herstelcompagnie en 11 Geneeskundige compagnie.

Gemechaniseerde Brigades (13, 43 Mechbrig). De brigadestaf van 13 Mechbrig wordt in de eerste helft van 2009 ingezet als staf van de Task Force Uruzgan. Twee manoeuvrebataljons van 13 Mechbrig (17 Pantser-infanteriebataljon en 11 Tankbataljon) worden, gesteund door delen van de gevechtsteun en logistieke eenheden, achtereenvolgens ingezet als Battle Group(BG) voor ISAF. Delen van 42 Pantserinfanteriebataljon en 42 Brigade Verkenning Eskadron worden in het eerste kwartaal van 2009 ingezet ten behoeve van ISAF. Delen van 43 Brigade Verkennings Eskadron en 11 Pantsergeniebataljon worden in de tweede helft van 2009 ingezet ten behoeve van ISAF. Drie vuurmond-pelotons van de 11e afdeling rijdende artillerie worden gedurende het jaar opeenvolgend voor vier maanden ten behoeve van ISAF ingezet.

101 Gevechtssteun Brigade.Diverse eenheden van de Gevechtssteun Brigade worden ten behoeve van ISAF samengesteld tot modules die opeenvolgend voor een periode van telkens vier of zes maanden ten behoeve van ISAF worden ingezet. Het betreft delen van 103 ISTAR-bataljon, 101 CIS-bataljon en 1 CIMIC-bataljon. Delen van 101 CIS-bataljon leveren tevens een bijdrage aan EUFOR.

1 Logistieke Brigade.Compagnieën van beide Bevoorradings- en Transportbataljons, evenals delen van de Herstelcompagnieën en clusters van het Geneeskundig bataljon worden gedurende het gehele jaar 2009 opeenvolgend ingezet voor ISAF.

Explosievenopruimingsdienst.Ploegen van de Explosievenopruimingsdienst ondersteunen gedurende het gehele jaar 2009 de ingezette eenheden in ISAF. Inzet heeft plaats in clusters van telkens vier ploegen die opeenvolgend voor de duur van vier maanden worden ingezet.

Gereed voor nationale inzet

Intensivering Civiel-militaire Samenwerking (ICMS).Naast de hierboven genoemde inzet garandeert het CLAS voortdurend de beschikbaarheid van personeel en middelen in het kader van de gemaakte afspraken over de civiel-militaire samenwerking.

Explosievenopruimingsdienst.De explosievenopruimingsdienst heeft voortdurend ploegen op afroep beschikbaar voor het verrichten van civiele werkzaamheden in opdracht van het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, van het ministerie van Justitie of van gemeenten. Het betreft verkennende zoekacties evenals het opsporen en ruimen van conventionele of geïmproviseerde explosieven. Voorts wordt preventief onderzoek verricht op locaties.

2.2.4. Commando luchtstrijdkrachten – beleidsartikel 23

Algemene doelstelling

Het leveren van lucht- en grondgebonden capaciteit voor nationale en internationale operaties.

Omschrijving van de samenhang in het beleid

Voor de lucht- en grondgebonden operationele capaciteit van de krijgsmacht moet het Commando luchtstrijdkrachten (CLSK) eenheden gereed stellen en houden. Luchtstrijdkrachten zijn inzetbaar voor zowel expeditionaire taken als voor nationale taken zoals de bescherming van het nationale luchtruim en brandbestrijding.

Vanwege de veranderingen in de veiligheidssituatie in de afgelopen decennia is het CLSK zich steeds minder gaan richten op de territoriaal georiënteerde luchtverdediging en steeds meer op de uitvoering van luchtoperaties op grote afstand. Deze operaties kunnen gedurende langere tijd worden volgehouden. Het optreden van het CLSK verschaft eigen eenheden en coalitiegenoten vrijheid van handelen. De luchtstrijdkrachten zorgen voor veiligheid in de lucht en zij ondersteunen en beïnvloeden operaties op het land en op zee, overal ter wereld. Grond-lucht geleide wapeneenheden bieden bescherming tegen vijandelijke luchtaanvallen en helikopters bieden ondersteuning door onder meer tactisch transport, verkenningen en vuursteun, maar ook door reddingswerkzaamheden (Search and Rescue)en medische evacuatie.

Het Commando luchtstrijdkrachten is in staat om operaties uit te voeren in alle delen van het geweldsspectrum. Het voortzettingsvermogen in het hoge deel van het geweldsspectrum is echter beperkt.

Verantwoordelijkheid

De minister is verantwoordelijk voor het vaststellen van de omvang, de samenstelling en de vereiste mate van gereedheid van het Commando luchtstrijdkrachten.

Externe factoren

Om de algemene doelstelling te verwezenlijken moet het CLSK beschikken over voldoende opgeleid, geoefend en gemotiveerd personeel, over kwantitatief en kwalitatief voldoende materieel en over voldoende en realistische oefenmogelijkheden. De personele vulling wordt mede bepaald door niet-beïnvloedbare factoren als de demografische ontwikkeling en de economische situatie. De beschikking over het gewenste materieel wordt mede bepaald door niet-beïnvloedbare factoren als de stand van de techniek en de mogelijkheden en beperkingen van de industrie. De geoefendheid van lucht- en grondgebonden eenheden is afhankelijk van de beschikbaarheid van voldoende oefen- en trainings-mogelijkheden in binnen- en buitenland waarbij zowel intern, met andere operationele commando’s (joint)als met buitenlandse eenheden (combined)wordt getraind.

Budgettaire gevolgen van het beleid

De financiële middelen die het Commando luchtstrijdkrachten ter beschikking staan voor de verwezenlijking van de operationele doelstellingen staan in de volgende tabel.

Verdeling operationele doelstellingen

In onderstaande tabel zijn de voor de operationele eenheden geraamde uitgaven verdeeld naar de operationele doelstellingen.

Bedragen x € 1

Operationele doelstelling 1 Operationele doelstelling 2 en 3

Operationele doelstelling 1: Motivering

Instrumenten

Operationele doelstellingen

Beschikken over expeditionaire eenheden luchtstrijdkrachten voor geplande internationale en nationale inzet.

Operationeel gerede eenheden worden ingezet voor internationale en nationale operaties om bij te dragen aan de drie hoofdtaken van Defensie. Het betreft hier onder andere de inzet waarop een artikel 100 procedure van toepassing is. Overige verplichtingen zijn opgenomen onder operationele doelstelling 2.

Dit zijn de organieke eenheden uit de tabel met operationele doelstellingen voor het Commando luchtstrijdkrachten.

Operationele doelstelling 2: Motivering

Instrumenten Operationele doelstelling 3:

Motivering

Instrumenten

Beschikken over operationeel gerede expeditionaire luchtstrijdkrachten.

Om met luchtstrijdkrachten te kunnen bijdragen aan de drie hoofdtaken van Defensie zijn eenheden van de luchtstrijdkrachten operationeel gereed. Deze eenheden zijn personeelsgereed, materieelgereed en geoefend.

Dit zijn de organieke eenheden uit de tabel met operationele doelstellingen voor het Commando luchtstrijdkrachten.

Beschikken over voortzettingsvermogen van eenheden van de luchtstrijdkrachten.

Voor de organieke eenheden van CLSK is de operationele doelstelling 3 belegd in operationele doelstelling 2. In de tabel is dit weergegeven door operationele doelstelling 3 samen te voegen met operationele doelstelling 2.

Om de vereiste aantallen eenheden in te kunnen zetten, is een groter aantal eenheden nodig. De extra eenheden zijn nodig voor herstel, de uitvoering van onderhoud en de opleiding van personeel. Hiermee wordt het vereiste voortzettingsvermogen bij expeditionair optreden gegarandeerd. De extra eenheden kunnen ook worden ingezet voor opdrachten die een minder hoog trainingsniveau vereisen zoals in het kader van de civiel-militaire samenwerking.

Dit zijn de organieke eenheden uit de tabel met operationele doelstellingen voor het Commando luchtstrijdkrachten.

Operationele doelstellingen 1, 2 en 3 Commando luchtstrijdkrachten

Totaal aantal operationeel gerede eenheden Voortzettingsvermogen

Groep

Organieke eenheid

OD 3

¹ De genoemde getallen geven aan welke (delen van de) organieke eenheden zich gelijktijdig in een inzetgebied bevinden. Hierbij is de duur van de inzet, rotatiefrequentie, de inzetvoorbereiding en de recuperatie na inzet buiten beschouwing gelaten.

Internationale inzet

Jachtvliegtuigen.Zes F-16 jachtvliegtuigen worden ingezet voor de ISAF-operatie in Afghanistan. Ook is in de eerste helft van 2009 de inzet van negen F-16’s voor NRF 12 voorzien. In de tweede helft van 2009 is de

inzet van negen F-16’s voor NRF 13 voorzien. Deze F-16’s die zijn gereserveerd voor NRF-inzet kunnen ook worden gebruikt voor trainingen.

Gevechtshelikopters.Vijf Apache-gevechtshelikopters worden ingezet voor de operatie ISAF in Afghanistan.

Transporthelikopters.Vijf Cougar-transporthelikopters worden ingezet in ISAF in Afghanistan in de maanden januari tot en met april en van oktober tot en met december 2009. Drie Chinook-transporthelikopters worden ingezet in ISAF in Afghanistan in de maanden mei tot en met september 2009.

Maritieme helikopters.Eén helikopter is ingezet aan boord van het stationsschip in de Nederlandse Antillen en Aruba. Alle helikopters van Defensie zijn vanaf 2008 ondergebracht in het Defensie Helikopter Commando onder leiding van het Commando luchtstrijdkrachten. Daarom worden de maritieme helikopters vermeld bij de operationele doelstellingen van het CLSK.

Luchttransport.Een KDC-10 wordt ingezet voor shuttlevluchten ten behoeve van ISAF. Een C-130 wordt ingezet ten behoeve van ISAF en EUFOR TCHAD.

Geleide Wapens.Twee batterijen, inclusief commandovoering en logistiek, zijn voorzien voor inzet in NRF 12 in de eerste helft van 2009.

Object Grondverdediging (OGRV)-pelotons.Inzet van OGRV-pelotons is gepland in de tweede helft van 2009 voor inzet in ISAF in Afghanistan.

Gereed voor nationale inzet

Jachtvliegtuigen.Het leveren van twee Quick Reaction Alert (QRA)F-16’s ter bewaking van het Nederlandse luchtruim.

Vliegtuigen/gevechtshelikopters.Ondersteuning met F-16’s en Apachehelikopters met inzet van specifieke sensoren op verzoek van het ministerie van Justitie.

Transporthelikopters.Ondersteuning met helikopters voor calamiteitenbestrijding, brandbestrijding en algemene militaire bijstand.

Helikopters.Eén helikopter verzorgt SAR-taken en patiëntenvervoer voor medische noodgevallen.

Maritieme helikopters.Eén helikopter wordt permanent ingezet voor SAR-taken en patiëntenvervoer voor medische noodgevallen. Helikopters staan tevens ter beschikking aan de Kustwacht Nederland.

Luchttransport.Ondersteuning met luchttransport in het kader van ontwikkelingssamenwerking en de vreemdelingendienst. Tevens ondersteuning bij het vervoer van leden van het Koninklijk Huis en de regering.

AOCS Nieuw Milligen.Het Air Operations Control Station (AOCS) Nieuw Milligen wordt dagelijks ingezet voor beveiliging van het nationale luchtruim. Tevens dient het AOCS NM als Back-upfaciliteit voor Schiphol Radar.

Kustwachtvliegtuigen.Minimaal één Dornier 228 is beschikbaar voor het uitvoeren van de Kustwachttaken.

Personeel.Voor ondersteuning in het kader van de afspraken over civiel-militaire samenwerking kan personeel van alle eenheden van het CLSK worden ingezet.

2.2.5. Commando Koninklijke marechaussee – beleidsartikel 24

Algemene doelstelling

Zorgdragen voor de uitvoering van de in de Politiewet 1993 opgedragen politietaken door de daadwerkelijke handhaving van de rechtsorde en het verlenen van hulp aan hen die deze behoeven, alsmede het leveren van een bijdrage aan de effectiviteit van de krijgsmacht.

Omschrijving van de samenhang in het beleid

Het Commando Koninklijke marechaussee (CKmar) levert een bijdrage aan een veilige samenleving, door handhaving van de rechtsorde en de verlening van hulp aan hen die dat behoeven, zowel in binnen- als buitenland.

Het CKmar is een politieorganisatie met militaire status, die verantwoordelijk is voor een breed takenpakket. Het CKmar is als onderdeel van de krijgsmacht belast met de drie hoofdtaken die in de Grondwet in algemene zin zijn opgedragen aan de krijgsmacht en met de uitvoering van in artikel 6 van de Politiewet 1993 limitatief opgesomde specifieke politietaken van het CKmar. De Politiewet 1993 vormt bovendien de grondslag voor de samenwerking met en bijstand aan de politie. De (opsporings)bevoegdheden van de ambtenaren van het CKmar zijn onder meer geregeld in het strafrecht en in de vreemdelingenwet en -regelgeving.

Het CKmar voert haar taak uit in ondergeschiktheid aan het bevoegd gezag en in overeenstemming met de geldende rechtsregels. Het takenpakket van het CKmar heeft zich ontwikkeld tot een veelzijdig en samenhangend geheel. Het CKmar speelt snel en flexibel in op wijzigende omstandigheden door accenten te leggen binnen taakvelden of tussen taakvelden, waar nodig na toestemming van de betreffende gezagsdragers. De taken van het CKmar zijn van groot belang voor de Nederlandse samenleving en zullen dit ook in de toekomst blijven.

Verantwoordelijkheid

De minister is als beheersverantwoordelijke voor het CKmar verantwoordelijk voor het vaststellen van de mate van gereedheid, de omvang en de samenstelling van het CKmar; de uitvoering heeft hij opgedragen aan de Commandant van de Koninklijke marechaussee.

Externe factoren

Het behalen van de algemene doelstelling hangt af van het hebben van voldoende opgeleid, geoefend en gemotiveerd personeel, voldoende materieel dat voldoet aan de operationele vereisten en de mogelijkheden hier realistisch mee op te leiden en te trainen. De personele vulling wordt mede bepaald door niet-beïnvloedbare factoren als demografische ontwikkeling en economische situatie. Het kunnen beschikken over het gewenste materieel wordt mede bepaald door niet-beïnvloedbare factoren als de stand van de techniek en de mogelijkheden/beperkingen van de industrie. De geoefendheid van de eenheden van het CKmar is afhankelijk van voldoende oefen- en trainingsmogelijkheden.

Programma Versterking Opsporing

Naar aanleiding van het evaluatierapport «Schiedammer Parkmoord» van de commissie Posthumus is, in gezamenlijke aanpak met de Politie, het Openbaar Ministerie en het Nederlands Forensisch Instituut, een Programma Versterking Opsporing (PVO) gestart om de kwaliteit van de opsporing te versterken. Voor de uitvoering van het PVO bij het CKmar is in totaal € 20 miljoen nodig; dit wordt gefinancierd uit de gelden vanuit het amendement-Herben. Voor de jaren 2009 en volgende jaren is dekking gevonden door een herschikking van het personele bestand.

In onderstaand overzicht zijn de functies gefinancierd uit het amendement-Herben na herschikking PVO weergegeven.

Budgettaire gevolgen van het beleid

De financiële middelen die het Commando Koninklijke marechaussee ter beschikking staan voor de realisatie van de operationele doelstellingen zijn in de volgende tabel opgenomen.

Operationele doelstellingen

Operationele doelstelling 1:

Handhavingveiligheidsniveau in overeenstemming met de geldende veiligheidsconcepten.

Motivering

Het Commando Koninklijke marechaussee draagt als uitvoeringsorganisatie bij aan de realisatie van deze beleidsdoelstelling van het bevoegd gezag. Van het Commando Koninklijke marechaussee wordt inzet gevraagd voor de: + beveiliging van objecten en subjecten, de advisering en ondersteuning

ten aanzien van het beveiligen van objecten en optreden in geval van

incidenten bij het beveiligen van objecten; + beveiliging van personen en het optreden in geval van incidenten bij

het beveiligen van personen; + uitvoering van toezicht op de beveiliging van de burgerluchtvaart,

waaronder luchtvracht, risicovluchten, het optreden in geval van

incidenten en het uitvoeren van gewapende beveiliging; + beveiliging van waardetransporten van De Nederlandsche Bank (DNB).

Instrumenten

De uitvoering van deze taken wordt verzorgd door de districten en de daaronder ressorterende brigades van het Commando Koninklijke marechaussee.

Operationele doelstelling 2:

Beheersing van de vreemdelingenstroom in overeenstemming met de geldende wet- en regelgeving

Motivering

Het Commando Koninklijke marechaussee draagt als uitvoeringsorganisatie bij aan de realisatie van deze beleidsdoelstelling van het bevoegd gezag. Van het Commando Koninklijke marechaussee wordt inzet gevraagd voor de: + uitvoering van het grenstoezicht, waaronder het uitvoeren van

persoonscontroles en het verstrekken van nooddocumenten; + uitvoering van het mobiel toezicht vreemdelingen (MTV), waaronder

het houden van controles; + uitvoering van documentonderzoek op de aanmeldcentra; + verwijdering van vreemdelingen;

+ uitvoering van onderzoeken naar mensensmokkelincidenten en documentenfraude vanuit de taken op grond van de Vreemdelingenwet; + uitvoering van projectmatige strafrechtelijke onderzoeken naar mensensmokkel voortkomend uit c.q. samenhangend met de grensbewaking en/of het MTV.

Instrumenten

Deze taken worden uitgevoerd door de districten en de daaronder ressorterende brigades van het Commando Koninklijke marechaussee.

Indicatoren

treefwaarde 200

Controle conform bepalingen Schengen-grenscode omtrent de verschillende vervoerssegmenten en, voor wat betreft Schiphol, binnen de met Amsterdam Airport Schiphol overeengekomen normen voor de doorlooptijden bij de persoonscontroles aan de paspoortbalies.

Burgerluchtvaart: 100% administratieve en fysieke controle op in- en uitreis.

Cruiseschepen: 100% administratieve controle van bemanning en passagiers. 100% grondige fysieke controle niet-EU-bemanning en -passagiers en 100% eenvoudige controle EU-bemanning en -passagiers. 100% grondige controle op actuele risicoprofielen.

Vrachtferry’s: 100% administratieve controle op in- en uitreis van bemanning. 100% grondige fysieke controle niet-EU-passagiers (chauffeurs). 100% grondige controle EU-passagiers (chauffeurs) op basis van informatie en 5% op basis van steekproeven.

Personenferry’s: 100% grondige fysieke controle niet-EU-bemanning en passagiers en 100% eenvoudige controle EU-bemanning en -passagiers. 100% grondige controle op actuele risicoprofielen.

Pleziervaart: een streven naar 100% administratieve en fysieke controle van opvarenden. 100% fysieke controle op aangemelde vaartuigen van buiten Schengen. Ten minste vijf landelijke projectdagen (gecombineerd met visserij), die geselecteerd zijn op basis van een risicoanalyse, waarop een 100% fysieke persoonscontrole plaatsvindt.

Vissersschepen: een streven naar 100% administratieve en fysieke controle van opvarenden. 100% fysieke controle op aangemelde vaartuigen van buiten Schengen. Ten minste vijf (gecombineerd met pleziervaart) landelijke projectdagen, die geselecteerd zijn op basis van een risicoanalyse, waarop een 100% fysieke persoonscontrole plaatsvindt.

Vrachtvaart: 100% administratieve controle van bemanning en passagiers. Fysieke controle afhankelijk van risico-indicatie ZUIS¹.

95% van de passagiers bij aankomst mag maximaal 10 minuten wachten voorafgaand aan de paspoortcontrole.

95% van de vertrekkende of transfererende passagiers mag maximaal 6 minuten wachten voorafgaand aan de paspoortcontrole.

Uitvoering geven aan Mobiel Toezicht Vreemdelingen. Het CKmar draagt zorg voor onderkenning van illegalen in het grensgebied.

Inzet vindt plaats in overleg met het bevoegd gezag. Realisatie is afhankelijk van het aanbod.

Wachtrij op de luchthaven Schiphol.

Vaststelling van identiteit in het AC-proces.

100% (on)echtheidsonderkenning binnen 48 uur.

Uitvoering geven aan uitzettingen van vreemdelingen Het CKmar draagt zorg voor uitzettingen van vreemdelingen uit Nederland. uit Nederland.                                                                            Realisatieisafhankelijk van het aanbodendebeschikbare capaciteit.

Het informatiesysteem Zuis, in gebruik bij de Zeehavenpolitie en het CKmar, genereert op basis van informatie en analyse controlevoorstellen.

Operationele doelstelling 3:

Handhaving van de openbare orde en strafrechtelijke rechtsorde binnen de krijgsmacht en jegens militaire justitiabelen.

Motivering

Het Commando Koninklijke marechaussee draagt als uitvoeringsorganisatie bij aan de realisatie van deze beleidsdoelstelling van het bevoegd gezag. Van het Commando Koninklijke marechaussee wordt inzet gevraagd ten behoeve van: – de beschikbaarheid- en bereikbaarheidsfunctie ten behoeve van

noodhulp en de calamiteitenbestrijding op militaire terreinen; – de handhaving van de openbare orde en rechtsorde; – het uitvoeren van strafrechtelijke onderzoeken.

Instrumenten

Deze taken worden uitgevoerd door de districten en de daaronder ressorterende brigades van het Commando Koninklijke marechaussee.

Operationele doelstelling 4:

Handhaving van de openbare orde en strafrechtelijke rechtsorde op de aangewezen burgerluchtvaartterreinen.

Motivering

Het Commando Koninklijke marechaussee draagt als uitvoeringsorganisatie bij aan de realisatie van deze beleidsdoelstelling van het bevoegd gezag. Van het Commando Koninklijke marechaussee wordt inzet gevraagd ten behoeve van de: – beschikbaarheid- en bereikbaarheidsfunctie ten behoeve van noodhulp

en calamiteitenbestrijding op de burgerluchtvaartterreinen; – handhaving van de openbare orde en rechtsorde; – uitvoering van strafrechtelijke onderzoeken.

Instrumenten

Deze taken worden uitgevoerd door de districten en de daaronder ressorterende brigades van het Commando Koninklijke marechaussee die belast zijn met de politietaken op Schiphol of de andere aangewezen luchtvaartterreinen.

Beschikbaarheid/bereikbaarheid.

Serviceniveau prioriteitsmeldingen: in minimaal 90% van de prio 1 meldingen in de terminal en het desbetreffende luchtvaartterrein binnen 5 minuten ter plaatse. in 90% van de prio 2 meldingen binnen 10 minuten ter plaatse. in 90% van de prio 3 melding binnen 15 minuten ter plaatse.

Operationele doelstelling 5:

Beschikbareoperationeel gerede eenhedenvoor samenwerking, bijstand en assistentieverlening.

Motivering

Het Commando Koninklijke marechaussee draagt als uitvoeringsorganisatie bij aan de realisatie van deze beleidsdoelstelling van het bevoegd gezag en de drie hoofdtaken van Defensie. Van het Commando Koninklijke marechaussee wordt inzet gevraagd ten behoeve van het: – operationeel gereed stellen en inzetten van Mobiele eenheden (ME); – operationeel gereed stellen en inzetten van Bijstandseenheden (BE); – operationeel gereed stellen en inzetten van een Aanhoudingseenheid (AE).

Instrumenten

Deze eenheden zijn opgebouwd uit personeel vanuit de districten en de daaronder resterende brigades. Deze taken worden grotendeels als nevenfunctie uitgevoerd:

Indicatoren

Streefwaarde 2009

Aantal beschikbare eenheden

4 ME-pelotons 4 BE-pelotons 1 AE

Operationele doelstelling 6: Motivering

Instrumenten

Beschikbareoperationele eenheden voor internationale crisis- en humanitaire operaties.

Het Commando Koninklijke marechaussee draagt bij aan de drie hoofdtaken van Defensie. Van het Commando Koninklijke marechaussee wordt inzet gevraagd ten behoeve van:

– de militaire politietaken voor de Nederlandse krijgsmacht; – de internationale civiele politiemissies, waaronder die van de Europese

Gendarmerie Eenheid (EGF); – een militaire politie-eenheid (MP-eskadron);

– het permanent ter beschikking stellen van veertig tot zestig functionarissen van het CKmar aan de EGF.

Voor de buitenlandse activiteiten en uitzendingen van het CKmar is een aparte brigade ingericht, de Brigade Buitenland Missies (BBM). De veertig tot zestig CKmar-functionarissen die voor de EGF inzetbaar zijn, komen uit het bestand van de BBM.

2.2.6. Defensie Materieelorganisatie (DMO) – beleidsartikel 25

Algemene doelstelling

Het zorgen voor modern, robuust en kwalitatief hoogwaardig en inzetbaar materieel.

Omschrijving van de samenhang in het beleid

De tweede beleidsprioriteit van Defensie in 2009 is het verbeteren van de operationele inzetbaarheid. Een deel van de operationele inzetbaarheid wordt beïnvloed door de materiële gereedheid. De Defensie Materieelorganisatie (DMO) levert een bijdrage aan de materiële gereedheid door het leveren van materieellogistieke ondersteuning op het gebied van aanschaf en instandhouding van defensiematerieel. Daarnaast verzorgt de DMO de afstoting van het overtollige defensiematerieel. Ten slotte is de DMO beleidsverantwoordelijk voor het defensiebrede materieellogistieke beleid en het beleid voor wetenschappelijk onderzoek en ontwikkeling.

Aan alle operationele gebruikers wordt modern en kwalitatief hoogwaardig materieel geleverd dat voldoet aan de operationele eisen, tijdig beschikbaar is en voldoende bescherming biedt voor het defensiepersoneel. Dit materieel wordt op zorgvuldige, kosteneffectieve, doelmatige en rechtmatige wijze verworven. De DMO levert tijdig producten en diensten op basis van bindende afspraken en tegen redelijke prijzen. Deze afspraken worden vastgelegd in dienstverleningsovereenkomsten (dvo’s). Als basis hiervoor wordt een producten- en dienstencatalogus gehanteerd. De prioriteit van de dienstverlening wordt bepaald in overleg met de klant. De kwaliteit van de dienstverlening wordt verzekerd door middel van periodiek klant-leveranciersoverleg.

Voor meer informatie en extra verdieping in de strategische materieelprojecten en de afstoting van wapens en wapensystemen kan het Materieelprojectenoverzicht (MPO) worden geraadpleegd. Het MPO vormt een integraal overzicht van alle strategische materieelprojecten boven € 25 miljoen, of projecten die politiek gevoelig zijn, en de af te stoten wapens en wapensystemen. In dit MPO wordt onder meer beschreven hoe een materieelproject past in het defensiebeleid, hoe het project samenhangt met andere materieelprojecten en welke wijzigingen zich in het project hebben voorgedaan. Het MPO 2009 is uitgebreid met aanvullende informatie over levensduurkosten, verschuivingen van projecten in de planning en een overzicht van af te stoten materieel.

Verantwoordelijkheid

De minister is verantwoordelijk voor de aanschaf en het in stand houden van materieel en de afstoting van overtollig materieel van de krijgsmacht.

Externe factoren

Het behalen van de algemene doelstelling hangt af van de mate waarin voldaan kan worden aan de door de interne klant gestelde eisen voor de factoren product, tijd en geld. Hierbij zijn onder meer de productiecapaciteit van de leveranciers en mogelijkheden tot internationale samenwerking van belang.

Verder is de personele invulling mede afhankelijk van de mate waarin de arbeidsmarkt voorziet in de beschikbaarheid van capabel (technisch)

geschoold personeel. Ook zijn de toegang en uitkomsten van wetenschappelijk onderzoek en ontwikkeling en de stand van de techniek van het gewenste materieel, van grote invloed op het behalen van de algemene doelstellingen.

Budgettaire gevolgen van het beleid

De financiële middelen die ter beschikking staan van de DMO voor de realisatie van de doelstellingen, zijn in de onderstaande tabel opgenomen.

Operationele doelstelling 1: Motivering

Instrumenten

Operationele doelstellingen

Voorzien in nieuw materieel

Om de operationele inzetbaarheid van de krijgsmacht te verzekeren voorziet de DMO tijdig in nieuw materieel, of wordt bestaand materieel vervangen. Het aan te schaffen materieel is noodzakelijk om de organisatie adequaat toe te kunnen rusten voor de gestelde taken.

In de komende periode wordt aansluiting gezocht bij nieuwe ontwikkelingen die richting geven aan het «voorzien in»-proces. In het kader van sourcingzal standaard een keuze worden gemaakt voor zelf doen, uitbesteden of samenwerken. Defensie betrekt andere partijen bij de dienstverlening als daarmee de prestaties verbeteren en/of de kosten dalen. Er zal meer aandacht worden besteed aan materieel dat op eenvoudiger en snellere wijze kan worden onderhouden. Op het gebied

van duurzaam inkopen zal Defensie uiterlijk in 2010 bij alle inkopen van producten, diensten en werken in beginsel de daarbij behorende duurzaamheidscriteria gaan hanteren. Voor militair materieel geldt een uitzondering, omdat dit materieel wereldwijd onder sterk wisselende omstandigheden op een voor het personeel veilige wijze inzetbaar moet zijn. Het hanteren van duurzaamheidscriteria kan hiermee op gespannen voet komen te staan. Niettemin zal Defensie, indien dit past binnen de operationele eisen, ook voor dit materieel zoveel mogelijk de duur-zaamheidscriteria hanteren. Verder wordt in 2009 de inrichting en uitvoering van het assortimentsmanagement binnen de defensieorganisatie geïmplementeerd. Het doel hiervan is het leveren en instandhouden van goederen en het leveren van diensten aan defensieklanten tegen zo laag mogelijke kosten. Ook zal in de komende tijd meer nadruk worden gelegd op internationale materieelsamenwerking. Defensie kan door samenwerking een kwalitatief hoogwaardiger product verwerven tegen een goede prijs-kwaliteitverhouding en vergroot daarmee de interoperabiliteit met partners. Zo zal Defensie in 2009 bijdragen aan een goede uitvoering van het Capaciteiten Ontwikkelingsplan van het Europees Defensie Agentschap. Op basis van een vergelijking van de nationale plannen met de Europese prioriteiten worden mogelijkheden voor samenwerking geïdentificeerd, zoals op het gebied van mijnenveeg-capaciteit. Verder worden in het kader van de Defensie Industrie Strategie maatregelen genomen met als doel bij te dragen aan de versterking van de internationale positie van de Nederlandse defensiegerelateerde industrie.

Hieronder zijn tabellen opgenomen met de DMP-projecten die binnen de begrotingsperiode vallen. Er is een toelichting gegeven bij de projecten die een wijziging ondergaan of een belangrijke ontwikkeling doormaken in 2009 (afrondingsverschillen in deze tabellen zijn mogelijk).

CUP Orion

Op enkele financiële verplichtingen na is het project voltooid. Deze restverplichtingen hebben onder meer betrekking op garantiewerkzaam-heden.

Patrouilleschepen

De contracten zijn in december 2007 gesloten met Schelde Marinebouw (SMB) voor het platform en met Thales-Hengelo voor de SEWACO-systemen (geïntegreerde mast).

Over projecten waarvan de planning nu nog onbekend is zal de A-brief voorstellen bevatten voor de planning van DMP-fasedocumenten.

Verwerving Joint Logistiek Schip (JSS)

De B/C/D-brief is wegens herfasering met een jaar verschoven.

Verbetering MK48 torpedo

De A-brief is wegens herfasering met een jaar verschoven.

Vervanging MK46 torpedo

Het project is wegens herfasering met een jaar verschoven.

Herintroductie mijnenveegcapaciteit

De start van het project is verschoven van 2007 naar 2008 door de langere duur van het project «studie internationale mijnenveegcapaciteit». Hierdoor is B/C-brief niet in 2008 maar in 2009 gereed.

MTBMD

Met het project Maritime Tactical Ballistic Missile Defence(MTBMD) worden de Luchtverdedigings- en Commandofregatten op termijn voorzien van een verdedigingscapaciteit tegen ballistische raketten. In 2006 is een sensormodificatie met succes beproefd. Thans wordt verder onderzoek verricht. Deze studie wordt samen met Duitsland uitgevoerd, met Denemarken als waarnemer. De behoeftestellingsfase van dit project zal midden 2009 worden voltooid.

Fennek (MRAT- en AD-versie)

Als gevolg van ontwikkelingen bij de leverancier is het afleverschema aangepast. De aflevering van een twintigtal voertuigen is daarom verschoven van 2008 naar 2009. Dit heeft tevens een geringe verschuiving van de uitgaven tot gevolg.

IGV

De oplossing van de in 2007 geconstateerde aanloopproblemen, die het gevolg zijn van ontwikkelingen bij de leverancier, vergt meer tijd dan aanvankelijk was aangenomen. De seriematige levering is inmiddels, met zes maanden vertraging, begonnen. Deze zal in het eerste kwartaal van 2012 worden voltooid. Met de leverancier is afgesproken dat de reeds geleverde voertuigen zullen worden gemodificeerd tot de eindconfigu-ratie.

Tactische Indoor Simulation (TACTIS)

Door herfasering en herijking is de opleverdatum van de voor TACTIS benodigde infrastructuur op de Prins Bernhardkazerne in overleg met de leverancier aangepast naar midden 2009.

BMS/DCMO

Eind 2007 is de verwervingsvoorbereidingsfase voltooid. In januari 2008 zijn het contract voor BMS met Elbit en het contract voor DCMO met Thales getekend.

Vervanging genie- en doorbraaktank

Het contract voor de levering van tien Kodiak genie- en doorbraaktanks is op 16 januari 2008 getekend. Tegelijkertijd heeft Zweden zes genietanks besteld. Beide projecten zijn op elkaar afgestemd en worden in een programma uitgevoerd.

Over projecten waarvan de planning nu nog onbekend is zal de A-brief voorstellen bevatten voor de planning van DMP-fasedocumenten.

Vervanging Brugleggende Tank

Voor de ontwikkeling van de PanzerSchnell Brücke2 (PSB2) is meer tijd nodig door ontwikkelingen bij de leverancier. Hierdoor loopt de instroom van de PSB2 zes jaar extra vertraging op. Als gevolg hiervan wordt de behoefte herijkt.

Leopard 2 Airco’s

Het project is gemandateerd en overgegaan in de voorstudiefase. Wegens herfasering is het project met een jaar vertraagd.

CUP EOV

Het project wordt geherfaseerd doordat het project nu krijgsmachtbreed wordt opgezet.

AH-64D MTADS

Er heeft een herijking van de behoefte plaatsgehad. Midden 2008 is besloten om de vijf reserve-Apaches op dezelfde standaard te brengen als de andere toestellen. Daardoor zijn vijf extra MTADS modificatiepakketten nodig. Door de aanvulling wordt de planning voor het uitvoeren van de modificaties verlengd naar 2011.

3e DC-10

Er heeft een herijking van de behoefte plaats. Inmiddels is besloten het Palletized Systemgedeelte te laten vervallen. Thans wordt een studie uitgevoerd naar de gewenste configuraties van de drie (K)DC-10 vliegtuigen.

3e/4e C-130

Er heeft een herijking van de behoefte plaatsgehad. Het projectbudget is verhoogd met € 6,5 miljoen om vier toestellen te kunnen voorzien van zelfbeschermingsmiddelen (AN/AAR-54 Missile Warning System).

Over projecten waarvan de planning nu nog onbekend is zal de A-brief voorstellen bevatten voor de planning van DMP-fasedocumenten.

F-16 Mode 5 IFF

Door ontwikkelingen bij de leveranciers is het project vertraagd.

F-16 Verbetering lucht-grond bewapening (fase II)

Door een herfasering van de financiële middelen loopt het project door tot 2016. Ook is de behoefte herijkt. De behoefte aan verbeterde gebiedsdekkende bewapening uit de oorspronkelijke behoeftestelling is komen te vervallen.

AH-64D Zelfbescherming (ASE)

Wegens een herfasering is het project vertraagd naar 2010–2015.

C-17

Het kabinet heeft in juni 2008 besloten met 500 vlieguren per jaar deel te nemen aan het C-17 initiatief van de NAVO om de strategische luchttransportcapaciteit te vergroten. Een dergelijke capaciteit is van groot belang

ter ondersteuning van het expeditionaire optreden van de krijgsmacht, zoals in Afghanistan en Afrika. Defensie heeft behoefte aan luchttransport met vliegtuigen die grote, buitenprofiel ladingen kunnen vervoeren en die zijn voorzien van zelfbeschermingsmiddelen tegen gangbare dreigingen, zoals infraroodgeleide afweerraketten.

Investeringen Commando Koninklijke marechaussee

Dit betreft de investeringsprojecten – voor zover niet in infrastructuur en informatievoorziening – ten behoeve van het Commando Koninklijke marechaussee. Geen daarvan is groter dan € 25 miljoen.

NH-90

Door ontwikkelingen bij leveranciers is het project vertraagd. Ook is het projectvolume aangepast.

Over projecten waarvan de planning nu nog onbekend is zal de A-brief voorstellen bevatten voor de planning van DMP-fasedocumenten.

Operationele doelstelling 2: Motivering

Instrumenten

Nieuwe generatie identificatiesystemen (IFF mode 5/Mode S)

Naar aanleiding van de vertraging van het project F-16 Mode 5 IFF door ontwikkelingen bij leveranciers, is dit project ook met een jaar vertraagd.

Verwerving 2e batch IISS reservedelen NH-90

De aanvang van het project is vervroegd; de Kamer is hierover geïnformeerd (Kamerbrief 25 928, nr. 28).

Vervanging grondterminals MILSATCOM

Doel van het project is te voorzien in een gefaseerde vervanging van de huidige mobiele landterminals (SHF Tactische Terminals) van het Military Satellite Communications(MILSATCOM) systeem. De huidige SHF Tactische Terminals ondergaan op dit moment een aantal modificaties. Het einde van de levensduur van deze terminals is onderwerp van onderzoek. Afhankelijk van de levensduuranalyse zal de fasering worden aangepast.

Investering overig

Dit betreft de investeringsprojecten voor enkele overige defensieonderdelen, zoals het Commando Dienstencentra (CDC), de Bestuursstaf (BS) en de Militaire Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (MIVD). Geen daarvan is groter dan € 25 miljoen.

Instandhoudingvan materieel

Om de operationele output van de operationele eenheden te verzekeren, moeten deze beschikken over voldoende inzetbaar materieel. De DMO voorziet hierin enerzijds door zorg te dragen voor (hoger) onderhoud aan de wapensystemen en de componenten hiervan en anderzijds door het op peil houden van de benodigde hoeveelheid reservedelen.

De instandhouding van materieel wordt hoofdzakelijk verzorgd door het Marinebedrijf in Den Helder, het Landelijk bevoorradingsbedrijf dat is gevestigd op diverse locaties in het land en het Logistiek Centrum Woensdrecht. Het door deze bedrijven uitgevoerde depot-level-onderhoud en intermediate-level-onderhoud valt uiteen in preventief, correctief en modificatief onderhoud. Met het preventief onderhoud wordt de geplande technische en economische levensduur van wapensystemen en componenten gerealiseerd. Met correctief onderhoud worden geconstateerde klachten van gebruikers verholpen en met modificatief onderhoud worden door de gebruiker gewenste aanpassingen uitgevoerd, alsmede door de leverancier voorgeschreven technische verbeteringen van de wapensystemen. Verder beschikt de DMO over afdelingen die zorgdragen voor het bevoorradingsproces van de krijgsmacht, zowel in Den Haag als op de genoemde locaties in het land. Dit proces beslaat de stappen verwerven, in ontvangst nemen, op voorraad houden en verstrekken van materieel aan de gebruikers. Daarbij wordt een onderscheid gemaakt tussen repareerbaar en verbruiksmaterieel. Het repareerbare materieel komt, na een periode van intensief gebruik, terug naar de betreffende eenheid van de DMO. Daar wordt bezien of het op de eigen onderhoudslocatie kan worden behandeld of dat dit bij de industrie moet gebeuren. Na reparatie komt het materieel weer terug in het bevoorradingsproces en wordt het uiteindelijk wederom aan de operationele gebruiker verstrekt.

In 2009 zal meer en meer gewerkt gaan worden volgens een normenkader per wapensysteem. Met dit normenkader moet de planning verbeteren

van het benodigde onderhoud en reservedelenverbruik op basis van een bepaald gebruiksprofiel en gevraagde output in termen van aantallen vaar-, rij- en vlieguren. De te stellen eisen worden nu geformuleerd. Verder zal in 2009 meer aandacht worden besteed aan het uitvoeren van instandhoudingsanalyses om enerzijds de beschikbaarheid van wapensystemen te verbeteren en anderzijds exploitatiekosten terug te dringen.

Prestatiegegevens DMO

De logistieke ondersteuning door de DMO aan de andere defensieonderdelen heeft vorm gekregen door de klant-leverancierrelatie. Hiertoe worden tussen de DMO en de klanten dienstverleningsovereenkomsten (dvo’s) afgesloten, waarin de prestatiegegevens zijn vastgelegd.

De dvo’s onderscheiden zes hoofdproducten in de ondersteuning die een

leidraad vormen voor de afspraken tussen de klant en de leverancier:

– Het «voorzien in»

– (Wapen)systeemmanagement

– Bevoorrading en assortimentsmanagement

– Onderhoud en modificaties

– Afvoer en afstoting

– Overige diensten

Over de voortgang van de uitvoering van de dvo’s en eventuele knelpunten in de uitvoering wordt elk kwartaal gerapporteerd aan de klanten. In

2008 is een begin gemaakt met het «SMART» formuleren van deze dvo’s, teneinde metingen en evaluaties mogelijk te maken. In het Jaarverslag

2009 zal worden gerapporteerd over de prestaties bij het deel van de dvo’s dat SMART is geformuleerd. Voor het ontwikkelen van een complete set van prestatie-indicatoren is binnen de DMO een expertisegroep ingesteld. Eind 2008 dient deze expertisegroep haar eindrapport op te leveren. Vanaf dat moment worden de prestatie-indicatoren verbeterd en in de bedrijfsvoering van de DMO ingebed.

Daarnaast wordt elke maand door de DMO per hoofdwapensysteem een assessment opgesteld over de materiële status van het systeem en de materiële knelpunten, inclusief genomen acties en de verwachting wanneer het knelpunt is weggenomen. Het is pas mogelijk een koppeling te maken naar de prestaties van de wapensystemen en de bijbehorende kosten nadat ERP-Matlog inclusief FINAD volledig is geïmplementeerd.

Operationele doelstelling 3: Motivering

Afstoting overtollig materieel

De DMO is binnen Defensie belast met de afstoting van overtollig verklaarde roerende zaken. Onder afstoting wordt verstaan het verkopen, inruilen, schenken of vernietigen van materieel. Verkoop heeft de voorkeur en geschiedt in samenwerking met Domeinen Roerende Zaken, onderdeel van het ministerie van Financiën. Met ingang van deze begroting worden de ontvangsten van het verkochte materieel niet meer geraamd bij het niet-beleidsartikel 90 Algemeen, maar bij dit beleids-artikel. De verkoopopbrengsten zijn bestemd voor Defensie op grond van de middelenafspraak met het ministerie van Financiën.

Instrumenten

Bij het afstoten van roerende zaken wordt onderscheid gemaakt tussen strategische en niet-strategische zaken, waarop verschillende procedures van toepassing zijn.

Overtollige voor verkoop bestemde niet-strategische zaken worden aan de Domeinen Roerende Zaken overgedragen. Deze goederen worden openbaar verkocht.

Verkoop van strategische goederen vindt in samenwerking met Domeinen Roerende zaken in de regel plaats op basis van government-to-governmentovereenkomsten. Verder wordt iedere voorgenomen verkooptransactie van strategisch materieel vooraf in de Commissie Verkoop Defensiematerieel behandeld. Hierin zijn de departementen van Financiën, Buitenlandse Zaken, Economische Zaken en Defensie vertegenwoordigd.

Overtollige waardevolle wapensystemen kunnen veelal niet in de bestaande staat worden verkocht. Ze worden dan ook door de DMO in de door de klant gewenste staat van onderhoud gebracht. Soms ook worden modificaties uitgevoerd. Voorts is het meestal noodzakelijk personeel op te leiden op de diverse opleidingsinstituten van de operationele commando’s. Dat vergt de nodige inspanningen van de diverse geledingen van de defensieorganisatie.

Het streven is erop gericht het overtollige materieel op zo kort mogelijke termijn te verkopen. Voor 2009 zijn de inspanningen vooral gericht op de verkoop van de overtollige Leopard 2A6 tanks, de pantserhouwitsers, de PRTL’n (Cheetah), de F-16 MLU jachtvliegtuigen en de Fokker-60’s.

2.2.7. Commando Dienstencentra (CDC) – beleidsartikel 26

Algemene doelstelling

Het voorzien in doelmatige en doeltreffende ondersteuning van de krijgsmacht.

Omschrijving van de samenhang in het beleid

Om de krijgsmacht effectief te kunnen inzetten is het binnen de kaders van het besturingsmodel noodzakelijk dat de operationele eenheden in hun rol als klant te allen tijde gebruik kunnen maken van doelmatige dienstverlening die men overeenkomt met de leverancier.

Op basis van de criteria functionaliteit, bedrijfstypologie, processen, omvang en beheersbaarheid zijn de CDC-bedrijven en diensten ingedeeld in negen bedrijfsgroepen. Het CDC wil verder groeien naar een klantgerichte en kostenbewuste «shared-service-organisatie». De bedrijfsvoering is daarom gericht op het voor de klant inzichtelijk maken van zowel de prijs en de kwaliteit als de kwantiteit van de producten en diensten van het CDC. Vergelijkende onderzoeken, CDV-trajecten en onderzoeken naar de prijsvorming dienen er voor te zorgen dat het CDC als interne leverancier binnen de defensieorganisatie de prijzen zo laag mogelijk houdt.

Verantwoordelijkheid

De minister is verantwoordelijk voor een klantgerichte en doelmatige dienstverlening binnen Defensie, de omvang en samenstelling van het CDC.

Externe factoren

Het behalen van de algemene doelstelling hangt af van onder meer het beschikken over voldoende opgeleid en gemotiveerd personeel. De personele vulling wordt mede bepaald door niet-beïnvloedbare factoren als demografische ontwikkeling, de economische situatie, de ontwikkeling van de markt en de mogelijke uitbesteding van diensten.

Budgettaire gevolgen van het beleid

De financiële middelen die het CDC ter beschikking staan voor het behalen van de operationele doelstellingen zijn in onderstaande tabel opgenomen. De benaming van verschillende bedrijfsgroepen is gewijzigd. De begrotingen van de baten-lastendiensten (DTO in de bedrijfsgroep ICT, DVD in de bedrijfsgroep Vastgoed en Paresto in de bedrijfsgroep Catering) zijn vanwege hun bijzondere financiële stelsel in de paragraaf «Begroting baten-lastendiensten» opgenomen.